خوابگردی‌های حیرت‌انگیز!

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

راه رفتن در عالم خواب موضوعی تازه و غیرعادی نیست و بسیارند کسانی که وقتی در خواب عمیق فرو می‌روند، ناخودآگاه از رختخواب برمی‌خیزند و در اتاق یا خانه خود چند ثانیه یا چند دقیقه‌ای به شبگردی می‌پردازند. ولی گاهی این حالت از چند ثانیه و دقیقه تجاوز می‌کند و اتفاقات عجیبی طی آن روی می‌دهد. به نمونه‌هایی که از این نوع خوابگردی‌های غیرعادی به ثبت رسیده‌اند، توجه کنید:

 

خوابگرد قاتل

«کنت پارکس» 23 ساله و اهل تورنتو بود که به همراه همسر و دختر کوچکش در این شهر زندگی می‌کرد. او به خاطر بیکاری و قرض‌های بسیار گرفتار مشکل بی‌خوابی شده بود. کنت صبح زود روز 23 می‌ سال 1987 از رختخواب برخاست، سوار اتومبیل خود شد و 23 مایل راه را طی کرد تا به منزل خانواده همسرش رسید. سپس با یک چاقو مادرزن خود را که خیلی هم او را دوست داشت به قتل رساند. او به پدرزن خود هم حمله کرد ولی او زنده ماند. بعد دوباره سوار اتومبیل شد و به اداره پلیس رفت و گفت: «فکر می‌کنم من یک نفر را کشته‌ام.» تازه در آن وقت بود که متوجه شد آثار بریدگی عمیقی در دستان خودش هم دیده می‌شود. از آنجا که آقای پارکس هیچ چیز از آن قتل را به خاطر نداشت و انگیزه‌ای نیز برای انجام آن کار موجود نبود، از طرفی او سابقه راه رفتن در عالم خواب را داشت، پلیس به این نتیجه رسید که او در هنگام ارتکاب به قتل، خواب بوده است.

 

خوابگرد هنرمند

«لی هادوین»« یک انسان معمولی است که روزها شغل پرستاری دارد ولی جالب آنجاست که آقای هادوین شب‌ها به یک هنرمند نقاش بدل می‌گردد. او شب‌ها در خواب عمیق از رختخواب خود برمی‌خیزد و آثار هنری حیرت‌انگیز و فوق‌العاده‌ای خلق می‌کند ولی وقتی صبح از خواب بیدار می‌شود هیچ چیز از اتفاق شب گذشته به یاد نمی‌آورد. او که به «کیپاسو» معروف شده است، می‌گوید: از این استعداد شبانه گیج شده‌ام زیرا در طول روز و در عالم بیداری هیچ استعداد یا علاقه‌ای نسبت به نقاشی احساس نمی‌کنم. هادوین اولین بار در چهار سالگی خوابگردی را آغاز کرد ولی به گفته پدر و مادرش این وضعیت او کاملا عادی و مثل خیلی دیگر از بچه‌ها بود. در نوجوانی شروع به نقاشی در عالم خواب کرد و ابتدا این طراحی‌ها را روی دیوار اتاق خوابش می‌کشید. در جوانی این عادت بیشتر شد و او دیگر روی هر چیزی که دم دستش بود، می‌کشید. او هم‌اکنون قبل از خواب تمام وسایل مورد نیاز برای نقاشی مثل کاغذ، مداد شمعی، گچ طراحی و غیره را کنار خود و مکان‌های خاصی مثل زیر راه پله می‌گذارد و صبح نقاشی‌های آماده را برمی‌دارد.

 

خوابگرد آشپز

«رابرت وود» یک آشپز 55 ساله است که هفته‌ای چهار، پنج بار شب هنگام در عالم خواب به آشپزخانه می‌رود و املت و سیب‌زمینی سرخ کرده و چیپس درست می‌کند. او چهل سال است که در خواب راه می‌رود ولی این عادت عجیب او و همسرش «النور» را نگران کرده است و می‌ترسند در زمان آشپزی در عالم خواب حادثه‌ای برای او یا خانه رخ بدهد. این زن و شوهر به دلیل وجود نگرانی شدید در شبانه‌روز بیشتر از سه ساعت نمی‌خوابند. آقای وود معتقد است دلیل اصلی این خوابگردی‌ها، وجود زخم در روده اوست زیرا به خاطر این مشکل روزانه می‌تواند در وعده‌های مختصری غذا بخورد و احتمالا گرسنگی باعث می‌شود که در عالم خواب به آشپزی بپردازد.

