درود ‌بر‌ فرشتگان (حاملان عرش)

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

‌در‌ این دعا امام سجاد (ع) فرشتگان الهى ‌را‌ مورد توجه قرار داده ‌و‌ ‌با‌ درخواست درود ‌و‌ صلوات خداوند آنان ‌را‌ معرفى فرموده فرشتگان اعظم الهى ‌و‌ آنها ‌که‌ وظیفة‌ ادارة‌ امور این جهان ‌را‌ ‌به‌ عهده دارند همه ‌را‌ یکى ‌پس‌ ‌از‌ دیگرى نام برده ‌و‌ ‌بر‌ آنان درود فرستاده است.

― در نخستین فراز، سخن ‌از‌ فرشتگان حامل عرش ‌به‌ میان آورده عرض ‌مى‌کند: (بار خداوندا ‌بر‌ فرشتگان حامل عرشت درود فرست همانها ‌که‌ ‌در‌ تسبیح ‌تو‌ سست نمى‌گردند ‌و‌ ‌در‌ تقدیس ‌و‌ تنزیه ‌تو‌ خسته نمى‌شوند ‌و‌ ‌از‌ عبادت ‌تو‌ وا نمى‌مانند ‌و‌ هیچگاه ‌در‌ فرمانت کوتاهى روا نمى‌دارند ‌و‌ ‌از‌ اشتیاق ‌و‌ علاقه ‌به‌ قرب ‌تو‌ غفلت نمى‌ورزند) (اللهم ‌و‌ حمله عرشک الذین لایفترون ‌من‌ تسبیحک، ‌و‌ لایسامون ‌من‌ تقدیسک، ‌و‌ لایستحسرون ‌من‌ عبادتک، ‌و‌ لایوثرون التقصیر على الجد ‌فى‌ امرک، ‌و‌ لایغفلون عن الوله الیک).

― آنگاه سخن ‌از‌ اسرافیل مامور نفخ صور ‌به‌ میان آورده ‌و‌ ‌از‌ خداوند تقاضاى درود ‌بر‌ ‌او‌ ‌را‌ کرده میگوید: ‌و‌ (درود فرست بر) اسرافیل صاحب صور ‌که‌ همواره آماده ‌و‌ منتظر اذن ‌و‌ حلول فرمان ‌تو‌ است ‌که‌ مردگان ‌و‌ گروگانان قبرستانها ‌را‌ ‌با‌ ‌یک‌ نفخه آگاه ‌مى‌سازد (و آنان ‌را‌ ‌به‌ سوى صحراى محشر فرا مى‌خواند) (و اسرافیل صاحب الصور، الشاخص الذى ینتظر منک الاذن، ‌و‌ حلول الامر، فینبه بالنفخه صرعى رهائن القبور).

― پس ‌از‌ ‌آن‌ ‌از‌ میکائیل سخن ‌به‌ میان آورده ‌و‌ ‌از‌ خداوند تقاضاى درود ‌بر‌ ‌او‌ ‌را‌ کرده (بر میکائیل صاحب جاه ‌و‌ مکان رفیع ‌و‌ مطیع فرمانت (درود فرست) (و میکائیل ذو الجاه عندک، ‌و‌ المکان الرفیع ‌من‌ طاعتک).

― پس ‌از‌ ‌آن‌ تقاضاى صلوات ‌بر‌ جبرئیل امین وحى ‌را‌ کرده ‌مى‌گوید: (و ‌بر‌ جبرئیل امین وحى خود ‌که‌ ‌در‌ میان سماواتیان مطاع است ‌و‌ همه فرمانش ‌مى‌برند ‌و‌ ‌در‌ نزد ‌تو‌ صاحب مکانت، ‌و‌ مقرب است (درود فرست) (و جبرئیل الامین على وحیک، المطاع ‌فى‌ اهل سماواتک، المکین لدیک المقرب عندک).

― به دنبال ‌آن‌ سخن ‌از‌ فرشته‌اى‌ ‌به‌ نام روح ‌که‌ فرمانفرماى فرشتگان حجب است ‌به‌ میان آورده ‌مى‌گوید: ‌بر‌ روح ‌که‌ مسئولیت فرشتگان حجب ‌را‌ ‌بر‌ عهده دارد (درود فرست) (و الروح الذى ‌هو‌ على ملائکه الحجب).

― و ‌در‌ آخرین جمله ‌از‌ این فراز عرضه ‌مى‌دارد (بر روحى ‌که‌ ‌از‌ فرمان ‌تو‌ است (درود فرست) (و الروح الذى ‌هو‌ ‌من‌ امرک).

