آیا چنین چیزی بعنوان حقیقت مطلق / حقیقت جهانی وجود دارد؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی در خدا » مسیحیت از زبان مسیحیان | ۰۹ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۴:۱۲ | ۰ دیدگاه

برای درک حقیقت مطلق و یا حقیقت جهانی ما باید اول حقیقت را تعریف کنیم. بر طبق لغت نامه، حقیقت یعنی "مطابق با حقیقت و واقعیت" "چیزی که بعنوان حقیقت ثابت و قبول شده است". بعضی از مردم می‌گویند که حقیقت واقعی وجود ندارد، بلکه فقط تصورات و عقاید موجودند. بعضی دیگر عقیده دارند که نوعی از حقیقت یا واقعیت مطلق برقرار است.

یک دید می‌گوید مطلقی که حقیقت را تعریف کند وجود ندارد. کسانیکه این دید را دارند معتقدند که همه چیز در رابطه با چیز دیگر نسبیست، پس واقعیت مطلق نمی‌تواند وجود داشته باشد. به این دلیل، در نهایت اصول اخلاقی مطلقی وجود ندارد و نه قدرتی که بگوید عملی مثبت و یا منفی، درست و یا اشتباه است. این دید منجر به "اخلاق موقعیتی" می‌شود، عقیده ای که می‌گوید آنچه درست یا غلط است بستگی به موقعیت دارد. درست و غلطی وجود ندارد، بنابراین هر چه در هر موقعیتی بنظر درست بیاید و یا احساس خوبی بدهد درست است. اخلاق موقعیتی به ذهنیت و روشی از زندگی می انجامد که هر چه احساس خوب بدهد درست است. این ذهنیت اثر بسیار بدی بر شخص و بر جامعه دارد. در واقع این پُست مدرنیسِم است، که جامعه ای را ایجاد می‌کند با باور اینکه همه نوع عقیده و روش زندگیی بطور برابر صحیح هستند.

دید دیگر این است که در واقع حقیقت مطلق و معیاری برای تعیین درست و غلط وجود دارد. بنابراین، اعمال را با مقایسه کردن با ارزشهای مطلق می‌توان بعنوان درست یا غلط ارزیابی کرد. اگر حقیقت و اصول اخلاقی مطلقی وجود نداشته باشند، هرج و مرج ایجاد می‌شود. قانون جاذبة زمین را درنظر بگیرید. اگر آن یک حقیقت محض نبود، ما نمی‌توانستیم مطمئن باشیم که بایستیم و یا بنشینیم. و یا اگر دو بعلاوة دو همیشه چهار نمی شد، اثر آن بر روی جامعه فاجعه آمیز بود. قوانین علم و فیزیک بی ربط می شد و تجارت غیر ممکن می گردید. تصور کنید چه اغتشاشی میشد! خدا را شکر که نتیجة دو بعلاوة دو همیشه چهار می‌شود. حقیقت مطلق وجود دارد و می‌توان آنرا پیدا و درک کرد.

این جمله که حقیقت مطلق وجود ندارد، منطقی نیست. با اینحال، امروزه، خیلی از مردم نسبیت فرهنگی را که حقیقت مطلق را رد می‌کند قبول دارند. سوال خوبی است که از این مردمی که می‌گویند "حقیقت مطلق وجود ندارد" بپرسیم "آیا شما بطور مطلق به این اعتقاد مطمئن هستید؟ اگر بگویند "بله" آنوقت خودشان معترف به یک حقیقت مطلق هستند – که خود دلیلی است برای وجود حقیقت مطلق. یعنی آنها در واقع می‌گویند که فقط یک حقیقت مطلق وجود دارد و آنهم این است که حقیقت مطلق وجود ندارد.

در کنار این تناقضی که در اعتقاد آنهاست، مشکلات منطقی دیگری هم در این باور که حقیقت مطلق وجود ندارد، موجود می‌باشد. یکی اینکه علم و فکر انسان محدود است و در نتیجه نمی‌تواند وجود چیزی را بطور مطلق رد نماید. یک انسان منطقا نمی‌تواند بگوید "خدایی وجود ندارد" (با اینک خیلی ها می‌گویند)، چون برای اینکه کسی این اعتراف را بکند، باید در مورد کل جهان علم مطلقی از ابتدا تا به انتها داشته باشد. از آنجاییکه این غیر ممکن است، منطقی ترین حرف در اینباره این است که گفته شود "با علم محدودی که من دارم، اعتقاد دارم که خدایی نیست."

