دستور خداوند

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

خداوند به نوح گفت: پایان عمر هر ذی حیاتی به حضورم فرا رسیده است... برای خود از چوب‌‌های کاج کشتی بساز... (سفر برشیت: فصل 6: آیات 13 و 14)

دکتر "جاناتان گری" باستان‌‌شناس، محقق و سخنران علمی استرالیایی، در حدود سی سال از فعالیت‌‌های خود را صرف پژوهش در حفاری‌‌های نقاط مختلف جهان نموده است. آنچه می‌‌گذرد، چکیده‌‌ای است از نوشتار ایشان که در روزنامة اطلاعات مورخ 15 و 16 شهریور ماه 1378 به چاپ رسیده است.

در سال 1959، عکس‌‌های جدید موسسة "ژئودتیک" ترکیه مورد بررسی قرار گرفت، در میان آنها، تصویری جلب نظر می‌‌کرد: شبیه به یک قایق بزرگ بر سینة تپه‌‌ای در بیست کیلومتری جنوب کوه‌‌های آرارات. بلافاصله یک گروه پژوهشی به ریاست "دکتر واندنبرگ" راهی منطقه شد، اما بررسی‌‌های مزبور تا سال 1976 به نتیجة خاصی نرسید، تا در این هنگام، "دکتر ران" دریافت که این شی قایق مانند، بسیار بزرگ‌‌تر از حدی است که قبلاً تصور شده بود. محاسبات دقیقتر نشان داد که طول این شی عظیم الجثه از طول یک زمین فوتبال بزرگ‌‌تر و اندازه آن به بزرگی یک ناوجنگی است و زیر گل‌‌ولای قطوری دفن شده است. زلزلة 25 نوامبر 1978 که موجب شد سطح اطراف فرو بریزد و کشتی مزبور از دل کوه بیرون آید، اثری مثبت در تحقیقات به جای گذارد ... و پس از این واقعه، که دیواره‌‌ها، در ارتفاع 189 متری کوه‌‌های آرارات، شش متر از محوطه اطرافش بالاتر قرار گرفت، دکتر "ویت"  ادعا کرد که شی مزبور باقیماندة کشتی نوح است... دکتر جاناتان گری نیز، به عنوان مسئول تحقیقات، این نظر را پذیرفت. او بیان می‌‌دارد: "واقعة توفان نوح، بالا آمدن سطح آب به صورت تدریجی نبوده است، بلکه نیروی به وجود آورندة آن، آنقدر مهیب و قوی بوده است که پوسته زمین شکاف برداشته، آب و آتش از درون زمین به بیرون فوران کرده است". بررسی‌‌های زمین شناسی در نقاط مختلف دنیا، نابودی و مرگ‌‌های دستجمعی موجودات زنده را بر اثر حادثه‌‌ای غیر منتظره نشان می‌‌دهد که برخی از آنها با زمان توفان همخوانی دارد. وجود لایه‌‌های فسیل شده حیوانات مختلف مثل فیل، پنگوئن، ماهی، درختان نخل و هزاران گونه گیاهی و جانوری در اطراف کشتی همگی تأییدی بر واقعیت مزبور است. تکنولوژی پیچیده در ساخت کشتی اینجا صحبت از نبوغ بشر در گذشته‌‌هاست. چه در آن زمان و چه قبل از آن، تحقیقات نشان می‌‌دهد که بشر، بسیار پیشرفته و متمدن بوده است و اینکه چرا سیر رشد و تعالی در مسیر علمی بشر راکد ماند یا در حد انتظار، صعود نکرد، بحث دیگری می‌‌طلبد. اینجا صحبت از ساخت یک قایق کرجی کوچک هشت نفره با ظرفیت چند حیوان کوچک برای عبور از یک مسیل آرام رودخانه‌‌ای نیست. بحث بر سر تکنولوژی پیچیده‌‌ای است که مهارت ذوب فلزات، ابزار پیشرفته و نیروی انسانی حاذق می‌‌طلبیده است. از آنجا که یاران حضرت نوح تعداد بسیار کمی بوده‌‌اند، این سؤال پیش می‌‌آید که نوح براستی چگونه این کشتی را ساخته است؟ کشتی‌‌ای که تاکنون از عجایب کتب مقدس بشمار می‌‌رفت و اکنون یک واقعیت علمی لمس شدنی است. آیا نوح به تنهایی توانسته است که کشتی ناوگونه خود را به ابعاد یک زمین فوتبال و به وزن تقریبی 32000 تن بسازد؟ آیا ساخت یک کشتی با دست خالی با امکانات آن زمان، به گنجایش 494 اتوبوس دو طبقه مسافربری با تصورات ما درباره قدما، همخوانی دارد؟ براستی چه تعداد جانور و چگونه جمع‌‌آوری شده و در کشتی جایگزین شدند؟ آب و غذا چگونه تأمین می‌‌شد؟ جانوران وحشی چگونه به سوی کشتی هدایت شدند؟ باید کار جمع‌‌آوری و هدایت حیوانات کاری سخت بوده باشد ولی به هرحال فرمان خد.