سازه فوق مدرن آدم فضایی ها یا آدم زمینی ها؟!

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی در سایه روشن » آدم فضایی | ۱۰ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۲:۰۱ | ۰ دیدگاه

اگر یوفوها واقعیت داشته باشند، چرا همه فکر می کنند که آنها از فضا آمده‌اند؟ چرا هیچ کس آنها را ساخته دست بشر نمی‌داند؟

عده‌ای از روان‌شناسان معتقدند که یوفوها اسطوره‌های دنیای مدرن هستند؛ آن هم به این دلیل که انسان نمی‌تواند بدون اسطوره روزگارش را بگذراند. اگر قدیمی‌ها فکر می‌کردند که اسطوره‌هایی از آسمان به زمین می‌آیند، حالا با پیشرفت علم، یوفوها که پدیده های تکنولوژی هستند، جای آنها را گرفته‌اند. اما اگر این نظر روان شناسان را نپذیریم و باور کنیم که یوفوها واقعا وجود دارند، باز هم همه چیز حل نمی‌شود، چون حالا یک بحث جدید شروع می‌شود؛ آن هم با این سوال که «بشقاب پرنده ها از فضا می‌ایند یا همین جا روی زمین ساخته شده اند؟». عده‌ای از دانشمندان معتقدند که یوفوها پدیده های سری و نظامی خود ما زمینی ها هستند. این وسط عده‌ای دیگر هم عقیده دارند که آنها از فضا آمده اند و امکانات به کار رفته در آنها، خارج از داشته های بشر است! اما نگاهی دقیق تر به پیشرفت های تکنولوژیک بشر و پروژه های سری ممکن است ما را متقاعد کند که حق با گروه اول است و خبری از فضایی ها نیست. این عده برای خودشان دلایلی هم دارند که سرسختانه از آنها دفاع می کنند.

تمام چیزهایی که در مورد آن گفته می‌شود و حتی اسمی که برای آن انتخاب شده، همگی برپایه حدسیات و مشاهدات افراد مختلفی است که اطلاعات ناقصی از این پرنده ناشناس یا به قول جدیدی ها، پرنده X دارند. به همین دلیل به صورت قطعی نمی توان گفته ها را تایید یا رد کرد. اینجا صحبت از یک پرنده ناشناس زمینی است.آنهایی که از آن حرف می زنند ابدا به یوفوها معتقد نیستند بلکه فکر می کنند این پرنده خارق العاده روی زمین ساخته شده است اما چون کسی آن را به درستی نمی شناسد، برایش اسم پرنده X یا مجهول را انتخاب کرده است.

شروع ماجرا تقریبا به 25 سال پیش برمی گردد. اولین بار در سال 1986 در لایحه درخواست بودجه وزارت دفاع آمریکا، یک درخواست یک خطی دیده می شد. زیر این برگه درخواست یک نام عجیب نوشته و برای آن مبلغی معادل 272 میلیارد دلار بودجه درخواست شده بود، رقم زیادی که نشان می داد پای یک طرح سری و نظامی بزرگ و با اهمیت در میان است.

آئورورا؛ عظیم تر از شاتل

 

از اسمش نمی توان چندان به ماهیت آن پی برد. «آئورورا» اسم یک پروژه سری نظامی است اما این کلمه به چه معنی است؟ آئورورا همان شفق قطبی است که به دلیل توفان های خورشیدی رخ می دهد. نام این پرنده هر چه باشد، شناخته شده ترین طرح طبقه بندی شده ارتش آمریکاست. حالا بد نیست کمی هم از پیشینه مجهول آئورورا بدانید. همان طور که در بالا هم گفته شد، اولین بار آئورورا در لایحه درخواست بودجه وزارت دفاع آمریکا دیده شد؛ ردیفی که درخواست مشهور بودجه ذکر شده درآن قرار داشت بعد از طرح های SR-71 و B-2 آمده بود (طرح های پیچیده هوایی که قبل از آن در آمریکا مشهور شده بودند).

در همان سال دولت آمریکا زمین های اطراف دریاچه گروم در صحرای نوادا (Nevada) را اشغال و حصاربندی کرد. البته این حصاربندی ها چندان شبیه استحکامات معمولی نبود و غیرقابل نفوذ به نظر می رسید. بنابر گزارش های تائید نشده، از آن سال به بعد تاسیسات مدرن و سری بسیاری در این زمین ها ساخته شده و هنوز هم در حال تکمیل شدن هستند. گفته می‌شود زمین های اطراف این پایگاه غیر قابل عبور اعلام شده است. البته دولت آمریکا همواره وجود این تاسیسات را به شدت تکذیب کرده؛ تکذیبی که به دامنه شایعات و اظهار نظرها اضافه کرده است.

