هیتی ها (3)

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

 

امپراتوری هیتی در ۱۲۹۰ پ.م.هیتی ها مردمان آناتولی باستانی بودند که به یکی از زبان های شاخه آناتولی از خانوانده زبان هندو-اروپایی سخن می گفتند و در حدود سده 18 ق.م، پادشاهی ای را به پایتختی «هاتوسا» (به زبان هیتی هاتوشا) در شمال مرکزی آناتولی (در مرکز فلات آناتولی) پایه گذاری کردند. امپراتوری هیتی در حدود سده 14 ق.م درحالی که بر بخش بزرگی از آناتولی، شمال باختری سوریه، تا دور دست های دهانه رود لیتانی، و بسوی خاور تا میان دو رود علیا احاطه داشت، به اوج خود رسید.این امپراتوری پس از حدود سال 1.180 ق.م، به چندین شهر-کشور "نو-هیتیایی" مستقل، که برخی از آنها تا اواخر سده هشتم پیش از میلاد هم زنده ماندند، تجزیه شد.اصطلاح هیتی، یه معنی "فرزندان هت" (هت پسر کنعان)، از کتاب مقدس گرفته شده است. پادشاهی هیتی توسط خود هیتیان «سرزمین هاتی» نامیده می شد. بین حتیان (Hattians) که زودتر تا آغاز هزاره دوم ق. م. در همان ناحیه ساکن شدند و به یک زبان غیر هندو - اروپایی صحبت می‌کردند با هیتیان (Hittites) باید فرق گذاشتهیتی ها در کار ساختمان سازی، ارابه رانی و ساخت مصنوعات آهنی پیشرفت زیادی داشتند و نخستین قومی هستند که آهن استخراج کرده و از آن استفاده نمودند. آهن به دلیل سختی بیشتری که نسبت به مس و قلع دارد برتری قابل توجهی از نظر جنگ افزار به هیتی ها می داد . تا آن زمان سومریها مصریها و دیگران از مس و برنز برای ساختن اشیاء فلزی استفاده می کردند . هیتی ها فن استخراج آهن را از دیگران ملت ها پنهان نگه می داشتند . اما سرانجام این کشف مخفی نماند و دیگران نیز از آن مطلع شدند . با دستیابی اقوام دیگر به آهن و ساختن اسلحه با آن ، عامل برتری هیتی ها در میدانهای جنگ از دست آنان گرفته شد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...