ا باید انجام می‌‌شد. «ارنست میر» یکی از متخصصان محاسبه کرده است که هم اکنون حدود یک میلیون گونه حیوان بر روی زمین وجود دارد. از این تعداد 60 درصد جانوران آبزی و 70 درصد از 40 درصد باقیمانده را حشرات تشکیل می‌‌دهند. در نتیجه در حدود 20000 گونه جانور در خشکی وجود دارد که شامل پستانداران، خزندگان، پرندگان و دوزیستان می‌‌شود. حال این که چگونه این جانوران با توجه به تنوع‌‌و اندازه و نوع نگهداریشان، گردآوری و جای داده شدند، مسئله‌‌ای است که شاید بتوان به تنهایی آن را معجزه نامید، ولی خوشبختانه تحقیق بیشتر در محل، حضور حیوانات را در کشتی یافت شده، تایید کرد. کشف مقادیر قابل توجهی فضولات حیوانات که به صورت فسیل درآمده‌‌اند و از ناحیه خسارت دیده کشتی به بیرون رانده شده‌‌اند، فرضیه ما را بیشتر به واقعیت نزدیک کرد.علاقمندان به کاوش در مورد کشتی نوح بارها و بارها سعی کرده‌‌اند به درون کشتی فسیل شده راه یابند ولی همیشه با توده‌‌ای عظیم سنگ و خاک نیمه ویران مواجه شده‌‌اند. در آخرین تلاش‌‌ها، کاوشگران سعی کردند لایه‌‌های گل و لای خشک شدة اطراف کشتی را درهم بشکنند و از میان بردارند تا شاید راهی برای ورود به اتاقک‌‌های زیرین کشتی پیدا کنند، اما خیلی موفق نبودند. در سال 1991، گرگ بروور باستانشناس، بخشی از یک شاخ فسیل شده جانوری شاخدار را کشف کرد که از قسمت تخریب شده کشتی که فضولات حیوانی به بیرون ریخته شده بودند، به بیرون افتاده بود. به تشخیص محققان، این شاخ که مربوط به پستانداری بوده است، مقارن با شاخ‌‌اندازی سالانه جانور به هنگام خروج حیوان از کشتی در آنجا رها شده است. کشتی نوح: زیر بنای فلزی، بدنه چوبی! تصور استفاده از آهن، آلومینیوم و برخی فلزات دیگر، در زمانی که گمان می‌‌رود بشر از زندگی ساده‌‌ای برخوردار بوده، بسیار عجیب است، بخصوص که این فلزات کاربردهای ویژه صنعتی هم داشته باشند. آزمایشات دانشمندان وجود قطعات آهن را در فواصل منظم و معین در ساختار کشتی تایید کرده است. این آزمایشات بارها و بارها تکرار شدند تا وجود هرگونه خطایی را منکر شوند. باستانشناسان با کشف رگه‌‌ها و تیرهای باریک آهنی الگویی ترسیم کرده‌‌اند که حاصل کار به صورت نوارهای زرد و صورتی بر روی کشتی علامت‌‌گذاری شد. آنها همچنین گره‌‌ها و اتصالات آهنی محکم برجسته‌‌ای را یافته‌‌اند که در 5400 نقطه کشتی بکار رفته‌‌اند. تصویر برداری‌‌های راداری نشان داده که در محل تصادم کشتی با صخره به هنگام فرود آمدن یا به عبارت دیگر بر گل نشستن، نوارهای آهنی یا تیرهای فلزی کج شده‌‌اند. آنها می‌‌گویند که استفاده وسیع و همه جانبه از فلزات در ساخت کشتی خارج از حد تصور ماست. به نظر می‌‌رسد که تمدن پیشرفته و بسیار رشدیافته‌‌ای در آن دوران وجود داشته که به هر حال نوح توانسته از آن بهره‌‌مند شود. تمدنی که توجه ذهن ما را از تمرکز بر روی بناها و اماکن منحصر به فرد در نقاط دنیا به این نقطه جهان معطوف می‌‌کند. . اکتشافات آنها زمانی جالب‌‌تر شد که آنها توانستند طرح مشبکی حاصل از تقاطع تیرهای فلزی افقی و عمودی بکار رفته در بدنه کشتی بدست آورند. تصاویری که نشان داده 72 تیر فلزی اصلی در هر طرف کشتی به کار رفته است. به نظر می‌‌رسد که برای هر چیزی طرح و الگویی وجود داشته است. وجود اتاق‌‌ها و فضای کوچک و بزرگ در طبقات مختلف نظریه وجود طرح مهندسی پیشرفته را تایید می‌‌کند. دکتر گری با خوشحالی (خوش‌‌بینی) می‌‌افزاید: «با جمع دو ردیف 72 تایی تیرآهن‌‌ها در دو طرف کشتی، عدد 144 بدست می‌‌آید که عدد مقدسی در کتاب مقدس به شمار می‌‌رود!» در طول تحقیقات، بررسی‌‌هایی در مورد تعیین طول، عرض و قطر کشتی انجام گرفته است که متخصان را قادر ساخته تا از جزییات کف کشتی، ساختمان و الگوی اولیه و مواد تشکیل دهنده آن اطلاعاتی بدست آورند. دست‌‌یابی به چنین کشفیاتی مبهوت کننده بود چرا که در بسیاری از مواقع، درک واقعیت کشف شده از حد تصور خارج بود. کشف یک لایه غلافی و کپسولی شکل در داخل کشتی از این جمله بود و در واقع کشتی را به دو لایه یا پوسته اصلی مجهز می‌‌کرد. این آزمایشات وجود دیوارهای داخلی کشتی، حفره‌‌ها، اتاق‌‌ها و دهلیزها و همچنین وجود دو مخزن بزرگ استوانه‌‌ای را تایید کرد 

