شهاب سنگ ها

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

اغلب شبها در آسمان اجرامی را می بینیم که با رگه ای از نور درخشان کم دوام و سریعی از یک طرف به طرف دیگر حرکت می کند و به سمتی سقوط و سپس نا پدید می شوند .این تور را میتور (meteor) می گویند و عبارت از شعاع های نوری هستند که از حرکت سریع یک جرم فلکی یا سنگ آسمانی (میتوریت) یا ( میتورایت) که در هنگام بر خورد با جو زمین شعله ور شده است و پدیدار می گردند.

شهاب کلمه عربی است و جمع ان شَهَب است و به علت حرکت سریع رگه نورانی و بسیار کم دوامی را در فضای آسمان باقی می گذارد و به علت برخورد با مولوکول های هوا به سرعت متلاشی و تبدیل به ابری از گاز و غبار می گردند .

اندازه این شهاب ها و اجرام از یک دانه شن کوچک تا یک قطعه از سنگ های بسیار بزرگ به قطر 10 متر است که از فاصله های خیلی خیلی دور و شاید از صورت های فلکی که میلیارد ها میلیارد کیلومتر از ما دور ترند و فاصله دارند در فضای نا محدود پراکنده و سرگردان شده اند و وارد فضای منظومه شمسی و جو زمین می گردند.

ماهیت شهاب ها از نظر علمی

وقتی که یکی از ذرات جامد کوچک شهاب ها به سرعت وارد جو می شود پیوسته با مولوکولهای هوا برخورد می کند و آنها را داغ می سازد و سطح خودش داغ می شود ، مولوکول های واقع در جلوی آن ذره متراکم می شوند  و در نتیجه ، توده فروزانی از گاز که به مراتب از خود ذره بزرگتر است آنرا احاطه می کند ..وقتی ذره حرکت خود را در لایه های فشرده تر ادامه می دهد تدریجاً پوست می اندازد یعنی اتم های سطحی آن در نتیجه برخورد با مولوکول های هوا کنده می شود ، به طوری که یک شهاب متوسط پیش از آنکه به فرازای 70 کیلومتری برسد متلاشی و نا پدید می گردد اما گاز و غبار حاصل از متلاشی شدن آن بر زمین می نشیند  و بر جرم زمین می افزاید .شهاب ها در مسیر خود ذرات دارای بار الکتریکی به جا می گذارند و بدین گونه ستونی از الکترون ها و یون ها احداث می کنند که می تواند امواج رادیوئی را منعکس کند و همین امر باعث می شود که از رادار برای بررسی شهاب ها در علم نجوم استفاده شود.

 

سقوط شهاب سنگ در ایران

در صبح روز 28 مرداد ماه سال 1353 شهاب سنگی به وزن 30 کیلو و 190 گرم از آسمان سقوط کرد و سقف دبیرستان معصومی نراق را که در 18 کیلومتری شرق دلیجان است سوراخ کرد و خوشبختانه آسیب جانی وارد نیاورد.

 

جنس شهاب سنگها

اگر با دقت به شهاب سنگ ها توجه کنیم میبینیم که سنگ های آسمانی یه دنباله مرئی و روشن را تا مدت چند ثانیه در هوا از خود به جای می گذارند که عبارت است از ذرات و خاکستر گداخته آن اجسام ، که می سوزند و نورانی هستند.

قسمت عمده جنس شهاب سنگ ها از آهن - اُلویت - پیروکسن- گالاسیت – کرومیت – ترکیبات منیزیم  و بعضی از آنها در حدود 40 نوع کانی دارندکه تا کنون 10 نوع آن در روی زمین یافت نشده است.در بعضی مواقع گرد آهنی انها تبدیل به اکسید اهن شده و به صورت گرد و غبار قرمز رنگ روی زمین می نشینند.

 

اطلاعاتی درباره شهاب سنگ ها

از یک شهاب سنگ 10 تنی وقتی که سقوط میکند و وارد جو می شود فقط 3 تن آن به زمین اصابت می کند و بقیه آن تبخیر شده و سوخته می شود .

حفره ی(هاویلاند) در کانزاس به وسیله ی شهاب نوع (پالاسید) ایجاد شده است. در روسیه شوروی 24 حفره بزرگ سقوط شهاب موجود است که معروفترین آنها بعد از (تون گوسکا) حفره (سیکهوته الین) است. در استرالیا 13 حفره بزرگ از سقوط شهاب موجود است که گودال و حفره (همبری) به وسیله شهاب آهن به وجود آمده است که از آن آهن استخراج می کنند. جالبترین واقعه این است که در دشت (آریزونا) 2 بار شهاب بزرگی در نزدیکی هم سقوط کرده اند. کمتر کشوری است که در آن شهاب سقوط نکرده باشد. تعداد زیادی از حفره های کره ماه از سقوط سنگ های آسمانی به وجود آمده و آنرا پر از حفره  و گودال کرده اند. در تمام موزه های علوم دنیا نمونه ای از سنگ های شهاب های آسمانی به نمایش عموم گذاشته می شود. رنگ سنگ های آسمانی سیاه و تیره و یا قهوه ای سوخته ی پر رنگ است.و خطوط موازی کوتاه کوتاه و متقاطع روی آنها است. اغلب شهاب سنگ ها با صدای مهیبی در جو زمین منفجر می شوند که همراه با صدای انفجار است. بزرگترین دشمن قمر های مصنوعی و دستگاه های ارسال به فضا ، همین سنگ های آسمانی هستند که تا کنون ضرر های غیر قابل جبرانی را به بار آورده اند.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...