نفرین شارن هورست

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

ملوانهای آلمانی، انسانهائی میهن پرست بودند، امّا بی‌شک انسانهای احمقی نمی‌توانستند باشند. بنابر ادّعای آنها «شارن هورست» بد یمن است و همچون بیماری طاعونی از آن دوری می‌جستند

«شارن هورست» یک رزم ناو نفرین شده بود که قابلیّت حمل چهل هزار تن موادمنفجره را درخود داشت. دانشمندانی که برای «هیتلر» کار می کردند، تا حدّتوان خویش در تجهیزات این کشتی تازه ساخت می‌کوشیدند. سعی آنها بر این بودکه سرعت رزم ناو «شارن هورست» را تا بدان حد افزایش دهند تا از رزم ناوهمپای انگلیسی خود که «دریدناتس» نامیده می‌شد، پیشی جوید و چنین هم شد.

کشتی را به سلاحهای دور برد مجهّز کردند تا بتوانند دشمن را در افق جستجوکنند و سیستمهای الکتریکی قدرتمندی را نصب کردند تا پیش از آنکه دشمن به «شارن هورست» دسترسی پیدا کند، آنها را هدف گیری و معدوم نماید.

اوّلین نشانه های مشکلات «شارن هورست» زمانی پدیدار گشت که دو سوّم آن به اتمام رسیده بود. ناله خشنی از تکّه الوارهای آن برخاست و کشتی بر روی یک پهلویش غلتید. اینحادثه صد و ده نفر مجروح و شصت و دو کارگر را به کام مرگ فرستاد.

تعمیر آن سه ماه به طول انجامید ملوانان به ناچار بایستی همراه او به دریامی‌زدند در حالیکه زیر لب زمزمه می‌کردند این هیولای فولادی برّاق بدشانسیمی‌آورد. در واقع ممکن بود چنین باشد.

سرانجام روز به آب انداختن آن فرا رسید. تمام سران نازی از جمله «هیتلر»، «هیملر»، «گوئرینگ»، «شایدیش»، «هس» و «دوئنیتس» در آن مراسم حضور داشتند. حضورآنها صرفاً جهت نشان دادن مهارتشان در تهیّه جنگ افزارهای مدرن و مرگبار بهکشورهای وحشت زده همسایه خود بود. همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم کلیّه سران نازی در این مراسم شرکت کرده بودند مگر اصل قضیّه و آن رزم ناو «شارنهورست» بود.

در طول شب «شارن هورست» خود به آب رفته بود و هنگام عبور از کانال دو کرجیرا در مسیر خود درهم شکسته بود. برای سرپوش گذاشتن به این رسوائی، نازیهااعلام کردند که شب هنگام رزم ناو را به آب انداخته‌اند تا نحوه بزیر آبرفتن و مخفی شدن آن بر همگان پوشیده بماند.

رزم ناو بدیمن که مایه مباهات و فخر هیتلر بود در آب شناور بود. زمانیکهآلمانیها شهر «دانزینگ» را به محاصره درآوردند، فیلمهای خبری به سراسرجهان ارسال کردند که نشان می داد با کمک رزم ناو نیرومند «شارن هورست»توانسته‌اند شهر و بندر «رانزینگ» را به تصرّف خود درآورده و صدها کشته وخسارات سنگینی را به آن بندر شکست خورده وارد آوردند.

امّا اصل قضیّه از این قرار بود که آنها از گفتنش سرباز زدند. در هنگامحمله به بندر «دانزینگ» یکی از توپهای بزرگ رزم ناو منفجر شد و منجر بهکشته شدن 9 نفر از سربازان آلمانی شد و همچنین هنگامیکه سیستم هوا در یکیاز برجهای آن از کار افتاد 12 نفر خفه شدند.

«شارن هورست» در هنگام محاصره «اسلو»، باز هم سنّت شرورانه خویش را ازسر گرفت. در آن حین که کشتیهای جنگی نازی‌ها بندر بی‌پناه را بمباران میکردند «شارن هورست» بیش از حدّ تعیین شده دور برداشت. دوازده قسمت از بندردر میان شعله‌های آتش بود و «شارن هورست» می‌بایست به کمک کشتی دیگری بنام «گناسینو» به سلامت از آن منطقه دور می‌شد.

