درختان؛ عامل انقراض ماموت ها

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

بر اساس تحقیقی که دانشمندان دانشگاه دورهام انجام داده اند، کاهش شدید سطح علفزارها و نیز گستردگی جنگل ها می تواند یکی از دلایل انقراض نسل پستاندارانی مانند ماموت پشمی، کرگدن پشمی و شیرهایی باشد که در حدود 21 هزار سال پیش زندگی می کرده اند. این در حالی است که تا چندی پیش گفته می شد که انسان های نخستین عامل انقراض این پستانداران هستند.

به گزارش سبزپرس و به نقل از "ساینس دیلی"، یافته های جدید، تحقیقاتی را که بر اساس آن انسان های اولیه عامل انقراض ماموت ها معرفی شده اند را به چالش می کشد. نتایج تحقیقات پیشین نشان می داد که انسان های اولیه با شکار ماموت ها، رقابت بر سر زمین و افزایش فشار بر زیستگاه عامل انقراض این پستانداران عظیم الجثه بوده اند.

اما پژوهش تازه بخشی از تحقیقی است که در مورد آخرین دوره یخبندان یعنی 21 هزار سال پیش انجام شده است که نتایج آن نشان می دهد در دوره ای از زمان، بخش بزرگی از پوسته زمین به دلیل گرمای شدید و در نتیجه تغییر اقلیم، با کاهش شدید علف و گسترش جنگل مواجه شد.

این تغییر اقلیم در زیستگاه موجب ایجاد مشکلات بزرگی برای پستانداران بزرگ و کاهش وحشتناک در میزان غذای این موجودات شد. تغییر در کیفیت و در دسترس بودن علفزارها، همزمان با افزایش فراوانی انسان های مدرن یا هموساپینس ها، موجب شد این پستانداران بزرگ در این رقابت شکست خورده و از اکوسیستم تازه حذف شوند.

جزییات این تحقیق حاکی از آن است که کاهش در تولید علف و گسترش جنگل ها بیش از همه بر پستانداران بزرگ در غربی ترین بخش اوراسیا و شمال غرب و غرب آمریکا در حدود 11 هزار و 400 سال پیش تاثیر گذاشته است.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...