مرگ به دست کیست ؟

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

درباره این که مرگ به دست کیست و چه کسى یا چه کسانى جان هاى انسان ها را مى‌گیرند؟ مطالبى را بیان مى‌کنم . قرآن مجید، مرگ و گرفتن جان ها را به سه طایفه نسبت مى‌دهد و مسئولیت آن را با سه کس ‍ مى‌داند.

1 - مسئولیت آن با خداست . او جان مخلوقات را مى‌گیرد. قرآن در این باره مى‌فرماید:

الله یتوفى الانفس حین موتها

«خداوند جان (مخلوقات را) به هنگام مرگ مى‌گیرد».

2 - نسبت مرگ با ملک الموت است . قرآن در این باره مى‌فرماید:

قل یتوفاکم ملک الموت الذى و کل بکم 

(اى پیامبر به مردم ) «بگو: ملک الموت ماءمور (گرفتن جان شماست ) و روح شما را مى‌گیرد، سپس به سوى پروردگارتان باز مى‌گردید».

3 - نسبت آن را به ملائکه داده است . در یک جا مى‌فرماید:

الذین تتوفاهم الملائکة طیبین

(پرهیزکاران ) «کسانى هستند که فرشتگان جانشان را مى‌ستانند در حالى که طیب و پاکیزه اند از همه بدى ها و زشتى ها».

در جاى دیگر مى‌فرماید:

الذین تتو فاهم الملائکة ظالمى‌انفسهم

(کافران ) «کسانى هستند که فرشتگان جانشان را مى‌گیرند در حالى که بر خویشتن ستم کرده اند».

چگونه مى‌شود که مرگ را گاهى به خدا و گاهى به ملک الموت و گاهى به ملائکه نسبت مى‌دهند؟ آیا همه آنها با کمک همدیگر جان مخلوقات را مى‌گیرند؟ یا هر کدام جان افراد مخصوصى را مى‌گیرند. در این باره نظریاتى وجود دارد. از جمله:

1 - قبض روح افراد به حسب رتبه و مقام آنان است . جان افراد کافر و مشرک ، جنایت کار و خیانت کاران ، بى دین ، و بدکاران را ملائکه مى‌گیرند و روح مؤ منان و زاهدان ، علما و صالحان را ملک الموت و روح دوستان و مقربان الهى را خدا مى‌گیرد.

2 - از امام صادق علیه السلام درباره گرفتن جان افراد سئوال شد: با توجه به این که در یک زمان ، بسیارى از مردم در اطراف جهان از دنیا مى‌روند که شمارش آنها را جز خدا نداند، اگر تنها ملک الموت قبض روح مى‌کند با آیات یاد شده چگونه ممکن است ؟

فرمود: خداوند براى ملک الموت دستیاران و کمک کارانى از فرشتگان را قرار داده است که آنها جانها را از طرف ملک الموت مى‌گیرند، ملک الموت هم علاوه بر جان هایى که خود گرفته است جانهاى دیگرى که ملائکه گرفته اند را نیز مى‌گیرد و همه آنها را خداوند متعال از ملک الموت مى‌گیرد و به سوى خود مى‌برد. آیات ذکر شده منافات با هم ندارند؛ زیرا ملک الموت و ملائکه همه فرمان برداران حق و مجریان دستورات او هستند.

این قضیه درست مانند وزیر کشور و استاندار و فرمانداران اوست . وزیر کشور استاندارى را به نمایندگى از جانب خود انتخاب مى‌کند و استاندار هم فرماندارانى را براى اجراى دستورات و انجام کارها و نیازها ماءموریت مى‌دهد و آنان را به نقاط مختلف مى‌فرستد.

3 - در اخبار آمده است: ملک الموت ما بین زمین و آسمان قرار دارد، اعوان و انصارش روح انسان ها را از جاى خودشان مى‌گیرند تا وقتى به گلوى آنان رسید. در این هنگام ملک الموت روح ها را مى‌گیرد و از بدن ها خارج مى‌کند و به سوى خدا مى‌برد.

در این اخبار مى‌گوید: اول ملائکه جانها را مى‌گیرند و تا گلو مى‌رسانند بعد ملک الموت آنان را از بدن خارج مى‌کند که هر دو در گرفتن روح دخالت دارند.

4 - نقل شده است: براى ملک الموت حربه و سلاحى است که بزرگى آن، از مغرب تا مشرق مى‌باشد و او بر تمام جهان احاطه دارد و همه مردم را مى‌تواند در یک لحظه مشاهده کند. هیچ خانه اى نیست مگر آن که ملک‌الموت روزى دو مرتبه با اهل آن دیدار مى‌کند. وقتى دید انسانى مرگش ‍ نزدیک شده است ، با آن سلاحى که در دست دارد بر سر او مى‌زند و مى‌گوید: (به هوش باش ) الان لشکرهاى مرگ به دیدن تو مى‌آیند.

در این حدیث مى‌گوید: اول ملک الموت با ضربه بر سر انسان مى‌زند و بعد ملائکه براى قبض روح او آماده مى‌شوند.

5 - عده اى گفته اند: آن کس قادر بر مرگ انسان است خداوند متعال مى‌باشد که شریک و یاورى ندارد. او قبض روح افراد را به ملک الموت واگذار کرده است به طورى که او قدرت ندارد روحى را جلوتر یا عقب تر قبض کند. ملک الموت دستیاران و کمک کارانى دارد که آنها جانها را از جاى خود بیرون مى‌کشند تا به گلو رسد و ملک الموت آنها را از جسد بیرون مى‌آورد.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...