غرب و آمادگیهای پیش از ظهور

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

کلمه Armageddon یا آنگونه که در اصل مقاله‏ای که خواهید خواند آمده است «هر مجدون‏» واژه‏ای است اصلا یونانی که بنا به تعریف واژه نامه‏های آمریکایی همچون فرهنگ «وبستر» به معنی نبرد نهایی حق و باطل در آخر الزمان است. همچنین این واژه نام شهری است در منطقه عمومی شام که بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات یوحنا، در عهد جدید آمده است، جنگی عظیم در آنجا رخ می‏دهد و مرحله حاضر از زندگی بشر در آن زمان پایان می‏یابد. به عبارتی نبرد مذکور مقدمه تحولی بزرگ است که سرنوشت نهایی آدمی بر روی کره زمین به آن بستگی دارد. دکتر عبدالکریم زبیدی نویسنده مقاله‏ای که ترجمه آن در پی خواهد آمد، در نوشته کوتاه خود به بررسی اعتقاد غربیان به این حادثه پرداخته و به طور خلاصه از رابطه این واقعه با حادثه عظیم ظهور مهدی آل محمد، صلوات الله علیهم اجمعین، پرده برداشته است. این مقاله گرچه در برخی موارد حاوی تحلیلی سطحی است، اما در عین حال نکات مهمی را در خود دارد که در شرایط سیاسی کنونی منطقه قابل اهمال نیست.

حادثه شریف ظهور، حادثه‏ای بزرگ است و قدرتهای بزرگ جهان، سیاست‏خارجی خود را بر مبنای حوادثی که پیش از آن رخ می‏دهد جهت داده و نقشه‏های نظامی خود را به شکلی سامان داده‏اند که آمادگیهای لازم برای این حادثه در آن ملحوظ باشند. این در حالی است که مؤسسات دینی و رسانه‏های این دولتها نیز، مردم خود را برای پیشباز این حادثه آماده می‏سازند.

این مؤسسات دینی به همراه رسانه‏های دیداری و شنیداری این دولتها، از سالهای دهه هشتاد میلادی مردم خود را به ایمان جمعی به وقوع حادثه‏ای بزرگ در سرزمین شام که به نبردی هسته‏ای خواهد انجامید توجه داده‏اند. این مؤسسات پیوسته مردم خود را به ایمان به این نکته فرا می‏خوانند که بزودی لشکری از دشمنان مسیح که بدنه اصلی آن از میلیونها نظامی تشکیل یافته، از عراق حرکت می‏کند و پس از گذشتن از رود فرات - که در آن زمان به خشکی گراییده است - به سوی قدس رهسپار می‏شود. اما نیروهای مؤمن به مسیح راه این لشگر را سد کرده و همگی در «آرماگدون‏» با یکدیگر برخورد خواهند کرد و در این مکان است که درگیری اتفاق خواهد افتاد. صخره‏ها ذوب می‏شوند... دیوارها بر زمین فرو می‏غلتند... پوست تن انسانها در حالیکه ایستاده‏اند ذوب شده و میلیونها نفر از بین می‏روند... و این نبردی نهایی و هسته‏ای است... سپس مسیح برای بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود می‏آید... و پس از چندی زمام رهبری جهان را در دست گرفته و صلح جهانی را برقرار می‏کند... او دولت صلح را بر زمین نو و زیر آسمانی تازه بنا می‏کند... و این مهم را از مرکز فرماندهی خود در قدس عملی می‏سازد.

یک بررسی انجام گرفته از سوی مؤسسه «تلسن‏» که در اکتبر سال 1985 م. به نشر رسیده است; نشان می‏دهد که در حال حاضر 61 میلیون آمریکایی در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده‏اند و این در حالی است که ذکر مؤسسات دینی و ایستگاههای رادیو تلویزیونی که به این مهم پرداخته‏اند; در این مجال کوتاه میسر نیست.