مشکل دیگری که رد حقیقت مطلق با خود دارد این است که این ایده با آنچه ما می‌دانیم که بر طبق وجدانمان درست است، با تجربیاتمان، و با آنچه در دنیا دیده ایم مطابقت ندارد. اگر چیزی بعنوان حقیقت مطلق وجود ندارد، پس در نهایت هیچ چیز درست یا غلط نیست. چیزی که برای تو درست است ممکن است برای من درست نباشد. در حالیکه بطور سطحی این نوع نسبیت بنظر جالب می‌آید، اما معنی آن این است که هر کسی برای خودش اصول اخلاقی خاصی را برای زندگیش درست کرده است و آنچه را که فکر می‌کند درست است انجام می‌دهد. بناچار درستی فکر یکنفر با فکر نفر دیگر می‌تواند رد شود. چه می‌شود اگر بنظر من درست بیاید که چراغ قرمز ها را ندیده گرفته، از آنها عبور کنم؟ در اینصورت زندگی بسیاری را بخطر می اندازم. و یا اگر فکر کنم که دزدی از شما درست است در حالیکه شما فکر می کنید درست نیست. واضحا، ارزشهای مااز درست و غلط در تضاد هستند. اگر حقیقت مطلقی وجود ندارد و معیاری برای درست و غلط نیست که ما نسبت به آن مسئول باشیم، پس هیچوقت نمی‌توانیم از چیزی مطمئن باشیم. مردم آزاد می‌شوند که هر چه می خواهند بکنند – قتل، تجاوز، دزدی، دروغ، و عدالتی نخواهد بود، چون حتی کسی نمی‌تواند بگوید که اکثریت مردم حق دارند ارزشهایشان را به اقلیت مردم تحمیل کنند. دنیای بدون حقیقت مطلق دنیایی بسیار ترسناک است.

از نظر روحانی، این نوع نسبیت ابهام مذهبیی ایجاد می‌کند که نمی‌داند کدام مذهب درست است و چه راهی به رابطة صحیح با خدا می انجامد. بنابراین همة مذاهب دروغین خواهند بود، چون همة آنها بنوعی ادعا می‌کنند که زندگی بعد از مرگ حقیقتی مطلق است. امروزه کم نیستند مردمی که عقیده دارند دو مذهبی که ایدئولوژی کاملا متضاد دارند می‌توانند هر دو درست باشند. مردمی که به حقیقت مطلق عقیده ندارند، این تضادها را نادیده گرفته و نسبیتی را قبول می‌کنند که همه را تحمل کرده و تعلیم می‌دهد همة مذاهب مساوی هستند و همة راهها به بهشت می رسند. مردمی که این دید را باور می‌کنند، با حرارت زیاد با مسیحیتی که انجیل را بشارت می‌دهد اظهار مخالفت می‌کنند، یعنی با آن مسیحیتی که به اعتراف کتاب مقدس ایمان دارد. و آن اعتراف این است که عیسی "راه و راستی و حیات"، تنها تظاهر حقیقت، و تنها راهیست که به بهشت می انجامد (انجیل یوحنا 14: 6).

تحمل، یک اصل اخلاقی و اساسی در جوامع پُست مُدرنیسِم است، یعنی تنها اصل مطلق، و بنابراین تنها تحمل نکردن عقاید دیگران شرارت است. برای آنها هر اعتقاد افراطی – بخصوص اعتقاد به حقیقت مطلق – بعنوان تحمل نکردن و بزرگترین گناه تلقی می‌شود. کسانی که حقیقت مطلق را رد می‌کنند اغلب می‌گویند هر کس می‌تواند به هر چه بخواهد ایمان داشته باشد در صورتیکه نخواهد اعتقادش را به دیگران تحمیل کند. اما این دید خودش دیدیست دربارة خوب و بد و کسانیکه این دید را دارند خودشان این دید را به دیگران تحمیل می‌کنند. آنها ایمان به معیاری اخلاقی را پایه ریزی می‌کنند و دیگران را وادار به قبول آن می نمایند، یعنی چیزی را که ادعا می‌کنند آنرا انجام می دهند، خودشان می شکنند – اینهم یک ضد و نقیض دیگر در باور آنهاست. خلاصه اینکه کسانیکه این اعتقاد را دارند نمی خواهند مسئول اعمالشان باشند. اگر حقیقت مطلق وجود داشته باشد، معیارهای مطلق درست و غلط هم وجود دارند و ما نسبت به آن معیارها مسئول هستیم. وقتیکه مردم حقیقت مطلق را رد می‌کنند در واقع این مسئولیت را رد می‌کنند.

