آیا واقعا عیسی وجود داشته است؟ آیا شواهد تاریخی برای وجود عیسی مسیح موجود می‌باشد؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۱ دیدگاه

معمولا وقتی این سوال پرسیده می‌شود، شخصی که سوال را مطرح می‌کند منظورش شواهد خارج از کتاب مقدس است. ما این را که کتاب مقدس نمی‌تواند خود منبع و مدرکی برای وجود عیسی مسیح باشد رد می کنیم. عهد جدید صدها مثال واقعی از وجود عیسی مسیح دارد. کسانی هستند که زمان نوشتن اناجیل را به قرن دوم میلادی نسبت می دهند، یعنی به بیش از صد سال بعد از مرگ عیسی. حتی اگر چنین باشد (که ما با آن شدیدا مخالفیم)، بر اساس خصوصیت شواهد بسیار قدیمی، نوشته های کمتر از 200 سال بعد از انجام واقعه بسیار قابل اعتماد محسوب می‌شوند. بعلاوه، عدة زیادی از صاحب نظران (مسیحی و غیر مسیحی) قبول دارند که رسالات پولس رسول (حداقل بعضی از آنها) در واقع بوسیلة پولس در نیمة قرن اول میلادی، کمتر از 40 سال بعد از مرگ عیسی نوشته شده. بر طبق شواهد بسیار قدیمی تاریخی، این دلیلی بسیار قوی برای وجود مردی بنام عیسی در اسرائیل در قرن اول میلادی می‌باشد.

در ضمن خیلی مهم است که تشخیص بدهیم در سال 70 میلادی، رومیان اورشلیم را تصرف و بیشتر آنرا ویران کردند و مردم آنجا را کشتند. تمام شهرهای آن کاملا سوختند. ما نباید تعجب کنیم اگر بیشتر شواهد وجود عیسی مسیح از بین رفته باشد. خیلی از شاهدین عینی عیسی کشته شدند. این حقایق احتمالا تعداد شاهدان عینی و زندة عیسی را محدود کرد.

با توجه به اینکه خدمت عیسی مسیح نسبتا محدود به قسمت کوچکی از امپراطوری رم بود، با این وصف مقدار قابل توجهی از اطلاعات دربارة مسیح از منابع تاریخی دنیوی هستند. بعضی از این منابع مهم تاریخی عبارتند از:

ناریخ نویس قرن اول رومی بنام تاکیتوس که یکی از دقیق ترین تاریخ نویسان بسیار قدیمی دنیا بحساب می‌آید، به "مسیحیان" خرافاتی اشاره می‌کند (از کریستوس که همان لغت لاتین برای مسیح هست گرفته شده)، که او یعنی مسیح در زمان حکومت طیبریوس بدست پنطیوس پیلاطس عذاب کشید. سوتونیوس، منشی اعظم امپراطور هادرین نوشت که مردی بنام کروستوس (یا مسیح) در قرن اول زندگی می‌کرد. (Annals 15.44)

فلاویوس جزفوس معروفترین تاریخ نویس یهودی است. او در در آثار تاریخیش به "یعقوب، برادر عیسایی اشاره می‌کند که معروف به مسیح بود." آیه ای بحث بر انگیز وجود دارد (18: 3) که می‌گوید، "اکنون در همین زمان عیسی، یک مرد حکیم، اگر بتوان قانونا به او مرد خطاب کرد. زیرا او کسی بود که کارهای تعجب آور و خارق العاده انجام می داد......او مسیح بود......او روز سوم دوباره زنده به آنها ظاهر شد، چنانکه این پیامبران خدا این و هزاران چیز عجیب دیگر را درباره اش پیشگویی کرده بودند. یکی از این نوشته ها می‌گوید، "در اینوقت مرد حکیمی بود بنام عیسی." اعمال او نیکو بود و از نظر اخلاقی بسیار نیکو و پسندیده بود. و خیلی از یهودیان و از ملتهای دیگر شاگرد او شدند. پیلاطس او را محکوم به مصلوب شدن کرد تا بمیرد. اما آنهایی که شاگردان او شدند، از ایمان به او برنگشتند. آنها گزارش دادند که او سه روز بعد از مصلوب شدنش بر آنها ظاهر شد، و او زنده است، به همین منوال او احتمالا مسیح است که انبیا در مورد او چیزهای عجیبی گفته بودند."

جولیوس افریکانوس، در بحثی از قول تالوس تاریخ نویس دربارة تاریک شدن بعد از مصلوب شدن مسیح صحبت می‌کند. (نوشته های موجود، 18)

پلینی جوان، در نامه های 10: 96 عادات پرستشی مسیحیان اولیه را ثبت می‌کند و می‌گوید که مسیحیان عیسی را بعنوان خدا پرستش می‌کنند و خیلی رقتار اخلاقی خوبی داشتند. او در ضمن به جشن محبت و شام خداوند اشاره می‌کند.

تلمود بابلی (سنهدرین 43الف) مصلوب شدن عیسی را در غروب فصح و اتهام بر علیه او را برای جادوگری و تشویق یهودیان به برگشتگی از دین، تایید می‌کند.

لوسین از ساموساتا یک نویسندة یونانی قرن دوم بود که اعتراف کرد عیسی بوسیلة مسیحیان پرستیده می شد، تعالیم جدید آورد، و بخاطر آنها مصلوب شد. او گفت که تعالیم عیسی شامل برادری بین ایمانداران بود و انکار خدایان دیگر و برگشتن از آنها از اهمیت بسیاری برخوردار بود. مسیحیان بر اساس قوانین عیسی زندگی می‌کردند، خود را صاحب حیات ابدی می دانستند، و با این مشخص می شدند که از مرگ نمی ترسیدند، بطور داوطلبانه با خدا رازگاهان داشتند، و به مال دنیا اهمیت زیادی نمی دادند.

مارا بار سراپیون می‌گوید که عیسی مردی حکیم و نیکو بود، خیلی ها او را پادشاه اسرائیل می دانستند، بوسیلة یهودیان کشته شد، و در تعالیم پیروانش زنده است.

در عین حال ما نوشته هایی داریم مثل انجیل حقیقت، نوشته های یوحنا، انجیل توما، نوشته های بلند بالا در بارة قیام و غیره.

در واقع ما تقریبا می‌توانیم انجیل را از روی منابع غیر مسیحی قرون اولیه دروباره نویسی کنیم: عیسی مسشح خوانده می شد (جزفوس)، کارهای مافوق طبیعی می‌کرد، برای قوم اسراییل تعالیم جدید آورد، در روز فصح برای آنها بدار آویخته شد (تلمود بابلی)، در یهودیه بود (تاکیتوس)، اما ادعای خدایی میکرد و اینکه بر می‌گردد (الییزار)، که این را پیروانش باور داشتند، او را بعنوان خدا پرستش می‌کردند (پلینی جوان).

شواهد بیشماری برای وجود عیسی مسیح وجود دارد، هم در تاریخ کتاب مقدسی و هم در تاریخ دنیوی. بزرگترین دلیل اینکه عیسی مسیح وجود دارد این است که هزاران مسیحی در قرن اول میلادی منجمله حواریون حاضر بودند زندگیشان را بعنوان شهید برای عیسی مسیح بدهند. مردم حاضرند برای چیزی بمیرند که باور دارند حقیقت است، اما هیچکس برای دروغ حاضر نیست بمیرد.

  • Bette

    Bette

    • ۱۳۹۶/۰۶/۱۶ - ۲۰:۱۳:۵۰

    I always spent my half an hour to read this web site's
    articles or reviews every day along with a mug of coffee.