 

در این آزمایش‌‌ها که به «رادار اسکن» یا «اسکن‌‌های راداری» معروفند، معلوم شد که دو مخزن استوانه‌‌ای بزرگ که هر کدام چهار متر و 20 سانتی‌‌متر بلندی و هفت متر و 20 سانتی‌‌متر عرض داشته‌‌اند و به دور هر یک از آنها کمربندی فلزی نصب شده بود، در نزدیکی تنها در ورودی کشتی وجود داشته‌‌اند. در یکی از آزمایشات اسکن راداری که به درخواست شخص استاندار استان «آگری» ترکیه انجام شد، معلوم شد که جنس بدنه کشتی از سه لایه چوب به هم چسبیده تشکیل شده است. این سه لایه با مواد محکم چسبنده، به هم چسبیده شده بودند. در سال 1991، یک عدد میخ پرچ فسیل شده در حضور 26 نفر محقق شاهد، در بقایای کشتی کشف شد. تجزیه و تحلیل ترکیبات این میخ وجود آلیاژهای آلومینیوم، تیتانیوم و برخی از دیگر فلزات را تایید کرد. این در حالی است که گمان می‌‌رفت در زمان حضرت نوح(ع) آهن و آلومینیوم هنوز به مرحله کشف و استخراج نرسیده باشند. آیا ما نیازمند بازنگری در تاریخ استفاده و استخراج بشر از فلزات هستیم؟ لنگرهای کشتی هم کشف شد! بر بلندی‌‌های تپه‌‌های اطراف محل کشتی، باستانشناسان چند جسم بزرگ حجیم سنگی یافتند که در بالای هر کدام سوراخی بزرگ تعبیه شده بود. این اجسام مثلثی شکل سنگی نیمه صیقلی، بسیار شبیه به لنگرهای کشتی‌‌های باستانی بودند که «دراگ» نامیده می‌‌شدند. اینها در واقع ابزاری بودند که به علت وزن زیاد به جای وزنه یا لنگر به هنگام پهلو گرفتن کشتی به آب پرتاب می‌‌شدند، چگونه و با چه نیرویی؟ دقیقاً نمی‌‌دانیم ولی حدس‌‌هایی در این زمینه وجود دارد.کشف شش وزنه یا لنگر سنگی، هر یک مجهز با سوراخی در بالای آن، حدس باستانشناسان را به یقین تبدیل کرد. این وزنه‌‌ها در فواصل متفاوت، ظاهرا به هنگام پهلو گرفتن کشتی به آب پرتاب شده بودند. از آنجا که یکی از انگیزه‌‌های قوی در شروع کاوش‌‌های باستانشناسی، بررسی‌‌های تورات شناسی بوده است، یافتن حقایق دیگری در مورد اندازه‌‌های کشتی نوح خالی از فایده نیست. از اندازه کشتی نوح در تورات به 300 «اَما» یا «کیوبیت»  - ذراع- یاد شده است. واحد «اَما» یا «کیوبیت» یا ذراع در مصر قدیم در زمان حضرت موسی «ع» برابر با 7/52 سانتی‌‌متر بوده است. با محاسبه این رقم عدد 46/158 متر بدست می‌‌آید. طول کشتی مورد کاوش توسط دو تیم مختلف هر دو زمان، اندازه‌‌گیری شد. رقم به دست آمده دقیقاً 46/158 متر را نشان داد. این محاسبات محققان را در ادامه کاوش‌‌ها مصمم‌‌تر کرد. ولی واقعیت این است که همیشه تصور دنیا از