اکوان دیو

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۱ دیدگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اکوان دیو نام یکی از شخصیت‌های شاهنامه فردوسی می‌باشد.

برطبق برهان قاطع، بعضی محققان نام این دیو را محرف اکومان دانسته‌اند که در اوستا Aka-manah به معنای اندیشه پلید آمده است و نام دیوی مظهر اندیشه‌های پست و شرارت و نفاق و در مقابل وهومن (بهمن) بوده است.

 

درباره این دیو

اکوان ِ دیو در شاهنامه به هیأت گورخروحشی، گله‌های اسب کاووس را آسیب می رساند. رستم در نبرد با این دیو، هر بار که سوار بر رخش، بدو یورش می برد، دیو ناپدید می شد. در این نبرد رستم، خسته در کنار چشمه ای به خواب می رود و در آن زمان اکوان به او می تازد و او را اسیر و از جا می‌کند و به رستم می گوید که او را به دریا افکند یا به کوهستان؟، رستم چون می داند که کار دیو برعکس است کوه را انتخاب می‌کند و [چون به آب افکنده می شود] با شنا خود را نجات می دهد.بعد از آن دیو را یافته با او رو به رو می شود  و برای شکست او نام خدا را بر زبان می آورد تا دیو جادو به کار نبنددو سر دیو را می برد . 

محمد جعفر یاحقی نیز در کتاب «فرهنگ اساطیر ایران» اشاره کرده است که برخی پژوهشگران، اکوان را همان اکه منه یا اکومن دانسته اند و برخی دیگر آن را همتای دیوباد چینی تلقی کرده اند.[۱]

 

توفان دریایی

برخی پژوهشگران ریشه داستان اکوان دیو را بر گرفته از گردباد دریایی می‌دانند که به ناگهان از دریا سربرکشیده کشتی‌ها را منهدم ساخته و به فاصله دور پرتاب می‌کرده است. این پدیده در دریای هند و دریای چین در فصل توفان موسمی و همچنین در سواحل فلوریدا و کوبا و غرب استرالیا رخ می‌دهد.

 

 

پانویس‌ها

1- اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: محمدحسین باجلان، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر، صفحه: ۱۶۳

 

مراجع

برهان قاطع، ج اول، ص ۱۵۵، اکوان

جان راسل هینز، اساطیر ایران، ترجمه: محمدحسین باجلان فرخی، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر. ISBN 964-331-24-X

 

پیوند به بیرون

 داستان اکوان دیو متن فارسی در ویکی‌نبشته

خروشید و پیچید و بانگ و غریو               ز دریا برآمد چو اکوان دیو

  • Daisy

    Daisy

    • ۱۳۹۶/۰۶/۱۵ - ۰۲:۴۴:۳۸

    Appreciate the recommendation. Let me try it out.