آیا چیزی بعنوان آدمهای فضایی یا یو اِف اُ وجود دارد؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

اول از همه، بگذارید آدمهای فضایی را شرح دهیم یعنی آنها موجوداتی هستند که می‌توانند تصمیم های اخلاقی بگیرند، هوشمندند، و احساسات و اراده دارند. بعد، چند حقیقت اخلاقی هم در اینباره وجود دارد:

1) انسان تا بحال تقریبا به تمام سیاره های منظومة شمسی سفینة فضایی فرستاده است. بعد از مشاهدة این سیاره ها، احتمال وجود حیات را در همة آنها بجز در مریخ و احتمالا در یک کرة دور مشتری رد کرده است.

2) در سال 1976، آمریکا دو لاندر به مریخ فرستاد. هر یک وسایلی داشتند که می‌توانستند در شن و ماسة مریخ فرو رفته آنرا برای وجود علائم حیاتی تجزیه و تحلیل نمایند. آنها هیچ اثری از حیات پیدا نکردند، بر عکس اگر این تجزیه و تحلیل را بر روی بی ثمرترین خاک کویر و یا منجمدترین خاک قطب جنوب بر روی زمین انجام می دادند لااقل حیات میکروسکوپی پیدا می‌کردند. در سال 1997، آمریکا راه یابی به سطح مریخ فرستاد. این دستگاه آزمایشات زیادی بر روی نمونه های بیشتری از مریخ انجام داد. آن هم هیچ اثری از حیات نیافت. از آن زمان به بعد، چندین سفر دیگر به مریخ انجام شده است که نتیجة همة آنها یکسان بوده اند.

کتاب مقدس در اینباره چه می‌گوید؟ زمین و انسان در خلقت خدا منحصر بفرد هستند. پیدایش باب یک به ما یاد می‌دهد که خدا زمین را حتی قبل از اینکه خورشید و ماه و ستارگان را بیافریند، خلق کرد. اعمال رسولان 17: 24، 26 می‌گوید که "خدایی که جهان و آنچه در آنست آفرید چونکه او مالک آسمان و زمین است در هیکلهای ساخته شده بدستها ساکن نمی‌باشد. و هر امت انسانرا از یک خون ساخت تا بر تمامی روی زمین مسکن گیرند و زمانهای معین و حدود مسکنهای ایشانرا مقرر فرمود".

در ابتدا، انسان بدون گناه بود و همه چیز در دنیا "بسیار نیکو" بود (پیدایش 1: 31). وقتی اولین انسان گناه کرد (پیدایش 3)، نتیجة آن انواع و اقسام مشکلات بود، منجمله بیماری و مرگ. باوجودیکه حیوانات در حضور خدا گناهی ندارند (آنها موجوداتی با استانداردهای اخلاقی نیستند)، اما آنها هم به درد و مرگ دچار می‌شوند (رومیان 8: 19-22). عیسی مسیح مرد تا تنبیهی را که ما بخاطر گناهانمان لایق آن بودیم از ما بردارد. وقتی او برگردد، لعنتی را که از زمان آدم وجود داشته است بر می دارد (مکاشفه 21-22). توجه کنید که رومیان 8: 19-22 می‌گوید که همة موجودات بی صبرانه منتظر آن زمان هستند. خیلی مهم است که توجه داشته باشیم مسیح آمد تا جانش را برای انسان بدهد و او فقط یکبار جانش را داد (عبرانیان 7: 27، 9: 26-28، 10: 10).

اگر همة خلقت الان زیر لعنت زجر می کشند، هر نوع حیاتی هم اگر در خارج از زمین باشد در زجر است. برای مثال، اگر موجوداتی با استانداردهای اخلاقی در سیارات دیگر وجود داشته باشند، آنها هم زجر می کشند، و اگر الان زجر نکشند، قطعا وقتیکه همه چیز با صدایی عظیم نابود می‌شوند و همة عناصر با حرارت زیاد ذوب میگردند، زجر خواهند کشید (2 پطرس 3: 10). اگر آنها هرگز گناه نکرده باشند، آنوقت خدا عادل نیست که آنها را تنبیه می‌کند. اما اگر آنها گناه کرده‌اند و مسیح فقط یکبار مرد (که اینکار بر روی زمین انجام گرفت)، پس در گناه خود می مانند، که اینهم برخلاف شخصیت خداست (2 پطرس 3: 9). این برای ما یک ضد و نقیض حل نشده باقی می گذارد – مگر اینکه موجودات دیگری با استانداردهای اخلاقی در جایی خارج از زمین وجود نداشته باشند.

درمورد وجود موجودات بدون معیارهای اخلاقی و یا بدون دانش علمی در خارج از زمین چطور؟ آیا جلبک‌ها و یا سگ و گربه ها در کرات دیگر یافت می‌شوند؟ تصور کنیم که اینطور باشد، و این با اصول کتاب مقدس تناقضی نداشته باشد، آنوقت این سوال پیش می‌آید که از آنجائیکه تمام خلقت در درد است، منظور خدا از آفرینش موجوداتی بدون معیارهای اخلاقی و علم و دانش در جایی از کهکشان و دور از زمین که درد می کشند چه بوده است؟

در نتیجه، کتاب مقدس به ما دلیلی برای قبول اینکه در جایی از کهکشان حیات موجود باشد، نمی‌دهد. در واقع، کتاب مقدس به ما چندین دلیل کلیدی می‌دهد که چرا اینطور نیست. بله، چیزهای عجیب و غیر قابل توضیح اتفاق می افتند. اما دلیلی وجود ندارد که آنها را به آدمهای فضایی نسبت بدهیم. اگر دلیلی قابل تشخیص برای این وقایع وجود دارند، احتمالا دلایل روحانی هستند، و به احتمال قوی منشا شیطانی دارند.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...