دید کلی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

یونانیان باستان ، شهابها را به عنوان ستارگان تیر کشندهمی‌شناختند، ولی می‌دانستند که آنها سقوط می‌کردند، جمعیت ستارگان آسمانثابت می‌ماند. ارسطو معتقد بود که ستاره تیر کشنده پدیده‌ای است موقعی کهناشی از چیزی است که در جو زمین روی می‌دهد. از آن زمان این اجسام را شهاب نامیدند.

 
شهاب سنگهای باستانی

شهابهایی را که به سطح زمین می‌رسند ، شهاب سنگ می‌گویند. نیاکان ما حتی ناظر سقوط برخی از این شهاب سنگها بوده‌اند.

گفته می‌شود که هیپاوکوس از مردم فنیقیه گزارشی از یک چنین سقوطی داده است.•تصور می‌شود که حجرالاسود یعنی سنگ سیاه کعبه در مکه ، یکی از این شهاب سنگهاست و حرمت آن بواسطه آنست که مبدأی آسمانی داشته است. ایلیادبه کلوخه زبری از آهن اشاره می‌کند که در مراسم تشییع جنازه به پاتروکلوسهدیه شد. این سنگ می‌بایستی مبدأی شهابی داشته باشد، زیرا آن زمان عصر برنزبود و هنوز استخراج و ذوبسنگ معدن آهن متداول نشده بود. در واقع آهن شهابی احتمالا بیش از 3000 سال پیش از میلاد بکار می‌رفته است.

جرقه مطالعه

در 13 نوامبر سال 1833 ، ایالات متحده آمریکا درمعرض بارانی شدید قرار گرفت که لئونید یا اسدی نامیده می‌شدند، زیرا به نظرمی‌رسید که از نقطه‌ای واقع در صورت فلکی اسد می‌تابند. در آن هنگام اینشهابها به مدت دو ساعت در آسمان به نمایش آتش بازی جالب توجهی پرداختند ودرخشش آسمان به حدی رسید که نه تا آن زمان دیده شده بود و نه بعدها دیدهشد. تا آنجا که می‌دانیم هیچ شهاب سنگی به زمین نرسید. اما این منظره شگرف ،انگیزه بررسی شهابها شد و اخترشناسان برای نخستین بار بطور جدی به مطالعهآنها پرداختند.

چند سال بعد «یونس یاکوپ برسالیوس» ، شیمیدان سوئدی ،کار تجزیه شهاب سنگها را آغاز کرد. نتیجه چنین تجزیه‌هایی اطلاعاتی ارزشمنددرباره عمر کلی منظومه شمسی و حتی ساختمان عمومی شیمیایی جهان در اختیاراخترشناسان قرار داد.

وقایع و فجایع

در کوکونینو واقع در آریزونا دهانه مدوری وجوددارد که قطر آن حدود 1200 متر و عمق آن 180 متر است. اطراف این دهانه را تاارتفاع 30 تا 50 متر خاک پوشانده است. این دهانه شبیه دهانه‌های آتشفشانیکره ماه به نظر می‌رسد. مدتها تصور می‌شد که این دهانه مربوط به یک آتشفشانخاموش است. اما یک مهندس معدن به نام «دانیل مورو بارینگر» معتقد بود کهاین دهانه نتیجه برخورد یک شهاب سنگ با کره زمین است. از آن به بعد ایندهانه ، حفره بارینگر نامیده شده است. منشأ شهابی این دهانه با کشفی که درسال 1906 به عمل آمد، مجددا تأیید شد. این دهانه حدود چهل هزار سال پیشایجاد شده است.

3500 سال پیش ، شهاب سنگ واکاموارتا در شیلی به زمین اصابت کرد که حدود 1 متر عرض و چندین تن وزن داشت.  درسال 1908 بر اثر سقوط یک شهاب سنگ در سیبری شمالی ، چاهی حفر شد که قطردهانه آن متجاوز از 45 متر بود و همه درختانی را که در 30 کیلومتری اطرافمحل سقوط بود، از جا کند. خوشبختانه این منطقه غیر مسکونی بود. اگر اینشهاب از همین قسمت آسمان حدود 5 ساعت بعد سقوط می‌کرد ، ممکن بود در سنپطرزبورگ که تا آن زمان پایتخت روسیه بود ، فرود آید. اگر چنین اتفاقیمی‌افتاد ، شهر سن پطرزبورگ چنان ویران می‌شد که گویی با یک بمب هیدروژنیویران شده است، وزن این شهاب سنگ حدود 40000 تن بود.

یک بار یک شهاب سنگ به وزن چندین کیلوگرم در وسط اتاق نشیمن یک خانواده آمریکایی سقوط کرد.•شهاب سنگی به اندازه یازده سانتیمتر ، در سال 1991 درست در فاصله 3.5 متری دو پسر بچه در ایالت ایندیانای آمریکا سقوط کرد.

درسال 1992 ، یک شهاب سنگ 12 کیلوگرمی به صندوق عقب اتومبیلی که در پیکسویلنیویورک پارک شده بود، برخورد کرد. گزارش شده است که این قطعه از گوی آتشینکه درخشانتر از ماه بود، جدا شد و هنگامی که با سرعت 700 کیلومتر در ساعتدر آسمان در حرکت بود، تکه تکه شد. عده زیادی از این واقعه فیلم تهیهکردند. از اطلاعات فوق توانستند از منشأ این اجرام اطلاع حاصل کنند که مدارآن در فاصله سه واحد نجومی و در نزدیکی مدار زهره قرار داشته است.

یکحفره شهابی ، به نام «گاسربلاف» در استرالیا وجود دارد که 22 کیلومتر عرضدارد و دور آن کوه است. این حفره 130 میلیون سال پیش تشکیل شده است و شایدقدیمیترین گودال شهاب سنگی روی زمین باشد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...