رزم ناو برای کشانیدن خود به وطن وقت اندکی داشت چرا که در روشنائی روز می‌بایست خود را از دید بمب افکنهای انگلیسی پنهان می‌کرد و در شب در امتدادساحل به راه خود ادامه می‌داد. سرانجام در آخرین لحظات در یک شب تاریک خودرا به سلامت به رودخانه «البه» رساند.

بنا به دلایلی رادار رزم ناو از کار افتاد و نتوانست حضور بزرگترین اقیانوس‌پیما که در تاریکی به سمت آنها می‌شتافت، را تشخیص دهد. دیده بان کشتی درآخرین دقایق آژیر خطر را به صدا در آورد امّا دیگر خیلی دیر شده بود. چوناندکی پس از اعلان خطر در یک تصادم جان باخت و کشتی بزرگ «برمن» به گل نشستو تا پایان جنگ، برای بمب‌افکن‌های نیروهای متّفق در حکم یک هدف ساکنبود.

هنگامیکه مجدّداً تعمیرات رزم ناو «شارن هورست» صورت گرفت و برای مأموریّتآماده شد، ستاره بخت «هیتلر» در حال غروب بود. کشتی غول پیکر «بیسمارک» در معرض حمله‌های هوائی و دریائی قرار گرفته بود و کشتی «تریپتس» نیز دربستر یکی از آبراههای کشور نروژ جای گرفته بود «هیتلر» که اوضاع را وخیمدید راهی برایش باقی نمانده بود مگر آنکه «شارن هورست» نفرین شده را بهمأموریّت بفرستد.

بار دیگر «شارن هورست» به داخل رودخانه ی «آلبه» خزید از کنار لاشه بمباران شده «برمن» گذشت و در امتداد ساحل به سمت نروژ به حرکت درآمد. دراین مأموریت «شارن هورست» قرار بود طیّ یک حمله تهاجمی و گریز کشتیهایمتّفقین را در دریای شمال درهم شکند. این کار بسیار ساده‌ای بود و هر کشتی دیگری نیز می‌توانست از عهده چنین مأموریّتی برآید.

از یک سو تاریکی محض «شارن هورست» را از دید هواپیماهای انگلیسی پنهان می‌کرد و از سوئی دیگر همین تاریکی نیز سبب شد تا «شارن هورست» نتواند قایقهای ناتوان گشت انگلیسی را ردیابی نماید. رزم‌ناو از کنار کشتی کوچکی کهموتورهایش از کار افتاده بودند و قادر به انجام هیچ کاری نبود با فاصله صد یاردی عبور کرد و جالب آنکه اصلاً آنرا تشخیص نداد .امّا دستگاه اعلامخطر کشتی کوچک به صدا در آمد و به ناوگان کشتیهای انگلیسی علامت داد، آنهانیز تغییر مسیر داده و با تمام سرعت به سوی هدف که همان «شارن هورست» بودپیش رفتند.

امّا سرعت «شارن هورست» به مراتب سریعتر از حریفان خود بود و بسرعت ازآنان فاصله گرفت و پس از چندین شلیک در میان تاریکی از نظرها ناپدید گشت .یک فرمانده ناوگان انگلیسی فرصت را مغتنم شمرده و گلوله توپی را به شعاع 16000 یاردی به سوی «شارن هورست» شلیک کرد و رزم ناو بد اقبال درست درمسیر هدف این چندین تن مادّه منفجره قوی قرار گرفت و به سختی تکان خورد .خیلی سریع چندین بار هم مورد اصابت قرار گرفت و لحظاتی بعد به اعماق آبهافرو رفت .

اکثر قریب به اتّفاق خدمه در آبهای یخ زده جان باختند امّا دو نفر از آنهاتوانستند با یک قایق لاستیکی بی‌دوام خودشان را به ساحل برسانند. چندین ماهبعد هنگامیکه «شارن هورست» را یافته و از اعماق آبها بیرون کشیدند در نهایتتعجّب متوجّه شدند که مرگ تمام افراد خدمه «شارن هورست» بر اثر انفجار دستگاه کوچک بخاری نفتی اضطراری صورت گرفته است. خدمه نگون‌بخت توانستهبودند از شر انگلیسیها و جوش و خروش دریا جان سالم بدر برند امّانتوانستند از نفرین «شارن هورست» بگریزند.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...