مؤسسات دینی آمریکایی این نکته را روشن ساخته‏اند که سپاهی که از عراق به سوی قدس رهسپار خواهد شد، بنا به پیشگویی حرقیال (فصل 38 و 39) از نظامیانی از عراق، ایران، لیبی، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل می‏شوند. دانستن این موضوع ما را در تحلیل سیاست‏خارجی دولتهای آمریکایی و اروپایی درباره مردم کشورهای یاد شده مدد می‏دهد. مدارس انجیلی در آمریکا بر پایه این تحلیل که واقعه آرماگدون تنها حادثه‏ای است که بازگشت دوباره مسیح را به زمین ممکن می‏سازد... و این واقعه‏ای بسیار نزدیک است‏به تبلیغ این دیدگاه پرداخته‏اند.

آرماگدونی که این عده از آن سخن می‏گویند همان حادثه عظیمی است که پیش از ظهور مهدی، عجل‏الله‏تعالی‏فرجه، رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگی که ائمه ما، علیهم‏السلام، نام «قرقیسیا» را بر آن اطلاق کرده‏اند. ائمه ما، علیهم‏السلام، از این نکته خبر داده‏اند که میلیونها نظامی از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه (1)، مصر و دول مغرب عربی به اضافه سربازانی از سرزمین شام شامل کشورهای سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و اسراییل همگی در ناحیه‏ای در این محدوده تحت عنوان «قرقیسیا» با یکدیگر برخورد کرده و پس از حصول درگیری، این سفیانی است که در پس آنکه همگی را چونان کشتزاری درو شده در هم می‏کوبد از صحنه نبرد پیروز بیرون می‏آید. در صحیحه میسر از امام باقر، علیه‏السلام، نقل است که فرمود:

«ای میسر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟» عرض کردم: «همین نزدیکیها در ساحل فرات قرار دارد.» پس فرمودند: «اما در این ناحیه واقعه‏ای اتفاق خواهدافتاد که از زمانی که خداوند متعال آسمانها و زمین را آفریده بی‏سابقه بوده، چنانکه تا وقتی آسمانها و زمین برپا هستند هم، واقعه‏ای همچون آن اتفاق نخواهد افتاد... سفره‏ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می‏شوند.» (2)

امثال این روایات از امام صادق، علیه‏السلام (3)، و سایر ائمه نقل شده است.

حادثه «قرقیسیا» همان حادثه بزرگی است که پیش از ظهور حضرت حجة‏بن‏الحسن‏العسکری، علیهماالسلام، رخ می‏دهد و از آنجا که این حادثه به سفیانی ارتباط دارد و سفیانی از علایم حتمی ظهور امام زمان، علیه‏السلام، است وقوع این‏حادثه حتمی است، چه، امام مهدی پس از حادثه قرقیسیا با سفیانی در حال حاضر 61 میلیون آمریکایی در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده‏اند و این در حالی است که ذکر مؤسسات دینی و ایستگاههای رادیو تلویزیونی که به این مهم پرداخته‏اند; در این مجال کوتاه میسر نیست.

آرماگدونی که این عده از آن سخن می‏گویند همان حادثه عظیمی است که پیش از ظهور مهدی، عجل‏الله‏تعالی‏فرجه، رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگی که ائمه ما، علیهم‏السلام، نام «قرقیسیا» را بر آن اطلاق کرده‏اند.

در این مکان است که درگیری اتفاق خواهد افتاد. صخره‏ها ذوب می‏شوند... دیوارها بر زمین فرو می‏غلتند...

برخورد خواهد کرد (و پس از شکستهای سفیانی فرو رفتن سپاه او ما بین مکه و مدینه) برای دیدار با مسیح، علیه‏السلام، رهسپار قدس خواهد شد.

(به هر تقدیر) زمان بسرعت می‏گذرد و حوادث سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به همراه نشانه‏های طبیعی همگی به نزدیک بودن این حادثه عظیم اشعار دارند و این در حالی است که ما نه خود و نه فرزندانمان را برای آن آماده نکرده‏ایم. آماده ساختن نسل آینده از جوانان و مردان در سطوح مختلف روانی، عقلی و بدنی به منظور پیشباز از حادثه شریف ظهور قائم آل محمد، علیهم‏السلام، امری بی نهایت مهم است.