در سال 1988 روزنامه نیویورک تایمز گزارش داد که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده روی طرح یک هواپیما کار می کند که سرعتش به شش برابر سرعت صوت هم می رسد! بعد از آن در کالیفرنیای جنوبی غرش هواپیمایی شنیده می شد که شبیه هیچ یک از هواپیماهای شناخته شده نبود. سروصدای این هواپیما آن قدر بلند بود که مراکز لرزه نگاری سازمان زمین شناسی آمریکا هم آن را ثبت کردند. به همین دلیل احتمال داده می‌شود این پایگاه که به طرز غیرمعمولی بزرگ است، باند پرواز بزرگ و زیرزمینی یک پرنده عظیم باشد به اسم آئورورا. آنهایی که سروصدای این هواپیما را شنیده اند، غرش های آن را از صدای شاتل ها در هنگام فرود هم وحشتناکتر توصیف کرده‌اند!

شبح؛ پروژه‌ای سری

 

برای این پرنده اسامی مستعار زیادی در نظر گرفته شده XR-7 است. زمانی تصور می شد که این طرح، فاز دوم پرنده مافوق صوت SR-75 باشد، اما بعدها در سال 1994 بن ریچارد (از شخصیت های سرشناس صنعت هوایی آمریکا) اعلام کرد که آئورورا اسم رمزی بود برای طرح ATB.

اما ATB چه بود؟ ATB مخفف «Advanced Technology Bomber» به معنای «تکنولوژی بمب افکن پیشرفته» بود که شرکت نورثروپ در ابتدای دهه 80 میلادی برنده طرح اجرایی آن در مناقصه وزارت دفاع آمریکا شده بود. بمب افکن B-2 که لقب اسپریت (به معنای شبح) را یدک می کشید، نتیجه این طرح بود. البته هنوز هم B-2 جانشین خاصی پیدا نکرده است، پس می توان آئورورا را یکی از جانشینان آن دانست چون در آن صورت باید رونمایی می شد. اما در سال 1992اتفاقی افتاد که باعث شد سری و ناشناخته بودن این پرنده به شدت تایید شود. در این سال یکی از مسؤولان کنترل ترافیک هوایی نیروی هوایی سلطنتی انگلستان در اسکاتلند، علامتی راداری را دریافت کرد که خیلی عجیب بود. او در نزدیکی پایگاه هوایی مک رینهاش پرنده‌ای را روی رادار خود دیده بود که در زمانی خیلی کوتاه سرعتش به سه برابر سرعت صوت رسیده بود. او با پایگاه هوایی تماس گرفته و علت این علامت را پرسیده بود اما آنها به او گفته بودند به نفعش است که این موضوع را فراموش کند. البته ده ها مورد گزارش دیگر در آمریکا و انگلستان وجود دارد که به این پرنده غران مربوط می‌شود. تا زمانی که نیروی هوایی ارتش آمریکا پرده از این راز بردارد، تنها می‌شود یک چیز را در مورد آن مطمئن بود؛ آئورورا یک پرنده هایپرسونیک (هواپیماهایی که بیش از پنج برابر صوت سرعت دارند) است. شبح یا آئورورا هر چه باشد، یک پروژه سری است؛ پس چرا یوفوها هم پروژه های سری نباشند؟

هایپرسونیک؛ سلطان صوت

 

امواج صوتی می توانند در هوا با سرعت 340 متر در ثانیه حرکت کنند. در اصطلاح نظامی به این سرعت «ماخ» گفته می‌شود. وقتی که یک هواپیما دو ماخ سرعت دارد، یعنی سرعتش دوبرابر صوت است و در یک ثانیه می تواند680 متر را طی کند. برای ملموس تر شدن آن، این مثال را داشته باشید: خدای ناکرده سوار ماشینتان هستید و می خواهید قانون را زیر پا بگذارید و با 140 کیلومتر در ساعت جاده را زیر پا می گذارید. در این صورت تازه به سرعت 40 متر در ثانیه رسیده‌اید! 40 متر کجا و680 متر کجا؟! تازه این اول کار است. شیء پرنده‌ای را تصور کنید که با پنج برابر سرعت صورت در آسمان جابه جا می‌شود؛ نزدیک به دو کیلومتر در ثانیه. در این صورت آیا امکان دارد یک بیننده آن را با یوفو اشتباه بگیرد؟ این در حالی است که اولین هواپیماهای مافوق صوت که به صورت علنی از آنها استفاده شده است، حداقل 60 سال پیش ساخته شده اند. برای رسیدن به این سرعت لازم است هواپیما از یک موتور پیشرفته و بدنه‌ای بسیار مقاوم بهره ببرد. از اینجا می توان به ساختار بسیار پیچیده آئورورا پی برد.

