منطقه 51 منطقه ای مرموز در امریکا

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی در سایه روشن » مرموز | ۲۸ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۲:۴۹ | ۰ دیدگاه

بشقاب پرنده یا هواپیمای نظامی؟!

«نیک کوک»، روزنامه نگار انگلیسی و کارشناس هواپیماهای نظامی، در گزارشی تحت عنوان «اسناد محرمانه» که در اکتبر 2005 از شبکه «کانال4« انگلیس پخش شد، منشأ بشقاب پرنده ها را نازی های آلمان ذکر می کند و خاطرنشان می سازد: در زمان جنگ جهانی دوم، دانشمندان آلمانی در یک پایگاه زیرزمینی فوق سری در لهستان بر روی پروژه هایی چون «نیروی ضدگرانش» و نیز ساخت دیسک های پرنده کار می کردند. اما، در پایان جنگ آمریکایی ها این دانشمندان (و تکنولوژی های آنان) را با خود به آمریکا بردند.

«نیک کوک» در ادامه گزارش خود می گوید: مقامات آمریکایی با هدف پنهان نگاهداشتن آزمایشات خود بر روی هواپیماهای جدید نظامی از جمله «یو2» بر فراز اتحاد شوروی، حتی باور فرضیه موجودات فرازمینی را در رسانه ها مورد تأیید قرار دادند. وی در پایان تصریح می کند که به رغم بسیاری مشاهدات، اشیای آسمانی ذکر شده در غالب گزارشات در اصل هواپیماهای نظامی با اشکال غیرمتعارف و عجیب و غریب بوده اند.

در «پایگاه 51» چه می گذرد؟

«پایگاه 51» یا «منطقه 51» گستره ای جغرافیایی در «نوادا»ی آمریکاست که «دریم لند» ، «واترتاون» ، «رنچ» ، «پارادایز رنچ» «فارم» ، «باکس» ، «گروم لیک» ، «نورلند» و یا «دایر کتوریت فور دیولوپمنت پلانز اریا» Area نیز خوانده می شود، و درواقع پایگاهی نظامی را در خود پنهان دارد که کاملا محرمانه و فوق سری است. «پایگاه 51» در اصل سری ترین پایگاه جهان است که صرفا به طراحی، ساخت و آزمایش انواع هواپیماهای فوق پیشرفته با اشکال گوناگون مربع، مثلثی شکل، گرد و... می پردازد.

«منطقه 51» مستطیلی است به وسعت 515 کیلومترمربع در ناحیه «لینکلن» نوادا، در حدود 160 کیلومتری شمال غربی «لاس وگاس». این منطقه بخشی از سرزمینی پهناور است که 21 هزار و 140 کیلومترمربع وسعت دارد و به Air Force Range یا «رسته نیروی هوایی نلیس» متعلق است.

پایگاه نظامی «گروم لیک» که به دلیل آن که در بستر خشک شده دریاچه ای بدین نام بنا گردیده، اینگونه خوانده می شود، پایگاهی متعارف نیست و ناوگان جنگنده های شناخته شده آمریکا نیز در آن دیده نمی شود، بلکه مکانی است که صرفا به آزمایش دستگاه های جدید و نامتعارف اختصاص یافته است. علاوه بر این، تعدادی هواپیمای ساخت شوروی نیز- که به طرق گوناگون به دست آمده اند- به منظور تحقیق بر روی آنها و آموزش خلبانان آمریکایی به این پایگاه انتقال یافته اند.

«گروم لیک» در زمان جنگ جهانی دوم مکانی برای تمرینات تیراندازی و بمباران ها محسوب می شد، اما پس از آن تا سال 1955 متروک باقی ماند و سپس شرکت «لاکهید» آن را مکانی ایده آل برای آزمایش هواپیمای جاسوسی «یو2» خود یافت، چرا که بستر خشک دریاچه باندی مناسب برای فرود دستگاه ها به نظر می رسید و کوه های دره «امیگرنت» و نیز محدوده امنیتی «نلیس» آزمایشات را از چشمان کنجکاو پنهان می داشتند.

