در جست وجوی هوش فرازمینی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

ستاره شناسانی که در جست وجوی حیات فرازمینی هستند اکنون لیست کوتاهی از مکان هایی که می باید تلسکوپ های خود را به سمت آنها نشانه بروند، تهیه کرده اند. دانشمندان می گویند این مکان ها شامل ستاره های نزدیکی هستند که به دلیل اندازه، سن و ترکیب مناسب سیاره هایی مشابه زمین دارند که به دور آنها می چرخند. این ستاره شناسان طی جلسه «انجمن آمریکا برای اعتلای علم» گفتند که کاهش سرمایه گذاری فدرال باعث شده که سازمان های خصوصی اولین کسانی باشند که در صورت وجود حیات فرازمینی موفق به کشف آن شوند. دکتر «مارگارت ترنبول» اخترشناس موسسه Carnegie واشینگتن یک لیست که شامل ده ستاره اصلی است را تهیه و ارائه کرده است. ستاره های اشاره شده در لیست اولین اهدافی خواهند بود که توسط «سیاره یاب زمینی» سازمان ناسا جست وجو می شوند. این سیاره یاب سامانه ای از دو رصدخانه مدارگرد است که پرتاب آن برای سال ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده است. «ترنبول» می گوید: «چهارصد میلیارد ستاره در کهکشان وجود دارند و مسلماً ما قصد نداریم که سیاره یاب را به سوی تمامی آنها نشانه گیری کنیم.» بنابراین «ترنبول» از طرف سازمان ناسا و موسسه «جست وجو برای هوش فرازمینی» که به طور مستقل برای آن سرمایه گذاری شد لیست خود را به ستاره هایی محدود کرد که سیاره هایی دارای آب مایع به دور آنها می گردند. وی اضافه می کند: «ما قصد داریم که این سیاره های قابل سکونت را با چشم خودمان مشاهده کنیم. بنابراین ستاره ها نباید خیلی درخشان باشند زیرا ممکن است درخشش زیاد باعث مبهم شدن سیاره ها شود.» احتمالاً ستاره های متغیر که خنک تر و گرم تر می شوند شرایط مساعدی برای ایجاد و حفظ حیات ندارند. بنابراین این نوع ستاره ها و ستاره هایی که خیلی جوان و یا پیر هستند نیز در این لیست جا داده نشدند.

برخی از ستاره ها آنقدر گازی هستند که نمی توانند سیاره هایی مانند زمین را خلق کنند زیرا زمین حاوی مقدار زیادی فلز است. تعداد دیگری از ستاره ها دارای همراهان بسیار بزرگ هستند. گرانش این همراهان در شرایط یکنواخت و ثابت مورد نیاز برای تکامل حیات تداخل ایجاد می کند و بنابراین کاندیداهای مناسبی نیستند.

لیست ۱۰ ستاره اصلی

یکی از ستاره هایی که در این لیست قرار دارد «Pegasus ۵۱» (اسب بالدار) است. اخترشناسان سوئیسی در سال ۱۹۹۵ گزارش دادند اولین سیاره را در ورای سامانه خورشیدی ما ردیابی کرده اند که به دور «Pegasus ۵۱» می چرخد. این سیاره یک غول شبیه مشتری است.

یکی دیگر از ستارگان «Sco ۱۸» است که در صورت فلکی عقرب قرار دارد و بسیار شبیه خورشید است. «epsilon Indi A» ستاره دیگری است که درخشش آن یک دهم خورشید است. «alpha Centauri B» که عضوی از نزدیک ترین سامانه خورشیدی به سامانه ماست از دیگر کاندیداهاست. به گفته «ترنبول»: «حقیقت این است زمانی که به این سامانه های خورشیدی قابل سکونت نگاه می اندازیم واقعاً سخت است که آنها را رتبه بندی کنیم. من اطلاعات کافی در مورد هر کدام از این ستاره ها ندارم تا بگویم کدام یک بهترین کاندیداست.» اما دکتر «کارول کلی لاند» از دانشگاه کلرادو استدلال می کند که اخترشناسان با جست وجو به دنبال سیاره هایی که بسیار شبیه زمین هستند تحقیقات خود را محدود می کنند.

وی می گوید: «در واقع من فکر می کنم که ما می باید به دنبال حیاتی باشیم که برای ما شناخته شده نیست.» وی در ادامه می گوید که حیات در روی کره زمین بر اساس DNA که از اجزای اصلی مشخصی ساخته شده آنقدر مشابه است که احتمالاً از یک منشاء مجزا به وجود آمده است. «کارول» اضافه می کند که ممکن است حیات در مکانی دیگر از اجزا و ترکیبات متفاوتی ساخته شده باشد و یا اینکه از ساختار کاملاً متفاوتی برخوردار باشد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...