دید پِرِتِریسِم از زمانهای آخر چیست؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

تفسیر پِرِتِریست از کتاب مکاشفه در کلام خدا بصورت نماد و دربارة مشکلات کلیسای اولیه است، نه آنچه در زمانهای آخر اتفاق می افتد. پِرِتِریسِم نبوتی بودن بیشتر قسمتهای کتاب مکاشفه را رد می‌کند. پِرِتِریسِم در سطوح مختلف تفسیر نمادی را اختیار می‌کند با این برداشت که مکاشفه به جریاناتی در آینده مربوط نیست. پِرِتِریسِم تعلیم می‌دهد که همة نبوتهای زمانهای آخر در عهد جدید در 70 میلادی بوقوع پیوست وقتیکه رومیان به اورشلیم و اسرائیل حمله کردند و آنجا را ویران نمودند.

نامه به کلیساها در مکاشفه 2 و 3 به کلیساهای واقعی موجود در قرن اول نوشته شدند و برای کلیساهای امروزه هم کاربرد عملی دارند. اما بخشهای 6-22، اگر مثل سایر نبوتهای کتاب مقدس تعبیر شوند، دربارة وقایعی در آینده نوشته شده‌اند. دلیلی وجود ندارد که نبوتها ی مکاشفه را فقط بصورت مَثَل قبول کنیم. نبوتهایی که قبلا انجام شده‌اند، به معنی واقعی کلمه انجام شده‌اند. مثلا همة آیات عهد عتیق که آمدن اولیة عیسی مسیح را پیشگویی کردند، حقیقتا در عیسی بوقوع پیوستند. مسیح در همان زمانی آمد که برای آمدنش پیشگویی شده بود(دانیال 9: 25-26). مسیح از یک باکره بدنیا آمد (اشعیا 7: 14). او برای گناهان ما زجر کشید و مرد (اشعیا 53: 5-9). اینها فقط چند نمونه از صدها نبوتهای عهد عتیق هستند که خدا به انبیا داد و در کتاب مقدس ثبت شده و به انجام رسیدند. بطور ساده اینکه معنی نمی‌دهد اگر بخواهیم نبوتهایی را که هنوز انجام نشده‌اند بصورت مَثَل قبول کنیم و یا آنها را طور دیگری بجز آنچه نوشته شده است درک نمائیم.

بعلاوه پِرِتِریسِم کاملا با تفسیر خودش از کتاب مکاشفه در تضاد است. بر طبق دید پِرِتِریسِم از زمانهای آخر، بابهای 6-18 مکاشفه بصورت نماد و مَثَل بیان شده است و نه به معنی واقعی کلمه. اما باب 19 بر اساس پِرِتِریست واقعا اتفاق خواهد افتاد. عیسی مسیح واقعا و در جسم بر خواهد گشت. بعد در باب 20 دوباره بصورت مَثَل تفسیر می‌شود، در حالیکه دوباره در بابهای 21-22 قسمتی که می‌گوید آسمانی جدید و زمینی جدید خواهد بود بصورت واقعی کلمه برداشت می‌شوند. کسی انکار نمی‌کند که مکاشفه حامل رویاهایی عجیب و گاهی مبهم است. کسی هم انکار نمی‌کند که مکاشفه بعضی چیزها را بصورت مَثَل می‌گوید. اما خودسرانه عمدا انکار حقیقی بودن قسمتهای بخصوصی از مکاشفه خراب کردن اساس تفسیر هر کتابی به معنی واقعی کلمه است. اگر مُهرها، شیپورها، کاسه ها، شاهدان، 144000، وحش، نبی کاذب، سلطنت هزار ساله، و غیره همه مثال یا نماد باشند، بر چه اساسی ما ادعا می کنیم که بازگشت ثانوی مسیح بروی زمین حقیقی است؟ این شکست پِرِتِریسِم است – که تفسیر مکاشفه را بعهدة عقیدة مفسر وامی گذارد. در عوض ما باید آنرا بخوانیم، باور کنیم، و اطاعت نمائیم – هم به معنی واقعی کلمه و هم بطور دقیق.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...