انرژی تاریک

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

در کیهانشناسی، «انرژی تاریک» یا «ماده تاریک» به موادی در جهان هستی گفته می‌شود که از خود نور (به عبارتی، موج الکترومغناطیسی) نمی‌تابانند و به همین سبب دیدنی نیستند. ساختار و نحوه تشکیل این مواد نامشخص است، ولی موجودیت آنها را ممکن است بتوان، با بررسی تأثیرات گرانشی مواد دیدنی مانند ستارگان و کهکشانها، توجیه کرد.

تا سه سال آینده، در طرحی به نام «انرژی تاریک»، برای بررسی تاریخ جهان و درک بهتر «انرژی تاریک»، حدود ٣٠٠ میلیون کهکشان مورد مطالعه قرار خواهد گرفت که تقریبا دو سوم کل عالم را تشکیل می دهد.

بنا بر فیزیک نظری، «انرژی تاریک» حدود ٧۵% عالم را پر کرده و هدف این بررسی مطالعه این نیروی اسرار آمیز است که باعث ایجاد شتاب مثبت در عالم شده است. این طرح در چندین دانشگاه و آزمایشگاه شتاب دهنده ذرات و با بودجه ای بالغ بر ٢٠٠ میلیون دلار، از ٩ سال پیش، به اجرا در آمده و برای اجرای آن دوربینی قوی روی تلسکوپ ۴ متری «بلانکو» ـ در شیلی ـ نصب شده که بزرگترین دوربین «اپتیکال» دنیاست.

اولین مرحله کار شمارش خوشه های کهکشانی است، خوشه هایی که از تجمع چند صد تا چند هزار کهکشان یا کهکشانهای تک در فضا به وجود آمده اند. این کار با استفاده از تلسکوپ رادیویی «اس پی تی»، در قطب جنوب، انجام می شود.

مرحله دوم اندازه گیری مقیاس کیهانی با استفاده از عدسیهای گرانشی است. اگر مقدار دقیق جرم و فاصله این خوشه ها به طور دقیق مشخص شود، درصد دقیق «انرژی تاریک» در کیهان نیز مشخص خواهد شد. هفتاد سال است که فیزیکدانان بر این باورند که انبساط عالم به کندی می گراید. به باور آنان، به سبب جاذبه ناشی از جرم کهکشانها، سرعت دور شدن آنان از یکدیگر کم می شود. با این همه، بر خلاف آنچه تصور می شد، انبساط جهان هر دم سرعت بیشتری می گیرد. یکی از نتایج شگفت انگیز این واقعیت آن است که نظریه پردازان ناچار شدند فرض کنند که نوعی «انرژی سیاه» اسرارآمیز با قدرت دافعه فعال در سراسر عالم وجود دارد.

این فرضیه حاصل مطالعه «سوپر نوا» یا «ابر نو اختر»هاست که هر چه از ما دور تر شده اند نورشان کدرتر شده است؛ یعنی سرعت بیشتری گرفته اند. شواهد و قوانینی نیز به نفع نظریه سرعت گرفتن انبساط عالم به دست آمده است.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...