«پایگاه 51» امروز سری ترین پایگاه جهان به شمار می رود، و در این که حافظ اسرار مملکتی آمریکاست دیگر هیچ تردیدی باقی نیست. این پایگاه در نقشه های رسمی منطقه به هیچوجه انعکاس نیافته، ورود به منطقه آن نیز اکیداً ممنوع است. وجود این پایگاه در 81 آوریل 2000 و هنگامی علنی شد و رسماً مورد تأیید قرار گرفت که مجموعه تصاویری از آن- که توسط ماهواره مشترک یک شرکت خصوصی آمریکایی به نام «اریال ایمیجز»و آژانس فضایی روس تهیه شده بود- در سایت اینترنتی «تراسرور» انتشار یافت. تا پیش از این، دولت آمریکا حتی وجود پایگاهی به این نام را مردود می شمرد. به هرشکل، این پایگاه تا به حدی سری و محرمانه است که حتی نیروهای نظامی متعارف آمریکا نیز حق ورود به منطقه آن را ندارند.

و اما، آغاز واقعی ماجرای «گروم لیک» به بهار سال 1955 بازمی گردد. در آن زمان، سازمان «سیا» به دنبال مکانی بود تا بتواند آسوده خاطر به آزمایش هواپیمای جاسوسی جدید شرکت «لاکهید» (U2) بپردازد. آزمایش این دستگاه باید پنهان از دید کنجکاو و در مکانی انجام می پذیرفت که باند فرودی طویل و مقاوم در برابر وزن دستگاه جدید، و نیز ذخایر سوخت بسیار می داشت، و به منظور تدارکات نیز در جوار نهادی نظامی می بود. بدین منظور، طبیعتاً ابتدا پایگاه «ادواردز»- که به آزمایش بر روی انواع هواپیماهای آزمایشی اختصاص داشت- مدنظر قرارگرفت. اما، باتوجه به معروفیت پایگاه و سطح امنیت لازم برای آزمایشات «سیا»، این پایگاه موردقبول واقع نگردید.

علاوه بر «یو2»، پروژه های «اس آر-17» و «اف-711» و بسیاری پروژه های دیگر نیز در «منطقه15» به آزمایش گذارده شده اند. همگان بر این پندارند که محل «گروم لیک» به نیروی هوایی وابسته است، چراکه «نلیس» یک پایگاه هوایی است. درواقع، «منطقه 51» تحت کنترل کامل نیروی دریایی آمریکا قرار دارد.

شایان ذکر است که، بسیار پیش از آن که رسانه ها و متخصصان امور بشقاب پرنده ها از اشیای پرنده ناشناخته سخنی به میان آورند، «منطقه 51» علاوه بر آزمایشات محرمانه بر روی سیستم های نوین پروازی و سلاح های فوق سری، یا به عبارت دیگر «پروژه های سیاه» خود، به کار آزمایشات هسته ای نیز می آمده است.

بهرصورت، پنهان کاری دولت آمریکا در باب «پایگاه 51» تا بدان حد است که سبب به وجود آمدن روایات و افسانه های بسیار گردیده است. ازجمله این روایات نیز، حفظ بقایای یک سفینه فضایی و سرنشینان فرازمینی آن در محلی در پایگاه است که گفته می شود در سال 1947در «راسول» نیومکزیکو سقوط کرده است. از دیگر حکایات موردعلاقه عموم، وجود قرارگاهی به منظور تماس با موجودات فضایی، آزمایش تکنولوژی های غیربشری، آزمایش کنترل آب و هوا و یا سفر در زمان است.

اما، این روایات تا چه اندازه به حقیقت نزدیک اند؟ تا اوایل سال های دهه 1980، پیش رفتن تا حوالی «گروم لیک» با هدف مشاهده پایگاه از فاصله دور، امکان پذیر بود. اما، در اواسط سال های دهه 1980 ارتش آمریکا کوه های «گروم» را نیز به تصرف خود درآورد و به این ترتیب، منطقه از نقشه های جغرافیایی کاملاً پاک گردید.