بی‏گمان ایمان یک نفر به یک قضیه و پافشاری و ایمان او به لزوم به کرسی نشاندن آن، عهده دار به کرسی نشستن آن قضیه خواهد بود و این نکته‏ای است که همه روانشناسان به آن قائل هستند. اینک اگر یک نفر می‏تواند آنچه را بر آن پا فشرده به کرسی تحقق بنشاند، در صورتی که مجموعه‏ای از افراد گرد هم جمع شوند و توان فکری خود را در زمینه‏ای خاص به کار گیرند و به لزوم تحقق قضیه‏ای معین ایمان داشته باشند، چه خواهد شد؟! روانشناسان در پاسخ می‏گویند: اگر چنین مجموعه‏ای از افراد تشکیل شود; بی تردید قادر خواهند بود در طبیعت و در آنچه پیرامون آنهاست اثر گذاشته و بستری مناسب برای تحقق آن قضیه فراهم آورند.

مؤسسات دینی انجیلی آمریکا و اروپا آنچه را روانشناسان گفته‏اند در قضیه بازگشت دوباره مسیح به زمین پس از حادثه آرماگدون به کار بسته به این گفته قائل‏اند که بی‏گمان امکان تحقق هر نوع پیشگویی در وهله نخست‏به ایمان مردم به آن و به پافشاری شان بر ضرورت به کرسی نشستن آن و همچین به شمار نفرات آنهاو شمار نفرات کسانی بستگی دارد که رهبری کاروان تبلیغاتی به راه افتاده برای تحقق بخشیدن به آن پیشگویی را بر عهده دارند.

(گذشته از مسیحیان) ما مسلمین هم با مساله بزرگی مواجه هستیم که پیامبر ما محمد، صلی‏الله علیه‏و آله، و اهل بیت آن حضرت، علیهم‏السلام، از آن به ما خبر داده‏اند. این مساله پیشگویی صادقانه‏ای است که پاک شدن زمین از انواع ستمها و گرفتاریها و بر پایی اسلام در ربع مسکون آن بدان بستگی دارد. پس سزاوار است که ما و فرزندانمان به خود آییم و ایمانمان را به ظهور قائم آل محمد عمق بیشتری بخشیده و پافشاری‏مان را بر لزوم تعجیل ظهور آن حضرت و نزدیک شدن وقوع آن ژرفا دهیم و چنانکه سزاوار است‏شمار کسانی را که به این مساله ایمان دارند و برای پیشباز این ظهور شریف و حوادث پیش از آن آمادگی دارند فزونی ببخشیم. نکات زیر پیشنهادهایی است‏برای وصول به این اهداف:

دیگران مجدانه به منظور ظهورمسیح تلاش می‏کنند و من از این می‏ترسم که زمان از ما پیشی بگیرد و ناگهان با آن حادثه عظیم روبرو شویم و نتوانیم کاری انجام دهیم و از کسانی باشیم که این فرموده خداوند متعال بر آنان منطبق است.

و لو تری اذا فزعوا فلا فوت، و اخذوا من مکان قریب × و قالوا امنا به انی لهم التناوش من مکان بعید. (4)

اگر بینی، آنگاه که سخت‏بترسند و رهاییشان نباشد و از مکانی نزدیک گرفتارشان سازد. گویند: اینک به رسول ایمان آوردیم. اما از آن جای دور چسان به آن دست‏یابند.

پی‏نوشتها:

- این مقاله از منبع زیر برگرفته شده است:

الفکر الجدید، مجلة فصیلة تغنی بالفکر و قضایا المسلم المعاصر، تصدر عن دار الاسلام للاراسات و النشر بر لندن، الحد المزدوج 15 - 16، السنه الخامسه، شوال 1417ه، شباط 1997 م.

عبدالکریم زبیدی

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...