آیا آتلانتیس حقیقت دارد؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

 

خود قضاوت کنید.

در 1932 ماری ناتوس همانند باستان شناسان قبل از خود به سواحل کرت آمد (یکی از جزایر دریای مدیترانه) و درباره‌ی علت زوال ناگهانی وبدون توضیح تمدن مینوا به بررسی بپردازد (تمدنی قدیمی درکرت) ماری ناتوس بهترین نقطه برای حفارای را در اطراف امینوس انتخاب کرد بعد ازماه‌ها توانست اجزای یک گچبری مزین به گل های زنبق را از میان شن‌ها بیرون بیاورد.

در حفاری‌های بعدی توانست تمامی شهر بندری و یک عمارت کامل را از خاک بیرون آورد وی بعداز مشاهداتش نوشت اینها بقایای انفجار آتشفشانی عظیم در این منطقه است او برای پیدا کردن منشا اصل انفجار حدود 100 کیلومتر به طرف تروا و دو جزیره‌ی دیگر اژه که بقایای آتشفشان فعالی در حدود سال 1500 قبل از میلاد بودند پیش رفت سه جزیره‌ی کنونی همگی تکه‌های یک جزیره‌ی بزرگ آتشفشانی هستند شدت انفجار بحدی بوده که حفره ایجاد شده چیزی بیش از 300 متر قطر داشت او سرگردان بود که آیا انفجار آتشفشانی به آن حد قوی می‌توانسته تمدن عظیم و قدرتمند کرت را به صورت تاگهانی از بین ببرد یا خیر به همین دلیل راهی جاوه و سوماترا شد تا انفحار آتشفشانی کراکاتوا را از نزدیک مطالعه کند. صدای انفجار این آتشفشان 2000 هزار کیلومتر آن طرف‌تر شنیده شده و موج بلندی به ارتفاع 300 متر با سرعت 80 کیلومتر در ساعت به سمت جاوه و سوماترا فرستاد امواج پیاپی چیزی حدود 300 روستا و3600 نفر سکنه ی آن را از بین برد او نتیجه گرفت که اگر چنین انفجاری در آن زمان با آن شدت رخ داده باشد می توانسته تمدن کرت یا مینوآ را از بین ببرد او استدلال کرد که وقوع اینگونه بلایا در طی دوران قبل از تاریخ داستان آتلانتیس افلاتون رابه وجود آورده تحقیقات بعدی او به دلیل جنگ جهانی دوم متوقف شد. تا چند سال بعد زلزله‌شناس یونانی گالانویولوس رشته تحقیقات را به عهده گرفت او فهمید شدت انفجار در آن زمان چهار برابر کراکاتوا بوده است. گدازه‌ها نه تنها جزیره‌ی کرت را پوشانیده بلکه تا مسافت دوری مانند مصر هم رسیده به دنبال انفجار، باران‌های سیل‌آسایی درمنطفه باریدن گرفت و گدازه های شناور آن به دریا رسید او معتقد بود که تمامی این بلایا در یک روز اتفاق افتاده و به وسیله‌ی مصریان ثبت شده و دلالت بر ناپدید شدن ناگهانی تمدن مینوآ می‌کند. بعدها سولون یکی از اجداد افلاطون این اطلاعات را از راهب مصری دریافت می‌کند و تمدن معدوم شده را قاره‌ی گمشده ترجمه می‌کند. در این نظریات اشکالاتی هم وجود دارد. افلاتون در مورد زمان وقوع فاجعه دقیق بوده وآن را حدود 9000 سال قبل از زمان خود ثبت می‌کند او ابعاد آتلانتیس را دارای 500 کیلوتر طول وعرض میداند آتلانتیس در اقیانوس اطلس قار دارد. گالانابولوس توانست این اشکالات را به سادگی رفع کند توضیحات او با قانون اوکام ریزور تطابق پیدا کرد. بر اساس این قانون هم مصریان وهم یونانیان ده عدد اصلی را که مقدمه ی سیستم اعشاری امروز شده در محاسبات خود به کار می‌برند. او استدلال کرد که در ترجمه ی متون مصری به یونانی نشانه‌ی اعداد بزرگتر از 100 به طور اشتباه با یک صفر اضافه آورده می‌شود اگر در فرضیه‌ی آتلانتیس از هر عدد یک صفر کم کنیم همه‌ی ارقام با واقعیت تطابق پیدا می‌کند مثلا 9000 سال همان 900 سال بوده و تاریخ وقوع بلایای طبیعی تقریبا برابر با انفجار تروا در 1500 قبل از میلاد می‌شود و مساحت شهر 500 کیلومتری 50 کیلومتر میشود از آنجا که جزایر بزرگ وکوچک ده برابر اندازه‌ی کرت و همسایگانش قلمداد شده پس این جزیره نمی‌توانسته در دریای مدیترانه جای گیرد از این رو فیلسوف بزرگ ناچار شده مکان قاره را به خارج از آن به آن سوی پاشنه‌ی هرکول یا تنگه‌ی جبل الطارق منتقل کند گرچه عده‌ای این فرضیه را قابل قبول می‌دانند اما هنوز هم هستند کسانی که این فرضیه را ناکافی دانسته و می گویند «آتلانتیس هنوز زیر آبها پنهان است».

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...