و اما، این منطقه صرفاً برای کارشناسان بشقاب پرنده ها جالب توجه به نظر نمی رسد، چراکه «استالین» نیز در زمان خود بسیار مراقب تحرکات آن بود. بدین ترتیب، روس ها تصاویر ماهواره ای متعددی از آن تهیه کرده اند که برخی از آنها همین اخیراً تهیه شده است. و نه فقط «استالین» ،که شرکت های خصوصی آمریکایی نیز سعی در فراهم آوردن تصاویر این پایگاه داشته اند، و بسیاری از این تصاویر نیز در اینترنت انتشار یافته است. آنچه با مشاهده تصاویر مزبور تعجب را برمی انگیزد، فقدان هرگونه فعالیت در سطح پایگاه است. نتیجه آن که، کلیه پژوهش ها در زیرزمین انجام می پذیرد. منطقه نیز کاملاً خشک و بی آب وعلف است، که وضعیتی ایده آل برای انجام تحقیقات نظامی به حساب می آید. در این حال، اقدامات امنیتی بسیار چشمگیر به نظر می رسد، چراکه مسئولان شرکت خصوصی مسئول مدیریت پایگاه از هیچ کوششی- اعم از نصب موشک های زمین به هوا، ردیاب های تحرکات روی زمین، دوربین های نظارتی و...- برای تضمین امنیت آن فروگذار نبوده اند. خلبانان، چه نظامی و چه غیرنظامی، درصورت پرواز بر فراز این پایگاه با خطر ازدست دادن مجوز خود مواجه می گردند. نزدیک شدن به آن نیز حمله هلی کوپترها و خودروهای گشتی را به دنبال دارد.

مشاهدات عجیب و غریب

در اوت 1989، «کریس گیبسون» مهندس تجسس های نفتی و عضو «گروه دیدبان سلطنتی انگلیس»، دستگاهی مثلثی شکل را برفراز دریای شمال مشاهده کرد که در حال سوختگیری در آسمان بود، و دو هواپیمای «اف-111» نیز آن را همراهی می کردند. پس از آن معلوم گردید که مکان مزبور محلی ممتاز برای رؤیت دستگاه های پرنده سری و غیرمتعارف است، و تمامی ماجراهای «منطقه ای» نیز از همین نقطه آغاز می شود.

بدین ترتیب، چیزها و اشیای عجیب و غریب متعددی در منطقه مشاهده می گردد، که انواع نور و اشیای مثلثی شکل از آن جمله اند؛ که اگرچه غیرقابل ردیابی توسط رادارها هستند، اما شاهدان عینی بسیاری آنها را به چشم خود دیده اند.

در سال 1995، نوار ویدئویی یکی از دوربین های امنیتی پایگاه «نلیس» پنهانی در اختیار متخصصان بشقاب پرنده ها قرار گرفت که در آن دستگاهی فلزی در حال برخاستن به سوی آسمان مشاهده می شد. این تصاویر سپس مورد تأیید بسیاری از تحلیلگران نظامی متخصص در امور دفاعی- از جمله «بیل سوئیتمن»، کارشناس تکنولوژی هواپیماهای «فرتیف»- قرار گرفت. در سال 1996، خبرنگاران برنامه تلویزیونی «اسلایتینگز» دستگاه فیلمبرداری شده توسط دوربین های امنیتی پایگاه «نلیس» را با یکی از اشیای پرنده فیلمبرداری شده در آسمان مکزیک به هنگام ماه گرفتگی سال 1991 مقایسه کرده، دو شئی را یکسان یافتند و چنین نتیجه گرفتند که بشقاب پرنده هایی که بر فراز مکزیک و «نلیس» مشاهده شده اند به احتمال قوی بخشی از برنامه نظامی سری ارتش آمریکا را تشکیل می دهند.

در 31 مارس 1997، یک شئی پرنده به شکل حرف «وی» لاتین(

[B]V) در حال پرواز بر فراز شهر «فنیکس» آریزونا فیلمبرداری شد. تجزیه و تحلیل این فیلم ویدئویی سپس نشان داد که این شئی پرنده ساختار دستگاهی را دارد که در 9 مکان متفاوت فیلمبرداری شده است. بیش از 200 شاهد عینی حضور این شئی پرنده را گزارش دادند. کارشناسان نظامی سپس تأیید کردند که «پرنده» ناشناخته از «منطقه 51» برخاسته است.

