پالمون

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

آتاماس شهریار اورکومن Orchomen از منطقه میسین در تسالی و بئوسی گوئی همانند نیای خود دو کالیون از جادوی باران سازی برخوردار بود. همسر آتاماس؛ نفله Nephele نام اش به معنی ابر بود و نفله شاید همانند قو- دختری بود که آتاماس او را با دزدیدن پوشاک اش گرفتار کرد گرچه داستانی از این دست مربوط به پریان دریائی چون دریای تتیس Thetis است. نام نفله و معنی آن گویای پیوند همسر او با باران سازی است. در روایتی آتاماس به هنگام خشکسالی بر آن می شود که پسرش فریکسوس Phrixus را در کوه لافیستوس Laphystus قربانی و زئوس قوچ زرینی را نزد آتاماس می فرستد و فریکسوس و خواهرش هله Helle سوار بر قوچ فرار می کنند.

هله به هنگام فرار با قوچ بالدار در فراز دریای سیاه به دریا می افتد و مکان سقوط او از آن پس هلس پونت Hellespont نامیده می شود. فریکسوس در این فرار به انتهای دریای سیاه به کلشید (کولخیس) و سرزمینی که آئتس Aeetes بر آن شهریاری می کند می رسد. فریکسوس قوچ زرین را برای زئوس قربانی و پوست آن را به آئتس می بخشد و همان طور که دوکالیون پوست در بیشه ئی مقدس می آویزد[ آئتس نیز پوست را به درخت چناری در جنگل مقدس ارس می آویزد].

در ماجرائی دیگر هنگامی که نوه آتاماس[ یعنی سیتی سوروسCytissoros برای دستیابی به سلطنت ] از کلشید به تسالی می آید مردم در حال قربانی کردن آتاماس به موجب زئوس هستند. سیتی سوروس پدر بزرگ خویش را نجات می دهد و این کار او موجب خشم زئوس و از آن پس ارشد آتاماس و فریکسوس برای مدتی از ورود به مذبح برای دادن قربانی؛ که شاید برای دستیابی به سلطنت ضروری است؛ محروم می شوند. این گزارش از هرودوت و با این همه تقلید قربانی کردن انسان برای رسیدن به سلطنت و دفع شر در دوره او مورد تردید است.

شاید این گونه از قربانی دادن بخشی از جادوی باران سازی است یا شاید آتاماس نیز مانند نمودهای مشابهی که در شاخه زرین [ اثر فریزر] وجود دارد باید در پایان کار و به هنگام از دست دادن قدرت قربانی می شد. بدین سان آتاماس با قربانی کردن جانشین خود یعنی فریکسوس جویای تثبیت قدرت و قوچ زرین نشانه برتری و شهریاری است و در این میان آن که قوچ را به پیشگاه قربانی می کند نه آتاماس که پسر فریکسوس است.

در گزارش های بعدی ماجرای قربانی کردن فریکسوس از جانب پدر به سبب بدخواهی های نامادری او انیو Ino است. بدین روایت انیو جویای آن بود که به جای فریکسوس و هله فرزندان او به قدرت دست یابند و چنین بودکه انیو به زنان روستائی یاد داد که غله را پیش از کشت برشته کنند و این کار او موجب بروز قحطی و با اغوای پیشگو او را ناچار می سازد تا رفع قحطی را در قربانی شدن فریکسوس بداند.

آتاماس و انیو به سبب همراهی در پرورش دیونیزوس [ (بعد از مرگ سمله) ]از جانب هرا مغضوب و هرا آن دو را دیوانه و در دیوانگی فرزندان خود را می کشند: انیو پسر کوچک خود ملیسرت Mellicertes را به دیگ آب جوش افکند [و آتاماس فرزند دیگر یعنی لئارکوس Learchos را به تصور آن که گوزنی است با چماق کشت و انیو پس از این ماجرا خود را با ملیسرت به دریا انداخت. چنین است که بعدها در کورینت؛ انیو با نام لوکوته Leucothe و ملیسرت با نام پالمون Palaemon مورد نیایش قرار می گیرند و در روایتی آتاماس نیز به جرم فرزند کشی تبعید می شود.

در روایتی سالمونه Sakmone به جادوی باران سازی می پردازد و بدین روایت سالمونه در جاده ئی مفرغ پوش با ارابه ئی که چرخ های آهنین یا مسین دارد می تازد؛ بدین اربه چند زنجیر و دیگ مسی وصل شده و از حرکت آنها بر روی جاده صدای رعد بر می خیزد و سالمونه در این ارابه رانی مشعل هائی را به اطراف پرتاب می کند. سالمونه با این کار رفتار زئوس را تقلید می کند و در روایتی دیگر خواهر سالمونه یعنی آلسیونه Alcyone و شوهر او سئیکس Ceyx نیز خود را هرا و زئوس نامیدند. شهریاران قدیم در این همانند سازی جویای افتخار و شوکت و یونانیان بعدی این رفتار را کفر آمیز می دانستند و هم بدین دلیل است که در این روایت ها سالمونه با آذرخش زئوس کشته می شود و آلسیونه و سئیکس تبدیل به پرندگان دریا می شوند. هالسیون Halcon مرغی است که می گفتند در نیمه زمستان بر دریا تخم می گذارد و در روزهای هالسیون دریا آراماست. دریاچه ئی که دیونیزوس از آن طریق برای یافتن مادر خود سمله به هادس یا جهان زیرین راه می یابد نیز در روایتی آلسیونه نام دارد روایت مربوط به هالسیون و تخم گذاری او بر دریا یاد آور جعبه ئی است که دیونیزوس نوزاد را به ساحل می آورد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...