مادۀ تاریک، انرژی تاریک و حالا "رمبش تاریک"

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

مادۀ تاریک و انرژی تاریک چند سالی است که در گوشه ی ذهنمان نقش بسته‌اند و حالا یک "تاریک" دیگر را باید به این لیست اضافه کنید؛ "رمبش تاریک"

رمبش تاریک(dark gulping)، فرایندی است Image که توضیح می‌دهد سیاهچاله‌های پرجرم در آغاز پیدایش عالم چطور شکل گرفته اند. ستاره شناسانی از دانشگاه لندن بر این باورند که شاید پدیدۀ رمبش تاریک هنگامیکه بین هالۀ نامرئی مادۀ تاریک در یک خوشۀ کهکشانی و گاز موجود در هاله مادۀ تاریک برهمکنش های گرانشی وجود داشته است، رخ داده باشد. یعنی وقتی کمتر از یک میلیارد سال از عمر جهان می‌گذشت.

آنها دریافتند که این برهمکنش گرانشی باعث می شود مادۀ تاریک، تودۀ مرکزی فشرده‌ای را تشکیل دهد که از لحاظ گرانشی ناپایدار بوده و هر آن می تواند به داخل فرو ریزد. اگر فرو پاشی سریع و پویا باشد آن را رمبش تاریک می نامند.

دکتر «کرتیس ساکستون»(Curtis Saxton) و پرفسور «کینوا وو»(Kinwah Wu)، هر دو از آزمایشگاه علوم فضایی مولارد UCL، مدلی را برای مطالعۀ این فرایند ارائه کرده اند. آنها می‌گویند فرایند رمبش تاریک در ابتدای جهان بسیار سریع اتفاق افتاده است، بدون اینکه تابش الکترو مغناطیسی ساتع شده باشد.

فرضیه های متعددی در مورد نحوۀ پیدایش سیاهچاله‌های پرجرم وجود دارد. یک احتمال این است که یک ابر گازی بزرگ به درون رمبش (فرو ریزش) کند. احتمال دیگر می‌گوید که بعد از رمبش یک ستارۀ بزرگ و درخشان، که حجم عظیمی از ماده را بلعیده، سیاهچاله ای شکل می گیرد. هنوز حدس دیگری وجود دارد و آن این است که خوشه‌ای از سیاهچاله های کوچک در هم ادغام شده باشند. اما همۀ این احتمالات میلیون ها سال طول می کشد که با مشاهدات اخیر (که نشان می دهد سیاهچاله‌ها زمانیکه کمتر از یک میلیارد سال از عمر جهان می‌گذشت وجود داشته اند) مغایرت دارد.

به نظر می رسد رمبش تاریک قادر به ارائه راه حلی است که توضیح دهد سرعت آهستۀ تراکم گازها چگونه به یکباره افزایش یافته و منجر به پیدایش زودهنگام تر سیاه‌چاله‌ها بزرگ شده است. این تودۀ تاریک که در یک هستۀ متراکم تحت تاثیر واقع شده است، با مقیاس سیاه‌چاله‌های پرجرمی که امروزه در کهکشانها سراغ داریم همخوانی دارد.

پیداست که نیروی گرانشی مادۀ تاریک قوی‌تر از نیروی حرکتی کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی است. هرچند که هنوز در مورد مبدأ، مشخصات و نحوۀ توزیع ذرات تاریک حدس‌های بسیاری وجود دارد. علیرغم آنکه ظاهراً مادۀ تاریک برهمکنشی با نور ندارد، با مادۀ معمولی از طریق گرانش برهمکنش دارد. به گفتۀ ساکستون:"مطالعات پیشین برهمکنش گاز و مادۀ تاریک را نادیده گرفته اند، ولی ما با لحاظ کردن آن در مدلمان به تصویری واقعی‌تر رسیده‌ایم که انطباق بیشتری با مشاهدات دارد و شاید ما را به پیدایش سیاه‌چاله‌های پرجرم اولیه رهنمون سازد".

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...