 

خوابگردی که از سرما مرد

در ژانویه سال 2009 «تیموتی بروگمن» تکنسین برق 51 ساله اهل «ویسکانسین» نصف شب با یک لباس خواب نازک از خانه خارج شد. جسد او روز بعد در فاصله 190 یاردی خانه‌اش پیدا شد. آن شب دمای هوا به شانزده درجه فارنهایت زیر صفر رسیده بود و بروگمن از شدت سرما جان خود را از دست داد. بازرسان پلیس یک بسته قرص «امبین» در اتاق خواب او یافتند. این دارو نوعی قرص خواب‌آور می‌باشد که در موارد بسیاری باعث خوابگردی می‌شود.

 

سگ خوابگرد

راه رفتن در عالم خواب فقط مختص انسان‌ها نیست. «بیزکیت» یک سگ خانگی است که دچار عارضه خوابگردی است و در زمان خواب به این طرف و آن طرف می‌رود.

 

خوابگرد باغبان

در سال 2005 یک کارشناس کامپیوتر ساعت 2 نیمه‌شب در عالم خواب به حیاط رفت و با ماشین چمن‌زنی چمن‌های باغچه را کوتاه کرد که همسرش سررسید. آن شب «ربه‌کا آرمسترانگ» نیمه‌های شب از صدای ماشین چمن‌زنی از خواب بیدار شد و دید اثری از همسرش نیست او از پنجره به بیرون نگاه کرد و «یان آرمسترانگ» را دید که دارد چمن‌ها را کوتاه می‌کند. او ترسید همسرش را بیدار کند چون شنیده بود این کار ممکن است برای فرد خوابگرد خطرآفرین باشد. بنابراین ماشین را خاموش کرد و به رختخواب برگشت. چند دقیقه بعد یان 34 ساله هم به رختخواب برگشت. صبح روز بعد یان به هیچ‌وجه حرف‌های ربه‌کا را درباره واقعه شب گذشته باور نکرد.

 

خوابگردی که ایمیل می‌فرستاد

در سال 2005 یک زن 44 ساله ساعت 10 شب به رختخواب رفت ولی دو ساعت بعد برخاست و کامپیوتر خود را که در اتاق کناری بود روشن کرد و به اینترنت وصل شد و سه ایمیل فرستاد. این ایمیل‌ها به صورتی غیرقابل فهم نوشته شده بودند. در اولین ایمیل که کامل‌تر از بقیه بود، نوشته شده بود: «فردا بیا، شام و نوشیدنی. ساعت 4 نوشیدنی و خاویار بیاور.»

 

 متخصصان می‌گویند هر چند که این جملات ناقص هستند ولی اینکه یک فرد در عالم خواب بتواند تایپ کند، یک پیغام بنویسد و ایمیل ارسال کند بسیار عجیب است به ویژه اینکه این زن کلمه عبور خود را نیز به خاطر داشته است.

 

خوابگرد شگفت‌انگیز

همین چند روز پیش یعنی در ماه می‌ سال 2009 یک دختر نوجوان در عالم خواب از پنجره اتاق خود واقع در طبقه دوم یک قصر قدیمی که 5/7 متر از سطح زمین ارتفاع داشت پایین رفت! «راشل وارد» از تخت خود برخاست یک بلوز گرمکن بپوشید و از پنجره اتاق به روی علف‌های بیرون خانه پرید و جای پای او به عمق حدود 15 سانتی‌متر روی زمین افتاد، ولی بعد بلافاصله تعادل خود را ازدست داد و به زمین افتاد. او که نیمه بیهوش بود با جیغ و فریاد، والدینش را صدا زد و آنها در حالت گیجی و حیرت‌زدگی او را به بیمارستان رساندند در کمال حیرت پزشکان معلوم شد هیچ جای بدن او نشکسته است. عجیب‌تر آنکه دوشیزه 18 ساله صبح روز بعد تازه از خواب بیدار شد و جریان دیشب را اصلا به خاطر نداشت.

