شکل کدام دایناسور با اسکلت بازسازی شده آن متفاوت بود؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

همسر «دکتر مانتل» سه دندان «ایگوانودون» را در کنار خیابان پیدا کرد. پس از این ماجرا «دکتر مانتل» به جستجو در معدنی که سنگ ها را از آنجا آورده بودند پرداخت تا بقایای این «اورنیتو پود» بزرگ را بیابد. او بقایای بسیار زیادی پیدا کرد. تعدادی از دانشمندان با استفاده از استخوان های پیدا شده، اسکلت جانور را با برداشتی که از آن زمان از جانوران غول پیکر جهان قدیم داشتند، بازسازی کردند.

این نمونه بازسازی شده در نمایشگاه بین المللی سال1851 میلادی در لندن به نمایش گذاشته شد و توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرد. این اسکلت، هنوز هم در باغ «کاخ کریستال لندن» پا برجاست. این اسکلت، جانوری را با قفسه سینه قطور و تقریباً بدون گردن مجسم می کند. روی پوزه حیوان،‌ شاخی استخووانی نشانده اند که آن را در کنار دیگر استخوان ها یافته بودند. هیچ کس نمی توانست مجسم کند که این شاخ استخوانی به غیر از روی پوزه، ممکن بود به متعلق به کجای بدن جانور باشد.

27 سال بعد،‌ دانشمندان دریافتند که اسکلت جانوری را سر هم کرده اند که هرگز وجود نداشته است. دانشمندان بر اثر کشفی اتفاقی، به اشتباه خود پی بردند. ماجرا از این قرار بود که کارگران معدن زغال سنگی در «برنیسارت» (واقع در بلژیک) در عمق 322 متری، در میان زغال سنگ ها مقدار زیادی استخوان یافتند که ظاهراً همگی مربوطبه نوعی جانور بود که هیچ کس آن را نمی شناخت.

بالاخره دانشمندان تشخیص دادند که این استخوان ها بقایای همان نوع جانوری است که خانم «مانتل» یافته بود، یعنی «ایگوانودون». دانشندان در «برنیسارت» جمعاً اسکلت 31 جانور، یعنی گله کاملی از «ایگوانودون» های پیر و جوان را یافتند. این جانوران احتمالاً هنگام فرار از چیزی- شاید فرار از گوشتخواران بزرگ- در گودالی سقوط کرده بودند. این گودال طی میلیون ها سال با مواد گوناگونی پر شده و برخی از اسکلت ها کاملاً سالم باقی مانده بود.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...