کشتی نوح، یک کشتی چوبی کوچک از وسط دو نیم شده بود نه یک ناو گونه عظیم با ساختار فلزی و چوبی و مهندسی پیشرفته. کتیبه‌‌ای که ادعای دانشمندان را اثبات کرد روایت است که حضرت نوح (ع) قبل از به زمین نشستن کشتی و فروکش کردن آب، پرنده‌‌ای را که باید کبوتر یا کلاغ بوده باشد به بیرون فرستاد تا مطمئن شود خشکی نزدیک است یا نه. بار اول پرنده، با خستگی به کشتی بازگشت و این بدان معنی بود که خشکی در آن نزدیکی‌‌ها وجود ندارد. بار دوم پرنده به کشتی بازنگشت و این آزمایش نشان داد که عمل لنگر انداختن نزدیک است. درست در دو کیلومتری شرق محلی که کشتی هم اکنون وجود دارد، دهکده‌‌ای وجود دارد که «کار گانماز» نامیده شده است. نام این دهکده ترکی را چنین ترجمه کرده‌‌اند: «آن کلاغ نه توقف می‌‌کند، نه باز می‌‌گردد!» محل کنونی کشتی در دل کوه‌‌های آرارات ترکیه، در گذشته‌‌های دور به منطقه هشت معروف شده و دره پایین منطقه، محله «هشت» نام گرفته است. چرا؟ در نزدیکی محل فرود کشتی در بالای تپه، لوحه‌‌ای کشف شد که ادعاهای باستانشناسان را به طرز زیبایی اثبات کرد. کتیبه‌‌ای که حداقل 4000 سال قدمت دارد. بر روی این تابلوی سنگ آهکی، در سمت چپ تصویر، رشته کوه‌‌هایی دیده می‌‌شود که در کنار یک تپه سپس یک کوه آتشفشان قرار دارد. در سمت راست، یک تصویر قایقی شکل با هشت نفر انسان کنده‌‌کاری شده است: یک پیرمرد، یک پیرزن، سه زن و سه مرد. در بالای کتیبه، دو پرنده در حال پروازند. کشف این کتیبه همگان را به شگفتی واداشت. در واقعیت موجود، کوه آرارات در سمت چپ، تپه‌‌ای در کنار آن و قله یک کوه آتشفشان در کنار تپه وجود دارد. پس بنابر این کتیبه، کشتی باید در سمت راست آنها بر زمین نشسته باشد و در حالی که هم‌‌اکنون 19 کیلومتر پایین‌‌تر از محل مورد نظر قرار دارد. چرا؟ بررسی‌‌ها نشان داد که کشتی در بالای کوه لنگر انداخته، ولی به مرور زمان بر اثر حرکت مواد آتشفشانی و گل و لای از بالا به پایین کوهپایه رانده شده است. سپس بر اثر سُرخوردگی با صخره سنگی برخورد کرده و صدمه دیده است. پس از آن به مرور با همان گل و لای‌‌ها و با گذشت زمان در زمین مدفون شده است. در نزدیکی کشتی کنونی، تپه‌‌ای وجود دارد که ترجمه نام آن چنین است: «جایی که کرجی‌‌ها -کرجی- واژگون شد!» این نام محلی به سادگی اشاره به این دارد که کشتی مورد نظر همین جا در زمین جای گرفته است. جاناتان گری در ادامه این مطلب، نکاتی را به شرح زیر از منابع مختلف در تایید این تحقیقات می‌‌آورد.

