بازگشت ثانوی عیسی مسیح یعنی چه؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

بازگشت ثانوی عیسی مسیح امید ایمانداران است که خدا همه چیز را تحت کنترل دارد، و به وعده ها و نبوت های که در کلامش است وفادار می‌باشد. در ظهور اولیة او، عیسی مسیح مثل یک نوزاد در آخوری در بیت لحم به زمین آمد، درست همانطور که نبوت شده بود. عیسی خیلی از نبوتهای راجع به مسیح را در زمان تولد، زندگی، خدمت، و مرگ و قیامش کامل کرد. بهر حال، نبوتهایی دربارة مسیح هست که باید به انجام برسند. در ظهور ثانوی مسیح این نبوتها تکمیل خواهند شد. در این ظهور اولیه، عیسی خادم سختی کشیده بود. در ظهور ثانویه، عیسی پادشاه فاتح خواهد بود. در ظهور اولیه، عیسی در خاکی ترین شرایط به زمین آمد. در ظهور ثانوی، عیسی با ارتشی از بهشت در رکا بش خواهد آمد.

انبیای عهد عتیق بین این دو ظهور خط مشخصی را نکشیدند. این در اشعیا دیده می‌شود 7: 14 و 9: 6-7 و زکریا 14: 4. در نتیجة اینکه بنظر می‌آید نبوتها از دو نفر صحبت می‌کند، خیلی از مفسران یهودی باور دارند که نبوتها دربارة مسیح زجر کشیده و مسیح فاتح هستند. چیزی که آنها اشتباه می‌کنند این است که فقط یک مسیح وجود دارد و این مسیح همة نبوتها را تکمیل خواهد کرد. عیسی نقش خادم زجر کشیده را در ظهور اولیه اش بکمال رسانید (اشعیا باب 53). و عیسی نقش رهانندة اسرائیل و پادشاه را در آمدن ثانویش به اتمام می رساند. زکریا 12: 10 و مکاشفه 1: 7، آمدن ثانوی او را توضیح می دهند در حالیکه به عقب می نگرند، یعنی زمانی که عیسی مصلوب شده بود. و اسرائیل، و تمام دنیا، برای اینکه مسیح را درظهور اولیه اش قبول نکردند سوگواری خواهند کرد.

بعد از اینکه عیسی به آسمان صعود کرد، فرشتگان به شاگردان گفتند، "گفتند ای مردان جلیلی چرا ایستاده بسوی آسمان نگرانید؟ همین عیسی که از نزد شما به آسمان بالا برده شد باز خواهد آمد." (اعمال 1: 11). زکریا 14: 4 محل بازگشت ثانوی او را کوه زیتون اعلام می‌کند. متی 24: 30 می‌گوید، "آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آنوقت جمیع طوایف زمین سینه زنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال عظیم می‌آید." تیطس 2:13 بازگشت ثانوی را "تجلی جلال" می خواند.

از بازگشت ثانویه با جزئیات مفصل در مکاشفه 19: 11-16 صحبت شده است. "و دیدم آسمانرا گشوده و ناگاه اسبی سفید که سوارش امین و حق نام دارد و بعدل داوری و جنگ می‌نماید. و چشمانش چون شعلة آتش و بر سرش افسرهای بسیار و اسمی مرقوم دارد که جز خودش هیچکس آنرا نمی‌داند. و جامة خون آلود در بر دارد و نام او را کلمة خدا می خوانند. و لشگر هائیکه در آسمانند بر اسبهای سفید و بکتان سفید و پاک ملبس از عقب او می آمدند. و از دهانش شمشیری تیز بیرون می‌آید تا به آن امتها را بزند و آنها را بعصای آهنین حکمرانی خواهد نمود و او چرخشت خمر غضب و خشم خدای قادر مطلق را زیر پای خود می افشرد. و بر لباس و ران او نامی مرقوم است یعنی پادشاه پادشاهان و رب الارباب.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...