جهان دایناسورها

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

شکل، اندازه و سرعت یک دایناسور، به شیوه‌ی زندگی آن مربوط می‌شود. دایناسورهای گوشت‌خوار باید تند می‌دویدند تا بتوانند شکار را بی‌درنگ به دندان بگیرند. آن‌ها روی پاهای عقبی قدرتمندشان می‌دویدند و از دمشان برای حفظ تعادل استفاده می‌کردند.

اما دایناسورهای گیاه‌خوار، که پیکر بزرگی داشتند، نمی‌توانستند تند بدوند. آن‌ها نیاز نداشتند جانور دیگری را شکار کنند و پیکر بسیار بزرگشان نیز باعث می‌شد هر جانوری نتواند آن‌ها را شکار کند. بیایید درباره‌ی سرعت دایناسورها بیش‌تر بیاموزیم.

سرعت یک دایناسور را چگونه اندازه می‌گیرند؟

پژوهشگرانی که درباره دایناسورها پژوهش می‌کنند، سرعت آن‌ها را از فاصله‌ی بین جاپا‌های فسیل شده‌ی آن‌ها و طول پاهای‌ آن‌ها به دست می‌آورند. هرچه فاصله‌ی بین جاپاهای یک دایناسور بیش‌تر باشد، آن دایناسور تندتر حرکت می‌کرده است. اگر جاپا‌ها به هم نزدیک باشند، به احتمال زیاد آن دایناسور کند حرکت می‌کرده است.

 

کدام دایناسور از همه تندتربوده است؟

دایناسورهای شترمرغ‌مانند، که استراتیومیموس نام دارند، تندترین بودند.آن‌‌ها پوشش زره‌مانند و شاخ‌های حفاظتی نداشتند و بنابراین باید تند می دویدند و فرار می‌کردند تا جان خود را از دست ندهند. آن‌ها به تندی اسب مسابقه بودند و سرعت شان به بیش از 50 کیلومتر در ساعت می‌رسید.

  

کدام دایناسور از همه کندتربوده است؟

دایناسوری مانند براکیوسوروس از همه کندتر بودند.آن‌‌ها بیش از 50 تُن وزن داشتند؛ یعنی آن‌قدر سنگین بودند که نمی‌توانستند بدوند. بنایراین، با سرعت 10 کیلومتر بر ساعت گام برمی‌داشتند. برخلاف دایناسورهای کوچک، این دایناسورها آن‌قدر بزرگ بودند که نمی توانستند روی پاهای عقبی خود بایستند.

جاپای دایناسورها به ما چه می‌گوید؟

جاپاهای فسیل شده‌ی دایناسورها به ما می گویند که دایناسورها چگونه حرکت می‌کردند. برخی مانند ایگوانودون ها، روی هر چهار پا راه می‌رفتند، اما روی پاهای عقبی نیز می‌توانستند بدوند. جاپاهای بزرگ سه بخشی دایناسوری به نام مگالوسوروس نشان می‌دهد که گوشت‌خوار بوده و همیشه روی پاهای عقبی راه می‌رفته است.

دایناسورها با چه سرعتی جابه‌جا می‌شدند؟

دایناسورها درست مانند جانوران امروزی با سرعت‌های متفاوت جابه‌جا می‌شدند. دایناسوری به نام تیرانوسوروس با سرعت 16 کیلومتر بر ساعت راه می‌رفت، اما در هنگام خطر با سرعت بیش‌تری می‌دوید. هایپسیلوفودون یکی از سریع ترین دایناسورها بود. این دایناسور گیاه‌خوار می‌توانست با سرعتی بیش از 50 کیلومتر بر ساعت از دست دشمنان خود فرار کند.

 آپاتوسوروس، که وزن آن به بیش از 40 تُن می‌رسید(یعنی به اندازه هفت فیل)، با سرعت 10 تا 16 کیلومتر بر ساعت گام برمی‌داشت. اگر این دایناسور تلاش می‌کرد که بدود، پاهایش می‌شکست. ترایسراتوپس، که به اندازه‌ی پنج کرگدن وزن داشت، می توانست مانند کرگدن‌ها با سرعت 25 کیلومتر بر ساعت بدود. شکارچیان اندکی خطر حمله به این دایناسور را به جان می‌خریدند(در تصویر زیر، این چهار نوع دایناسور از سمت راست به چپ نمایش داده شده اند).

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...