فیبرومیالژیا

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فیبرومیالژی وضعیتی است که در آن درد مزمن و تندرنس عضلانی و نقاط اتصال عضلانی مشخصه آن است. این بیماری نوعی روماتیسم بافت همبند است. وجود مجموعه علایمی غیر از درد باعث شده که اصطلاح نشانگان فیبرومیالژیا نیز در مورد این بیماری به کار رود.

 

علایم بالینی

فیبرومیالژیا معمولاً به صورت بروز ناگهانی دردی منتشر و مزمن، به ندرت با محل مشخص عضلانی دیده می شود. این درد معمولاً در پی خستگی و اختلالات خواب مشاهده می‌شود. در معاینه بالینی عضلات طبیعی هستند، تندرنس به خصوص در محل ورود تاندونها دیده می‌شود، کاهش عمومی آستانه درد نیز وجود دارد.

 

اپیدمیولوژی

این بیماری در ۲ درصد از جمعیت (۷ درصد خانمها) مشاهده می‌شود. در یک سوم موارد سابقه آسیب قبلی دارند. یک سوم سابقه عفونت ویروسی و یک سوم هیچ سابقه قبلی ندارند.

 

تشخیص

بر اساس معیارهای ای سی آر (ACR):

 1.وجود سابقه درد مزمن (بالای ۳ ماه) و منتشر (بالا و پایین کمر و دو طرفه)

 2.درد در ۱۱ نقطه از ۱۸ نقطه حساس در معاینه (لمس) تشخیصی (تصویر)

 

درمان

اطمینان بخشی به بیمار، که این بیماری پیشرونده یا فلج کننده یا تهدیدکننده حیات نیست.

دارو: استفاده از آمی‌تریپتیلین و سایکلوبنزاپیرین در درمان این بیماری موثر بوده است. همچنین از مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) در درمان این بیماری استفاده می‌شود.

ورزش: تمرینهای آئروبیک نقش درمانی در این بیماری دارند.

نوروفیدبک: از روش های جدید در درمان این بیماری است که عمدتا بر روی کاهش درد،تخفیف علائم روانی وبهبود کیفیت زندگی این بیماران موثر است.نوروفیدبک در فیبرومیالژیا

 

منبع

http://irmind.com/1391-02-04-02-53-31.html

 Cecil Essential of Medicine , 2004,ch.88. p.785

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...