هیچکس بازنگشت

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

هنوز کسی نمی‌داند برسر کشتی‌ها، هواپیماها، اشیاء وافرادی که در گوشه و کنار جهان بطور ناگهانی ناپدید شده‌اند، چه بلاییآمده است. البته برخی از دانشمندان در این مورد نظراتی را ارئه داده‌اندولی هیچ یک از این دلایل با علوم رایج بشری قابل توجیه و تفسیر نیستند.

در بامداد یکی از روزهای ژوئن سال 1872 که خورشید در آسمان می‌درخشید، یککشتی بخار بنام «کوهستان آهن» که عدل‌های پنبه و بشکه‌های حاوی شیرهچغندرقند را حمل می‌کرد از بندر «ویکسبورگ» براه افتاد. این کشتی دارایدو شیپور قوی بود که مرتبأ به صدا درمی‌آمدند تا سایر کشتی‌ها و قایق‌ها رااز وجود خود آگاه کند. اما چند لحظه بعد که این کشتی در خم رودخانه قرارگرفت ناگهان از نظرها ناپدید شد. و هیچگاه معلوم نشد که چه بر سر این کشتیو سرنشینان آن آمده است. اما این سرنوشت هرچه که بود بسیار ناگهانی بر سرراه آنان سبز شد. پس از این واقعه یک کشتی نجات برای یافتن کشتی «کوهستان آهن» راهی رودخانه شد اما کوچکترین نشانی از آن بدست نیامد. دراین مورد چند احتمال وجود داشت که البته هیچیک به اثبات نرسید. از جملهاینکه اگر این کشتی به مانعی برخورد کرده بود و غرق شده بود، محموله‌هایآن که روی عرشه قرار داشتند کیلومترها روی آب رودخانه شناور می‌شدند. اماهیچگونه مدرکی که غرق شدن کشتی را تائید کند یافت نشد. و اگر هم که اینکشتی دچار آتش سوزی شده بود، سایر کشتی‌های عبوری آن را می‌دیدند و بهکمکش می‌شتافتند. کشتی «کوهستان آهن» یک کشتی مخصوص حرکت در رودخانه بودکه 54 متر طول و 10 متر عرض داشت و در زمان وقوع حادثه 55 مسافر داشت، کههمگی بدون باقی گذاردن هیچ نشانه‌ای در خم رودخانه ناپدید شدند.

حادثه شگفت‌انگیز دیگر مربوط به یک کشتی آموزشی بنام «کوبن هاون» است کهدر صبحدم روز 14 دسامبر سال 1928 برای حرکت از بندر «مونته ویدئو» آمادهمی شد. این کشتی فقط منتظر ورود 50 نفر از دانشجویان دانشکده افسری بود کهدر مراسمی که در کنسولگری دانمارک برگزار شده بود شرکت کرده بودند. و اینآخرین سفر دریایی آنها بروی یک کشتی آموزشی بود. و زمانیکه به دانمارکبازمی‌گشتند، بعنوان دریانوردان تازه کار ثبت نام می کردند و آیندهدرخشانی را در پیش چشمان خود تصور می‌کردند. غافل از اینکه سرنوشتی که درانتظارشان بود، آینده آنها را تنها در چند ساعت بعد خلاصه می‌کرد. اینجوانان کمی پیش از ظهر بروی عرشه کشتی «کوبن هاون» آمدند و در حالیکه رویعرشه رژه می‌رفتند و سرود می خواندند، کشتی به آرامی بندرگاه را ترک گفت وچند قایق ماهیگیری کوچک را پشت سر گذاشت و سپس ناپدید شد. کشتی هایی کهاز مقابل می‌آمدند نه کشتی را دیدند و نه نشانی از آن بدست آوردند. کشتی «کوبن هاون» نیز مانند کشتی «کوهستان آهن» بدست فراموشی سپرده شد.

تاکنون موارد بسیار زیادی از ناپدید شدن نیروهای ارتش، در تاریخ به ثبترسیده است. یکی از این حوادث مربوط به ناپدید شدن چهار هزار سرباز تعلیمدیده و کاملأ مجهز است، که در زمان جنگهای اسپانیا شبی را در کنار یکرودخانه اردو زده بودند. و صبح روز بعد با سرنوشتی که در انتظارشان بود،وعده‌ی ملاقات داشتند. آنها چادرها و وسایل خود را جمع کردند و بطرف دامنه کوه به راه افتادند و این عده ناگهان در برابر چشمان همراهانشان ناپدیدشدند و تا به امروز نیز خبری از آنان بدست نیامده است.

ممکن نبود که آنها محل خدمت خود را ترک کرده و به دهکده مجاور رفته باشند،زیرا در اینصورت توسط نیروهای دشمن دستگیر و زندانی می‌شدند. در اسناد ومدارک ژاپنی‌ها هم هیچ اثری از سربازان چینی که احتمالا به اسارت گرفته شدهباشند وجود نداشت و بدین ترتیب از آن روز به بعد هیچیک از 2988 نفر سربازناپدید شده، دیده نشدند. اما از همه این حوادث عجیبتر واقعه ناپدیدشدن یک هواپیمای دو موتوره نیروی دریایی آمریکا به همراه 32 سرنشین آنبود، که در سال 1947 اتفاق افتاد. دو روز بعد جستجوگران لاشه هواپیما راپیدا کردند. شواهد فراوانی وجود داشت که هیچیک از مسافران این هواپیما پساز سانحه زنده نمانده‌اند. اما از اجساد قربانیان این حادثه نیز اثری نبود.برای هرکس که موفق به یافتن اجساد سرنشینان هواپیما شود، یک جایزه 5هزار دلاری در نظر گرفته شده بود، اما با همه تلاشی که انجام شد، جسدهیچیک از آنان پیدا نشد. 650 نفر سرباز فرانسوی نیز که در سال 1858 به طرف «سایگون» در «هندوچین»حرکت می‌کردند به چنین سرنوشتی دچار شدند. آنها در بزرگراهی که تنها 25کیلومتر با شهر فاصله داشت، راهپیمایی می‌کردند که ناپدید شدند و هیچ اثریاز خود برجای نگذاشتند. گویی که قطره‌ای شدند و در زمین فرو رفتند.مدارک نظامی جدید جزئیاتی را از این ماجرای اسرارآمیز فاش می‌کنند. درتاریخ 10 دسامبر 1939 نیرو های ژاپنی «نانکینگ» را تصرف کردند. وسربازان چینی بدستور سرهنگ «لی فوسین» به منطقه جنوب «نانکینگ» اعزامشدند.دو ساعت بعد معاون فرمانده به وی گزارش داد که نیروهای اعزامی بهپیام‌های رادیویی پاسخ نمی‌دهند. زمانیکه به جستجوی آنها رفتند مشاهدهکردند که تفنگ‌های سربازان در نزدیکی آتشی که برپا کرده بودند به زمینافتاده است اما از صاحبان آنها خبری نیست.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...