از اولین هواپیماهای هایپرسونیک می توان به X-15 و FDL-15 اشاره کرد که توسط ناسا و لاکهید مارتین ساخته شده اند. در مورد آئورورا اطلاعات کم و تایید نشده‌ای هم وجود دارد که به نظر واقعی می رسند. بیشترین سرعت این پرنده پنج ماخ برآورد می‌شود. طول آن در حدود 33/5 متر و طول دو سر بال آن (به صورت مثلث) حدود 18/2 متر است. در 1989 کریس گیبسون که یک مهندس نفت بود، وقتی مشغول کار روی یک پروژه نفتی در دریای شمال بود، ناگهان چند هواپیما را مشاهده کرد که از روی سر او در فاصله‌ای نه چندان بالا گذشتند. کریس یک عشق هواپیما بود که به راحتی هر هواپیمایی را می شناخت. او توانست یک تانکر سوخت KC-130 و دو جنگنده F-111 را تشخیص بدهد اما او هواپیمای چهارم را نمی شناخت و فقط توانست تشخیص بدهد که شبیه یک مثلث کامل است.او این مثلث را کمی بزرگ تر از F-111 و دارای زوایای 75 درجه و به رنگ کاملا سیاه تشخیص داد که هیچ کدام از جزئیات آن قابل دیدن نبودند و ظاهرا از تانکر FC-130 سوخت دریافت می کرد. این گزارش آئورورا را به واقعیت نزدیک کرد. اگر به جای کریس یک شخص ناآگاه این صحنه را دیده بود، امکان داشت آن را یک یوفو به حساب بیاورد. کمی بعد از این اتفاق، یکی از مجلات صنایع هوایی آمریکا با چاپ گزارشی صحبت های کریس را تایید کرد. این مجله حرف های آدم هایی را چاپ کرده بود که نیمه شب صدای بسیار بلند پرواز یک هواپیما را از پایگاهی در نزدیکی دریای شمال شنیده بودند.

یک جنگنده مدرن

 

از همه حدس و گمان ها درباره هواپیماهای سری که بگذریم، یک جنگنده وجود دارد که می تواند در آینده‌ای نزدیک و با پیشرفت بیشتر واقعا نقش یوفو را بازی کند: نسل پنجم F35 .F35 یک هواپیمای عمود پرواز است یعنی می تواند بدون احتیاج به باند پرواز جای خودش بلند شده و بالا برود. البته این نکته جدیدی نیست. خیلی قبل تر یک هواپیمای انگلیسی به اسم هاریر این خصوصیت را داشت اما به دلیل مسائل فنی چندان هواپیمای جالبی از کار درنیامد.

جالب اینجاست که از این تکنولوژی حداقل 40 سال پیش به صورت علنی استفاده شده اما چه کسی است که نداند پروژه های نظامی وقتی علنی می شوند که حداقل 30 سال از عمر و آزمایش آنها در آزمایشگاه های مخفی گذشته باشد؟ به این ترتیب این تکنولوژی به حداقل 60 الی 70 سال قبل بازمی گردد اما F45 به جز قابلیت پرواز و فرود عمودی، خصوصیات دیگری هم دارد که آن را به یک یوفو بیشتر شبیه می کند.این هواپیما می تواند در یک نقطه در هوا ساکن بایستد، روی هوا دور بزند و ناگهان و با سرعت زیاد به یک طرف حرکت کند. از دیگر خصوصیات جالب این هواپیما رادار گریز بودن آن است؛ یعنی رادارها موفق نمی شوند سیستم آتش خودشان را روی این هواپیما قفل کنند چون به خوبی این هواپیما را روی صفحه رادار نمی بینند. قدرت بالای مانور این هواپیما باعث می‌شود که بتواند موتورهایش را خاموش کند و تا نزدیکی سطح زمین سقوط آزاد انجام بدهد، سپس در آن نقطه ایستاده و دوباره به سمت هدفش حرکت کند.

این هواپیما از یک سامانه جنگ الکترونیک استفاده می کند و می تواند تمام سیستم های الکتریکی هواپیما و ساختمان های نزدیکش را از کار بیندازد! این همان اتفاقی است که هواپیماهای نظامی در برخورد با یوفو ها تجربه کرده‌اند. F35 نسل بعدی هواپیمای مشهور F22 است و بیشتر خصوصیات آن را به ارث برده است. این هواپیما می تواند در صورت نیاز تا ارتفاع زیادی اوج بگیرد و در لایه های ابر بالای جو خودش را پنهان کند! به این ترتیب F35 رویای یوفوها را به واقعیت نزدیک می کند؛ یک جنگنده پرقدرت با خصوصیات عجیب و قدرت مانور بالا.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...
موضوعات
دانلود جدید ترین فیلم های ایرانی
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم لاک قرمز
دانلود فیلم لاک قرمز
لیست دانلود
آخرین مطالب
متن خبری

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
با ما در شبکه های اجتماعی همراه باشید:

© تمامی حقوق برای کانی وب محفوظ است.

قدرت گرفته از کانی وب