بدینسان، اشیای پرنده بسیاری از این منطقه به پرواز درآمده اند، و این پروازها گاه با ناپدید شدن پرسنلی که شب هنگام در پایگاه به مشاهده آنها پرداخته بودند، همراه بوده است. چرا که، «منطقه 51» از سیستم امنیتی خوف آوری برخوردار است و توسط گروهی از «کلاه سبزها» مخافظت می شود. اخیرا، نیروی هوایی آمریکا کنترل تپه ای در نزدیکی «گروم لیک» را به دست گرفته است که بر تأسیسات پایگاه مشرف بوده، به هر فرد کنجکاوی اجازه می داد پایگاه را به طور کامل مشاهده کند. یک تصویر ماهواره ای شوروی که در سال 1989 تهیه گردیده، مجتمعی را در یک سمت پایگاه نشان می دهد که از سیستم امنیتی بالایی برخوردار است، اما نوع فعالیتی که در آن صورت می پذیرد مشخص نیست.

در سال 1989، یک تکنسین سابق پایگاه به نام «باب لازار» از فعالیت اشیای پرنده بر فراز «منطقه 51» پرده برداشت، و حتی افزود که نیروی هوایی آمریکا فعالانه تمامی تلاش خود را بر روی تکنولوژی فرازمینی متمرکز ساخته است. وی محل این فعالیت را نیز ناحیه فوق سری S4 واقع در داخل «منطقه 51» در نزدیکی دریاچه «پاپوز» ذکر کرد. او علاوه بر این به منظور کسب محبوبیت بیشتر مدعی شد که موجودات فرازمینی به همراه بشقاب پرنده شان در این مکان نگهداری می شوند. اما، پس از آن معلوم گردید که گفته های وی کاملا بی اساس بوده است.

در سال 1997، «دیوید ادیر» مهندس آمریکایی در امور فضا و دریا که اشتهاری جهانی دارد، شهادت داد که به هنگام اقامتی کوتاه در «پایگاه 51»، دو باند پرواز را مشاهده کرده که هر کدام 3 هزار متر طول داشته است. وی همچنین تأسیساتی عظیم و همینطور رآکتوری را در زیر زمین مشاهده کرده است که ابعاد یک اتوبوس را داشته و هیچ پیچ و مهره و یا حتی محل اتصال قطعات بر روی آن مشاهده نمی شده است. و عجیب تر آن که، انگار که «حیات» داشته است، چراکه به تماس دست حساس بوده و به نظر می رسیده که نسبت به امواج واکنش دارد.

پژوهش های رسمی بسیاری امروز پیرامون هواپیماهای جنگی انجام می پذیرد که خلبانانشان صرفا به کمک الکترودها به مغز فرماندهی هواپیما متصل اند. در واقع، آنچه سبب واکنش دستگاه می گردد، افکار خلبان است. رآکتور «منطقه51» در سال های دهه 1970 نیز مطابق با همین اصل ساخته شده و برحسب وضعیت روحی و احساسی فردی که آن را لمس می کرد، تغییر رنگ می داد. در آن زمان، هیچ کشوری از اینگونه تکنولوژی برخوردار نبود.منطقه فوق سری S4 این منطقه در واقع در زیر سلسله کوه های اطراف «پایگاه 51» نهفته و بنابراین پایگاهی زیرزمینی است که از دید تیزبین ماهواره ها پنهان است. می توان گفت که S4 سری ترین پایگاه جهان است و تحت تدابیر شدید امنیتی محافظت می گردد. بدین گونه که، دوربین های نظارتی و ردیاب های تحرکات زمینی تا شعاع 40 کیلومتری پایگاه را تحت پوشش دارند، و پرسنل آن نیز از حق صحبت درباره نوع فعالیت خود محروم بوده، در صورت شکستن سکوت در معرض خطر مرگ قرار می گیرند. ورودی S4 از 9 در خاکی رنگ تشکیل شده است و خود پایگاه نیز 9 بشقاب پرنده را در خود پنهان دارد. این اشیای پرنده برای پروازهای خود از سوختی ویژه استفاده می کنند که «عنصر 511» نامیده می شود. پروازها نیز بدون کمترین صدا انجام می پذیرد.

«عنصر511» عنصری ثابت و پایدار است که خواص جالب توجهی دارد. می توان از آن به عنوان سوخت رآکتورها استفاده و یا آن را به منشأ یک میدان انرژی قدرتمند تبدیل کرد. تمامی این بشقاب پرنده ها دستگاه هایی را در خود جای می دهند که «عنصر511» را به یک میدان انرژی قدرتمند برای خنثی کردن نیروی جاذبه یا گرانش زمین مبدل می سازد.

 

بشقاب پرونده ها «زمینی»اند!