 

انکار حقیقت مطلق / حقیقت جهانی و در بر گرفتن نسبیت فرهنگی که همراه آن می‌آید نتایج منطقی یک جامعه هستند که تئوری تکامل را بعنوان دلیل حیات برگزیده است. اگر تکامل طبیعی درست باشد، زندگی معنی ندارد، ما هدفی نداریم، و درست و غلط مطلقی نمی‌تواند وجود داشته باشد. آنوقت انسان آزاد است که هر طور که خوشش آمد زندگی کند و به هیچکس برای اعمالش جوابگو نخواهد بود. حال آنکه مهم نیست انسان گناهکار چقدر وجود خدا و حقیقت مطلق را انکار کند، او بهر حال روزی در مقابل خدا در داوری خواهد ایستاد. کتاب مقدس می‌گوید که "چونکه آنچه از خدا می‌توان شناخت در ایشان ظاهر است زیرا خدا آنرا برایشان ظاهر کرده است. زیرا که چیزهای نادیدة او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیلة کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد. زیرا هر چند خدا را شناختند ولی او را چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه در خیالات خود باطل گردیده دل بیفهم ایشان تاریک گشت. ادعای حکمت می‌کردند و احمق گردیدند" (رومیان 1: 19-22).

آیا دلیل دیگری برای وجود حقیقت مطلق هست؟ بله، اول اینکه انسان وجدان دارد که چیزی در درونش می‌گوید دنیا باید بگونه ای ساخته شده باشد که چیزهایی درست و چیزهایی اشتباهند. وجدان ما را متقاعد می‌کند که ظلم، قحطی، تجاوز، درد، و شرارت اشتباهند و ما را متوجه می‌کند که محبت، بخشش، ترحم، و آرامش چیزهای مثبتی هستند که ما باید برای آنها کوشش کنیم. این در همة زمانها و در همة فرهنگها صدق می‌کند. کتاب مقدس نقش وجدان انسان را در رومیان 2: 14-16 توضیح می‌دهد: "زیرا که یونانیان و بربریان و حکما و جهلا را هم مدیونم. پس همچنین بقدر طاقت خود مستعدم که شما را نیز که در روم هستید بشارت دهم. زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست برای نجات هر کس که ایمان آورد اول یهود و پس یونانی".

دلیل دیگر وجود حقیقت مطلق علم است. علم یعنی بدنبال دانش بودن، یادگیری آنچه ما می‌دانیم و خواهش برای دانش بیشتر. بنابراین، همة مطالعات علمی الزاما می‌توانند کشف و ثابت شوند. بدون حقایق مطلق، چه چیزی برای یادگیری می‌ماند؟ چطور کسی می‌تواند بداند که نتایج علمی حقیقت دارند؟ در حقیقت، قوانین علم بر اساس وجود حقیقت مطلق بدست می آیند.

سومین دلیل برای وجود حقیقت مطلق / حقیقت جهانی مذهب است. همة مذاهب دنیا سعی براین دارند که معنی و تعریفی از زندگی عرضه کنند. آنها از خواستة درونی انسانها بیرون می‌آید که مشتاق چیزی بیشتر از فقط موجود بودن هستند. انسانها از طریق مذهب بدنبال خدا می‌گردند، و به آینده، بخشش از گناهان، آرامش در طوفانها، و جواب عمیقترین سوالاتشان امیدوارند. مذهب واقعا دلیلی بر این است که انسان بیش از یک حیوان تکامل یافته است. و دلیلی بر یک مقصود و هدف از موجودیت ماست و همینطور وجود آفریننده ای که اشتیاق شناختن خود را در انسان گذاشته است. پس اگر حقیقتا آفریننده ای وجود دارد، او خود معیار حقیقت مطلق است، و برقراری حقیقت در اقتدار اوست.

خوشبختانه، چنین آفریننده ای وجود دارد، و او حقیقت خود را از طریق کلامش، یعنی از طریق کتاب مقدس به ما آشکار کرده است. شناخت حقیقت مطلق/حقیقت جهانی تنها از طریق رابطة شخصی با کسی امکان پذیر است که ادعا می‌کند حقیقت است - یعنی عیسی مسیح. عیسی مسیح ادعا کرد که تنها راه، تنها حقیقت، تنها حیات، و تنها راه به خداست (یوحنا 14: 6). این حقیقت که حقیقت مطلق وجود دارد، ما را بطرف این حقیقت راهنمایی می‌کند که خدایی حاکم وجود دارد که آسمان و زمین را آفریده و خود را به ما ظاهر کرده است تا ما او را شخصا از طریق پسرش عیسی مسیح بشناسیم. این همان حقیقت مطلق است.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...
موضوعات
دانلود جدید ترین فیلم های ایرانی
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم لاک قرمز
دانلود فیلم لاک قرمز
لیست دانلود
آخرین مطالب
متن خبری

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
با ما در شبکه های اجتماعی همراه باشید:

© تمامی حقوق برای کانی وب محفوظ است.

قدرت گرفته از کانی وب