صد سال ناتوانی علم در حل معمای اسرارآمیز سیبری!

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

صد سال قبل در 30 ژوئن 1908 انفجار اسرارآمیزی در منطقه سیبری رخ داد. شدت این انفجار برابر با هزار بمب اتمی از نوع بمب اتمی هیروشیما بود و هنوز پس از گذشت یک قرن، تحقیقات برای کشف این راز ادامه دارد. به گزارش مهر، یک قرن قبل در سیبری روسیه انفجار مهیبی با قدرت هزار برابر بمب اتمی از نوع هیروشیما رخ داد. این پدیده پس از گذشت 100 سال همچنان به عنوان یک مسئله حل نشده علمی باقی مانده است. این انفجار که پدیده اسرارآمیز"تانگوسکا" نام دارد امروز در 30 ژوئن 2008 در شرایطی صدمین سال تولد خود را جشن می گیرد که فرضیه های بسیاری در خصوص آن ارائه شده اما هنوز هیچ یک از آنها تائید نشده اند. آیا این انفجار در اثر برخورد یک ستاره دنباله دار و یا یک شهاب سنگ عظیم رخ داد؟ آیا این انفجار یک گلوله طبیعی از گاز متان بود و یا همانند فیلمهای علمی تخیلی حاصل فرود فضاپیمای بیگانگان فضایی بود؟ در مورد مسئله "تانگوسکا" در سالهای اخیر فرضیه های مختلفی در صفحات پر مخاطب مجلات و نشریات علمی منتشر شده است و مقالات و کتابهای تخیلی زیادی برپایه این پدیده نوشته شده اند اما صدمین سالگرد راز "تانگوسکا" همچنان در شرایطی برگزار می شود که ماهیت آن هنوز سر به مهر باقی مانده است. در 30 ژوئن 1908 در ساعت 14:7 صبح زمانی که طلوع سیبری نوید بخش صبحی دیگر بود، شیی شبیه به یک دیسک خورشیدی با نوری بسیار درخشانتر از آفتاب از جهت جنوب شرقی به شمال غربی درخشید و آسمان را مملو از پرتوهای رنگین آبی و سفید کرد و نواری از آتش و دود از خود برجای گذاشت. سپس گلوله آتشین و رنگارنگ به سمت خاک فرود آمد و در افق سرخ فام قطبی ناپدید شد.

بعضی از شاهدان عینی شرح داده اند که به وضوح دیسک درخشانی را دیده اند و بعضی دیگر اذعان کرده اند که شیی عجیب را مستقیم ندیده اند و تنها آن را به صورت یک لامپ نورانی با ستونی از دود که هوا و زمین را می لرزاند مشاهده کرده اند. به نظر می رسد که این شیی در منطقه ای غیرمسکونی در منتهای شمال که در نقشه های جغرافیایی کاملا پوشیده از آب است فرود افتاده است. این منطقه دریاچه "تانگوسکا" نامیده می شود که در زمستان پوشیده از یخ و برف است و دمای آن به بیش از 50 درجه زیر صفر می رسد. در این منطقه که در اوایل قرن گذشته بسیاری از قسمتهای آن هنوز غیر قابل درسترس بود و در بخش مسکونی آن جمعیتهایی از شکارچیان کوچ نشین ساکن بودند، این شیی شناسایی نشده فضایی را برای برخورد به زمین انتخاب می کند که از یک "افسردگی طبیعی" رنج می برد.

این شی ناشناخته دقیقا در منطقه جغرافیایی 60 درجه 53 دقیقه و 9 ثانیه  عرض شمالی و 101 درجه و 53 دقیقه و 40 ثانیه طول شرقی سقوط می کند.در اثر این برخورد در حدود 2 هزار کیلومتر از جنگلهای توندرا در آتش سوخت و ویران شد و هزاران حیوان ساکن در این جنگلها و بسیاری از شاهدان عینی متشکل از شکارچیان و ساکنان منطقه به شدت مجروح شدند هرچند به نظر می رسد که این حادثه تلفات جانی نداشته است. حتی امروز پس از گذشت 100 سال برخی از شاهدان این پدیده هنوز زنده اند.

این پدیده نورانی در شعاع 600 تا 700 کیلومتر پراکنده شد و صدای حاصل از برخورد آن تا فاصله هزار کیلومتری به گوش رسید. قدرت انفجار این پدیده در حدود 13 هزار کیلوتن بود که این قدرت برابر است با قدرت هزار بمب اتمی که هیروشیما را در هم نوردید. پس از انتشار خبر این واقعه بسیاری از ستاره شناسان توضیح دادند که احتمالا این پدیده نوعی شفق قطبی شمالی بوده که با فعالیت خورشید مرتبط است.

تحقیقات در خصوص ماهیت این پدیده عجیب با حرکت توربین جنگ اول جهانی و انقلاب بولشویکی تا سال 1921 متوقف ماند. با آغاز دوباره تحقیقات در این زمینه و پس از شش سال بررسی دانشمندان اظهار داشتند که احتمالا این پدیده حاصل سقوط یک شهاب سنگ عظیم بوده است اما هرگز هیچ بخشی از این شهاب سنگ پیدا نشد و نتیجه گیری در این مورد زمانی دشوارتر شد که حتی هیچ حفره ای که نشان دهد در این دریاچه جرمی آسمانی سقوط کرده است پیدا نشد. به همین علت فرضیه های اثبات نشده دیگری مثل فرود سفینه بیگانگان فضایی و انفجار یک گلوله طبیعی از گاز متان در این مورد مطرح شد.

در سال 1930 "جی. دبلیو وایپل"محقق انگلیسی فاز جدیدی از تحقیقات را در این زمینه آغاز کرد و موفق شد جرمی آسمانی با هسته یک ستاره دنباله دار کوچک با قطر حدود 40 متر را شناسایی کند. به اعتقاد "وایپل" این هسته ستاره دنباله دار با سرعت بسیار بالایی در اتمسفر زمین نفوذ کرده و این انفجار مهیب را برانگیخته است.نتایج تازه ترین تحقیقاتی که دانشمندان ناسا در روزهای اخیر و به مناسبت صدمین سالروز وقوع این پدیده در خصوص آن منتشر کرده اند نشان می دهد که این پدیده باوجود برجا نماندن حفره، شهاب سنگی بوده است که هر 300 سال یکبار مشابه آن می تواند به زمین آسیب برساند.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...