چرا بیگانگان فضایی را نمی بینیم

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

نتایج مطالعه ای جدید نشان می دهند که بیگانگان فضایی، در صورتی که وجود داشته باشند، باید تا کنون انسانها را پیدا می کردند، از این رو به احتمال زیاد بیگانگان به عمد و آگاهانه از برخورد با انسانها اجتناب می کنند. آیا ما اینقدر خطرناکیم که آن ها از ما فرار می کنند یا قضیه چیز دیگریست؟

"توماس هیر" ریاضیدان دانشگاه "گلف کاست" فلوریدا می گوید: یا انسان در این جهان تنها است، یا آنها ما را تنها گذاشته اند!" "هیر" که نتایج مطالعات خود را در انجمن ریاضیات آمریکا در بوستون ارائه کرده است، بر اساس تخمینهایی که وی از مدت زمان مورد نیاز یک جامعه برای جمع آوری منابع و دانسته های تکنولوژیکی برای ترک کردن جهانی که در آن زندگی می کند و سفر به جهانی دیگر به آن نیاز است، به چنین نتیجه ای رسیده است.

بر اساس این محاسبات حتی با سرعتی به آرامی یک درصد از سرعت نور، بیگانه ها باید طی 500 سال به نزدیکترین ستاره همسایه خود رسیده باشند.

اگر 500 سال دیگر برای ساخت یک فضاپیما در نظر گرفته شود و سالهای دیگری به انجام دیگر کارهای حاشیه ای، محاسبات نهایی نشان می دهند تمدنهایی که از قدیمی ترین ستاره های کهکشان راه شیری سفر خود را آغاز کرده اند، اکنون باید به زمین رسیده باشند، اما شواهد نشان می دهند که تا کنون هیچ نشانه ای از آنها دیده نشده است. پس بیگانگان فضایی کجا هستند؟

دلایل متعددی می توانند وجود داشته باشند تا عدم تمایل تمدنهای بیگانه به انسانها را توجیه کنند، یکی از مهمترین آنها می تواند این باشد که انسانها چیزی که مورد نیاز بیگانگان باشد را در اختیار ندارند

به گفته هیر هر نوع تمدن باستانی احتمالا بیولوژیکی نیست، از این رو به مکانی مانند زمین نیاز ندارد، آنها نیازی ندارند که به زمین آمده و آب آن را به سرقت ببرند. آنها می توانند چنین نیازهایی را در دیگر نقاط جهان برطرف سازند. مورد بعدی این است که ممکن است ما برای آن ها هیچ جذابیتی نداشته باشیم و یک مورد کاملا معمولی برای آن ها به حساب بیاییم. البته موارد بسیاری هست که ممکن است مانع ارتباط آن ها با ما شود.

هیر با اشاره به وجود تجهیزات پیشرفته ای مانند تلسکوپ کپلر که می تواند سیاره ها را در مدار دیگر ستاره ها رصد کند، معتقد است دیده نشدن انسانها به هر دلیلی که باشد، دلیل بر این نیست که بیگانگان از وجود ما آگاهی نداشته باشند. به گفته وی اگر انسانها بر روی سیاره ای با قدمتی پنج میلیارد ساله به فناوری مانند کپلر دست پیدا کرده اند، تمدنهای بیگانه که 10 میلیون سال قدمت بیشتری دارند به طور قطع پیشرفته تر خواهند بود.

این گفته هیر البته شاید کمی اغراق آمیز باشد چراکه زمان، معیار دقیقی برای سنجش پیشرفته بودن یک تمدن نیست. معمولا اختراعات و اکتشافات بر اثر جرقه های کوچک در ذهن افراد مختلف ایجاد شده است. تصور کنید گالیله هیچ گاه تلسکوپ خود را به آسمان نشانه نمی رفت، نیوتن هیچ گاه روی گرانش کار نمی کرد، ادیسون تحقیقات خود را ادامه نمی داد و ... با این وجود آیا می توانیم با یقین بگوییم در طول زمان حتما به آن ها می رسیدیم؟ پس قدمت یک تمدن حتما دلیلی بر پیشرفته بودن آن نیست.

با این حال هیر می گوید: من اطمینان دارم آنها توانایی این را دارند تا بفهمند بر روی سیاره ای حیات وجود دارد یا ندارد، تنها کلروفلوروکربن یا CFC موجود در اتمسفر زمین نشانه ای قابل توجه برای کشف این موضوع است.

"وودز هالی" فیزیکدان دانشگاه مینه سوتا که به تازگی کتابی را درباره چشم انداز زندگی فرازمینی منتشر کرده است می گوید ما اطلاعات دقیقی درباره نحوه آغاز حیات بر روی زمین نداریم تا بتوانیم بر اساس آن حیات بیگانه را شناسایی کنیم، حتی اگر این نوع از حیات در برابر چشم ما قرار داشته باشد.

از نظر وودز سه احتمال وجود دارد: حیات پدیده ای نادر است که قابل قبول ترین احتمال به شمار می رود، حیات ناشناخته است زیرا هربار که به آن نگاه می شود، نسبت به بار پیش تفاوت عمده ای داشته است، حیات در جهان فراوان است و تنها مشکلات تکنیکی مانع از رصد آن می شود.

البته حیات فرازمینی شامل هر گونه ای از حیات می شود. از یک موجود تک سلولی یا باکتری گرفته تا یک موجود هوشمند نظیر انسان. پیدا کردن هر گونه ای از حیات در بیرون کره زمین جهشی عظیم در علم و زندگی بشر به وجود خواهد آورد

زمانی که بشر فهمید این زمین است که به دور خورشید می گردد و سیاره ما بر خلاف تصور غالب زمان، مرکز جهان نیست دیدگاه آن به طور کامل درباره اطرافش تغییر کرد. حال یافتن نشانه ای از حیات در سایر مناطق کائنات نیز دستاوردی نظیر این ماجرا و چه بسا فراتز از آن خواهد داشت.

هالی تمامی این گزینه ها را ممکن می داند، اما به اعتقاد وی برتری با اولین گزینه است، حیات زمین گونه ای نادر از حیات است و ما گونه هایی نادر هستیم.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...