پاسخ های ارائه شده برای معمای «اشیای پرنده ناشناخته» در واقع دروغ هایی دیگر در خدمت اهداف آنهاست که دوست دارند مردم را در راستای منافع خود در ناآگاهی کامل نگه دارند. چرا که، «اربابان قدرت» برای رسیدن به اهداف خود از هیچ کوششی فروگذار نیستند، هر چند که این تلاش ها کره زمین را به ورطه نابودی کشاند.

آیا «بشقاب پرنده»ها در حقیقت آخرین دستگاه های نظامی نیستند که در خفا و به گونه ای کاملا سری و محرمانه ساخته شده اند؟ قدر مسلم آن که، آمریکا تنها کشوری نیست که تکنولوژی هواپیماهای رنگارنگ و از جمله هواپیماهای مثلثی شکل را تحت کنترل درآورده است. شاید نیز به همین خاطر است که رقم شاهدانی که به عنوان مثال، اشیای پرنده مثلثی شکل را در آسمان رؤیت کرده اند، بسیار بیش از دیگر شاهدان بشقاب پرنده هاست.

در واقع، شرکت های بسیاری در سراسر جهان در ساخت بشقاب پرنده ها کوشیده اند. اما، شرکت «ساراتف» در منطقه «ولگای» روسیه که کار خود را از بدو سال های دهه1990 آغاز کرده است، موفق به یافتن راه حل هایی ابتکاری گردیده، مهندسان آن به لطف شکل خاص بشقاب پرنده خود و نوآوری های تکنولوژیک بسیار ویژه، پاسخی برای یکی از مشکلات کلیدی بشقاب پرنده ها که لرزش آنها در وضعیت آب و هوایی نابسامان بوده است، یافته اند.

در این حال، فرانسوی ها نیز «پایگاه 51» خود را دارند. پایگاه «آلبیون» در استان «پرووانس» فرانسه، پایگاهی فوق سری است که در آغاز یک پایگاه موشک انداز هسته ای بوده، اما امروز یک پایگاه سری «فرازمینی» است، اگرچه «متروک» به نظر می رسد. یک افسر ذخیره این پایگاه می گوید، بسیاری از خلبانان هلی کوپترهای پایگاه بدفعات «بشقاب پرنده»ها را برزمین آن مشاهده کرده اند. ضمن این که، پرونده ای فوق سری درباره «اشیای پرنده ناشناخته» حاوی تصاویر اینگونه اشیا نیز در پایگاه «آلبیون» وجود دارد. و در کنار آن نیز، شایعات متعدد درباره موجودات فرازمینی... و چینی ها نیز از غافله عقب نمانده، بشقاب پرنده ای ساخته اند که 1/2متر قطر دارد و از راه دور کنترل می شود.

در مجموع، دو نظریه هم اکنون درباره این «پرندگان فلزی» وجود دارد. عده ای بر این باورند که دولت آمریکا سعی در تولید تکنولوژی هایی نظامی دارد که قادر باشند در صورت وقوع منازعه ای جهانی پیروزی را نصیب این کشور سازند. برخی نیز مدعی اند که تهدید از جانب زمین نیست، بلکه از فضا می آید! اما، نظریه کلی بر این باور است که این ناشناخته های پرنده نه از «زهره» می آیند و نه از «مریخ» سرازیر گردیده اند، بلکه ساخته و پرداخته دست بشرند و در راستای اهداف پنهان و اسرار مگوی اربابان جهان به کار گرفته می شوند.

منابع: سایت های - اوونی- لوموند دیپلماتیک- انفودونت- لوپست- ویکیپدیا- کانسپیرنسی واچ- دزانسیکلوپدی ویکیا- اوونی آنلاین- باز51- فوتوونی فری- ویکیو- جاناتان درودر یی مونسیت- - استروسرف- یا بیلادی- زن بلاگز- - بیزاروس- ژس مارسل فری- اوونی زبلاگ- سکرت باز.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...
موضوعات
دانلود جدید ترین فیلم های ایرانی
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود گشت ارشاد ۲
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم سلام بمبئی
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم خوب بد جلف
دانلود فیلم لاک قرمز
دانلود فیلم لاک قرمز
لیست دانلود
آخرین مطالب
متن خبری

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
با ما در شبکه های اجتماعی همراه باشید:

© تمامی حقوق برای کانی وب محفوظ است.

قدرت گرفته از کانی وب