 

رکـورددار دمـای بـدن

«شارون و پیتر براون» تقریبا هشت ماه از سال در تلاش شدید هستند تا بدن پسرشان «بن» را گرم نگه دارند. آنها می‌گویند: «پزشکان معتقدند اسم بن باید وارد کتاب رکوردهای گینس شود زیرا دمای بدن هیچ کس در دنیا مثل او پایین نیست.» دمای بدن بن معمولا به حدی پایین است که افراد معمولی در آن دما به کما می‌روند و حتی در هوای خوب دمای بدن او از 33 درجه سانتی‌گراد بالاتر نمی‌رود. دمای طبیعی بدن انسان 26 درجه سانتی‌گراد است و دماهای زیر 35 درجه ضعف محسوب می‌شود. به سندروم هایپوتالامیک معروف است. این موضوع بر روی زندگی او تاثیر زیادی داشته و خانواده او مکررا مجبور می‌شوند او را با آمبولانس به بیمارستان برسانند. خانواده او در حال حاضر پول‌های خود را جمع می‌کنند تا برای او یک پتوی مخصوص بخرند که اغلب در عمل‌های جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پتو به بن کمک خواهد کرد که بیشتر در خانه بماند و کمتر در بیمارستان بستری شود.

 

حفظ تعادل بر لبه پرتگاه

یک مرد ورزشکار 61 ساله هندی به نام «کیوراج گورجار» تنها با استفاده از یک دوچرخه BMX نمایش‌های زیبایی بر لبه پرتگاه‌های نزدیک شهر خود «جودپور» در هند اجرا می‌کند. او قادر است روی این دوچرخه 36 مدل حرکت تعادلی یوگا را اجرا کند.

 او که از سیزده سالگی آموزش این ورزش را آغاز کرده است می‌گوید: روزی یک ساعت یوگا کار می‌کند و در این کار پشتکار زیادی از خود نشان می‌دهد.

کیو برای اجرای نمایش‌های تعادلی خود یوگا را با دیگر ورزش مورد علاقه‌اش یعنی دوچرخه‌سواری تلفیق کرده و شکلی تازه و زیبا از ورزش را خلق نموده است.

 

2 ساعت آویخته بـه قطار

یک توریست آمریکایی حدود 2 ساعت و نیم از بیرون، به قطاری در استرالیا آویزان بود. «چادونس» 19 ساله در آخرین لحظات به ایستگاه قطار رسید و وقتی دید قطار می‌خواهد حرکت کند به سوی آن دوید و به سوی آن پرید ولی همین که پاهایش را به سوی پله قطار پرت کرد، قطار به حرکت در آمد و دیگر کاری از دست او بر نمی‌آمد! اوایل که قطار آهسته حرکت می‌کرد چاد موفق شد خودش را به روی یک پله کوچک جا بدهد ولی وقتی سرعت قطار زیاد شد و به هفتاد مایل بر ساعت رسید، تازه فهمید چه تصمیم خطرناکی گرفته است.

آقای ونس می‌گوید: «می‌ترسیدم از آن سفر جان سالم به در نبرم. اگر با آن سرعت از قطار می‌افتادم و به آن صخره‌های وحشتناک کنار ریل می‌خوردم، مرگم حتمی بود.»

آقای ونس دانشجو اهل آلاسکا است که می‌خواست از «آدلاید» به «داروین» برود. بعد از دو ساعت و بیست دقیقه آویزان ماندن بر پله قطار سرانجام یکی از خدمه، صدای فریادهای مایوسانه او را می‌شنود و قطار می‌ایستد. آقای ولز راننده این قطار می‌گوید: «چاد خیلی خوش‌شانس است. وقتی ما او را نجات دادیم پوست صورتش مثل گچ سفید و رنگ لب‌هایش کبود بود. ما هنوز باید سه ساعت دیگر می‌رفتیم تا به مقصد برسیم و اگر متوجه او نمی‌شدیم دمای بدنش پایین می‌رفت و دیگر نمی‌توانست بدنه قطار را بچسبد و می‌افتاد. او تا چند ساعت به شدت می‌لرزید و بدنش کرخ شده بود. من تا به حال چنین چیزی ندیده بودم و واقعا امیدوارم بعد از این هم نبینم.»

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...