مرگ، پاک شدن از گناهان

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

امام حسن عسگری علیه السلام نقل می کند: پدرم امام هادی علیه السلام به عیادت یکی از اصحابش که در بستر مرض افتاده بود تشریف برد و دید آن مرد گریه می کند و از ترس «مرگ» در جزع و فزع است .

فرمود: ای بنده خدا! تو از «مرگ» در هراس و گریه ای ، برای این که معنای «مرگ » را نمی دانی . بعد از آن فرمود: من از تو سئوالی می کنم . جواب بگو!

اگر فرضا تمام بدن ترا چرک و کثافات فرا گیرد و از بسیاری این چرکها و کثافات و پلیدی هایی که در تو نشسته است در رنج و آزار باشی و در عین حال دمل هایی در بدن تو پدیدار شود و مرض جرب و سودای خشک پیکر ترا فراگیرد و بدانی اگر حمام بروی و بدن خود را بشویی تمام این مرض ها و کثافات از بین می رود و بدن تو پاک و پاکیزه می شود، آیا دوست نداری که به حمام روی و شستشویی بنمایی و تمام این چرک ها و آفات را از بین ببری و از خود دور کنی ؟ یا آن که رفتن به حمام را ناپسند داری و حاضر نیستی بدان جا، گامی نهی و با تمام این کثافات و آفات صبر می کنی و می سازی ؟

مریض عرض کرد: یا بن رسول الله ! دوست دارم به حمام بروم و تمام آلودگی ها را بزدایم و از خود دور گردانم .

حضرت فرمود: «مرگ» هم برای انسان مو من در حکم حمام و تطهیر و شستشو است ، آن چه از گناهانی که انجام داده ای و به واسطه طول مرض و سایر امور هنوز از بین نرفته و باقی است ، به واسطه «مرگ» تمام آنها از بین می رود و از بدی ها و گناهان پاک و پاکیزه بیرون می آیی .

ای مرد! بدان که چون بر «مرگ» وارد شوی و از این دریچه عبور نمایی از هرگونه اندوه و غصه و آزار و رنجی نجات یابی و در دامان هرگونه سرور و فرح و انبساطی قرارگیری .

سخنان آن حضرت در مریض اثر کرد، دلش آرام گرفت و از طپش ایستاد. با نهایت خرسندی و نشاط چشمان خود را فرو بست و جان به جان آفرین تسلیم نمود

نیز از حضرت امیرالمو منین علیه السلام نقل شده : از رسول خدا شنیدم که فرمود: مو من وقتی از دنیا می رود، اگر گناهان او به اندازه گناهان همه اهل زمین باشد «مرگ» او باعث می شود که همه آن ها بخشیده شود و از گناهان پاک گردد

نیز از امام صادق نقل شده : «مرگ» کفاره گناهان هر مو منی است . (مو من به واسطه «مرگ » تصفیه و تزکیه و تطهیر می شود

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...