در آیینه ظهور منجی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

از نشانه‌های غیرحتمی ظهور

در روایات کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر یا اوّل همان ماه یکی از نشانه‏های ظهور یاد شده است. «کسوف» در روزهای نخست و روزهای آخر ماه و «خسوف» در روزهای میانی ماه، طبیعی و عادی است؛ ولی خورشیدگرفتگی در وسط ماه یا ماه‌گرفتگی در اوایل یا آخر آن، ظاهراً امری غیرعادی است و دیدن آن‌، امکان ندارد. امام باقر (علیه السلام) فرمود:

«دو نشانه پیش از قیام قائم پدید خواهد آمد: یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان و دیگر، گرفتن ماه در آخر آن.» مردی به امام (علیه السلام) عرض کرد:

«ای پسر رسول خدا! کسوف در وسط و خسوف در آخر ماه؟!»

حضرت فرمود:

[آری] من آنچه را گفتم به آن داناتر هستم. این‌ها دو نشانه‏اند که واقع شدن آن‌ها، از زمان هبوط آدم (علیه السلام)سابقه ندارد.

فلسفة این نشانة غیر عادی ـ همانند برخی نشانه‏های دیگر ـ می‏تواند بیدار کردن مردم، از خواب غفلت و یقین به امر ظهور باشد. به عبارت دیگر، خداوند سبحان در آستانة ظهور، برای اقامة حجّت بر مردم و مطمئن ســاختــن یــاران حضــرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ظهور آن حضرت، چنین پدیده‏هایی را بر خلاف معمول و به گونة معجزه محقق می‏سازد.

برخی بر این باورند خسوف و کــسوف، بــه گــونة یــاد شده، در چهارچوب حوادث طبیعی و عادی نیز قابل بررسی و تبیین است و برای آن، احتمال‏ها و توجیه‏هایی ذکر کرده‏اند. البته به این توجیه‏ها نیازی نیست؛ زیرا هیچ اشکالی ندارد که پدیدار شدن آن‌ها به صورت معجزه باشد؛ چون در جهت اقامه حجّت و تقویت حق و هدایت مردم است و با قانون معجزه، ناسازگاری ندارد. به علاوه این نشانه، از نشانه‏های حتمی ظهور نیست و در روایات، به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است؛ از این رو نمی‏توان خسوف و کسوف غیرعادی را از نشانه‏های قطعی و مسلم ظهور به شمار آورد.

نیز ن.ک: نشانه‌های ظهور.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...