 1. تورات می‌‌فرماید که کشتی نوح در ناحیه کوه‌‌های آرارات فرود آمده است.

 2. بر این اساس، کشتی بر روی سلسله‌‌ای از کوهها نشسته است نه کوهی مجرد.

6.آشور نصیریان دوم پادشاه آشور، 859 - 883 قبل از میلاد مسیح (ع)، مدعی بود که کشتی نوح در محلی به نام «نی‌‌سیر»پهلو گرفته است. در فاصله کمتر از 500 یاردی محل کشتی، دهکده‌‌ای وجود دارد که «اوزون جیلی» نام دارد و پایین‌‌تر از آن بر روی نقشه‌‌های بسیار قدیمی، محلی به نام «نی‌‌سیر» یا «نسیر» مشاهده می‌‌شود. هم اینک دولت ترکیه با اعزام گروه‌‌های باستانشناس، برخی از نقاط در معرض تخریب یا غارت کشتی را مورد حفاظت قرار داده و برخی از یافته‌‌های باستانشناسان برای حفاظت و مواظبت بیشتر مورد توجه ویژه قرار گرفته‌‌اند. کشف چهارستون فلزی فسیل شده که هر کدام 120 سانتی‌‌متر طول دارند و از بخش‌‌های مهم در ساخت کشتی بوده‌‌اند، از جمله این اشیاءاست که هم اکنون در تملک وزارت معادن و فلزات ترکیه قرار گرفته است. در دل کوه‌‌های آرارات در نزدیکی مرز ایران و ترکیه، جسم عظیم فسیل شده‌‌ای قرن‌‌هاست که آرمیده و طوفان مهیب را پشت سر گذاشته است. کشتی بزرگ و مجهز که یکی از پیامبران خد.ا را در رسالتش یاری داده، این فسیل عظیم الجثه، راز و رمزهای بسیاری در دل خود نهفته دارد و قرن‌‌هاست که مورد توجه بوده و ده‌‌ها سال کانون کاوش‌‌ها و کنجکاوی‌‌ها خواهد بود. تحقیقات همچنان ادامه دارد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...