سخن نویسنده وبلاگ

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

اینکه آیا می‌توان از مرگ گریخت یا نه و آیا می‌توان از مرگ برگشت یا نه سوالی بسیار بحث‌انگیز است. جواب این سوال بسیار سخت و بستگی تامی به اعتقادات انسان دارد. اگر مرگ را فنا دانسته و اعتقادات به چیزی پس از مرگ نداشته باشیم، می‌توان به راحتی منکر شد. اما وجود پدیده تجربه‌های نزدیک به مرگ که نمی‌توان وجود آنرا منکر شد، شاید به نظر نویسنده وبلاگ و با توجه به درک شخصی، نشانه‌ای از سوی خداوند برای نشان دادن قدرت الهی و همچنین تذکری برای روز قیامت باشد.

حد خداوندی در هیچ ذهنی قابل گنجایش نیست. خداوند بسیار فراتر از آن است که بتوان در باره او اندیشه کرد. بزرگترین افراد تاریخ حداکثر در حد انسانی از خداوند دریافته‌اند. یعنی حدی که برای انسان متصور شده است که البته چون انسان اشرف مخلوقات است مطمئنا بزرگترین حد شناخت خداوندی، برای انسان است. اما مسلما ما تنها آفریده خداوند نیستیم.

بنابراین اگر اعتقاد داشته باشیم که هیچ چیزی خارج از دست خداوند نیست و اراده خداوند را حاکم مطلق در زندگی خود بدانیم، چرا باید از زنده شدن مرده و یا بازگشت از مرز مرگ چند نفر تعجب کنیم. شایسته است بجای تعجب، سپاسگزار درگاه خداوند باشیم. این معجزات الهی از سویی لطفی بی‌کران برای فرد بازگشته از مرگ و آیتی برای دیگران است.

در مقطعی خاص از تاریخ خداوند توسط نبی خود عیسی مسیح مردگان را زنده می‌کرد. حال چرا باید تعجب کنیم که خداوند بطور مستقیم خود فردی را از مرگ برگرداند در حالی که خداوند می‌فرماید «من می‌گویم بشو پس می‌شود». به همین سادگی. شرایط فرد بازگشته از مرگ، دعای خالصانه اطرافیان، کمک‌هایی که در مسیر این گونه افراد به اراده خداوند قرار می‌گیرد و شاید هزاران عامل دیگر، می‌تواند در این امر موثر واقع شود.

دست آخر اینکه دیگر خداوند چه قدر باید معجزه نشان دهد تا انسان قدر خداوند را بداند؟ برای برخی از معاندین دیگر چه چیز لازم است تا ایمان آورند؟ اگر کمی منصف باشیم، برای خودمان هم شده باید سر بر آستان خداوند نهاد و در مقابل معجزات الهی ساجد و راکع بود. از خداوند هرچه معجزه کند، چیزی کم نمی‌شود. آنکه چیزی را از دست می‌دهد انسان معاند است و آن چیزی نیست جز زمان مناسب برای عبادت.

سخن آخر اینکه برگشتگان از مرگ باید بسیار متنبه باشند. فرصتی که بدست آنها داده شده است بسیار گرانبها است. همچون افرادی که در زمان مسیح به اذن خداوند زنده شدند. آنها نیز روزی مردند همانطور که این افراد نیز روزی تسلیم مرگ شده اند. این یک فرجه را نباید به هیچ عنوان از دست داد. زیرا:

انسان از هرچه بگریزد، فقط یک چیز است که نمی‌تواند از آن بگریزد و آن فقط و فقط «قیامت» است.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...