― ‌به‌ دنبال همة‌ این موارد ‌در‌ ‌یک‌ کلمه ‌مى‌گوید: (خداوندا ‌بر‌ همه اینها درود فرست) (فصل علیهم).

― ‌در‌ دومین فراز ‌از‌ این دعا درخواست درود ‌بر‌ سایر فرشتگان ‌را‌ عنوان کرده همانطور ‌که‌ ‌در‌ فراز اول فرشتگان معروف ‌را‌ مورد توجه قرار داده بود.

― نخست ‌مى‌‌گوید: (خداوندا) ‌بر‌ سایر فرشتگان آنها ‌که‌ ساکن آسمانهایت ‌و‌ آنها ‌که‌ امین ‌به‌ رسالتهاى تواند درود فرست) (و على الملائکه الذین ‌من‌ دونهم: ‌من‌ سکان سماواتک، ‌و‌ اهل الامانه على رسالاتک).

― و ‌بر‌ آنها که: (با همه تلاش ‌و‌ کوشش هیچگونه ملالتى ‌به‌ آنها وارد نمى‌شود ‌و‌ ‌در‌ اثر خستگى هیچ سستى ‌و‌ واماندگى ‌در‌ آنها احساس نمى‌گردد (نیز درود فرست) (و الذین لاتدخلهم سامه ‌من‌ دوب، ‌و‌ ‌لا‌ اعیاء ‌من‌ لغوب ‌و‌ ‌لا‌ فتور).

― ‌بر‌ فرشتگانى که: (شهوات ‌و‌ هوسها آنها ‌را‌ ‌به‌ خود مشغول نمى‌دارند ‌که‌ ‌از‌ تسبیح ‌تو‌ بازایستند) (و ‌لا‌ تشغلهم عن تسبیحک الشهوات).

― ‌بر‌ آنها که: (اشتباهات ناشى ‌از‌ غفلتها آنان ‌را‌ ‌از‌ تعظیم ‌و‌ احترام ‌تو‌ جدا نمى‌کند) (و لایقطعهم عن تعظیمک سهو الغفلات).

― فرشتگانى که: (چشمانشان ‌در‌ شدت خشوع است ‌و‌ تمناى نظر ‌به‌ سوى ‌تو‌ ‌را‌ ندارند) (الخشع الابصار فلایرومون النظر الیک).

― همان فرشتگانى که: (سر تعظیم ‌را‌ پائین افکنده ‌و‌ مدتهاست راغب چیزى هستند ‌که‌ ‌در‌ نزد ‌تو‌ موجود است) (النواکس الاذقان، الذین قد طالت رغبتهم فیما لدیک).

― فرشتگانى که: همواره ‌به‌ یاد نعمتهاى تواند ‌و‌ ‌جز‌ ‌آن‌ زبان ‌به‌ چیزى نمى‌گشایند) (المستهترون بذکر آلائک).

― همانها که: (همواره ‌در‌ برابر عظمت ‌و‌ جلال ‌و‌ کبریاى ‌تو‌ خاضع ‌و‌ متواضعند) (و المتواضعون دون عظمتک ‌و‌ جلال کبریائک).

― فرشتگانى که: (هرگاه ‌مى‌ بینند جهنم ‌بر‌ معصیتکاران خروش ‌مى‌کند ‌و‌ آنها ‌را‌ ‌در‌ ‌بر‌ ‌مى‌گیرد ‌مى‌گویند منزهى ‌تو‌ ‌اى‌ پروردگار ما، آنطور ‌که‌ باید ‌تو‌ ‌را‌ عبادت نکرده ‌و‌ ‌حق‌ عبادتت ‌را‌ انجام نداده ایم) (و الذین یقولون اذا نظروا الى جهنم تزفر على اهل معصیتک: سبحانک ‌ما‌ عبدناک ‌حق‌ عبادتک).

― در پایان این فراز نیز ‌با‌ همان ‌یک‌ جمله ‌ى‌ قبل نیز عرض ‌مى‌کند: (خدایا ‌بر‌ آنها درود فرست) (فصل علیهم).

― ‌در‌ سومین فراز امام سجاد علیه السلام ‌از‌ خداوند درخواست ‌مى‌کند ‌که‌ روحانیون ‌از‌ فرشتگان ‌را‌ مورد لطف ‌و‌ رحمتش قرار دهد ‌مى‌‌گوید: (بر روحانیون ‌از‌ فرشتگانت ‌و‌ آنها ‌که‌ داراى قرب ‌و‌ منزلت پیش تواند درود فرست) (و على الروحانیین ‌من‌ ملائکتک، ‌و‌ اهل الزلفه عندک).

― همچنین: ‌بر‌ فرشتگانى ‌که‌ حامل پیامهاى غیبى ‌به‌ سوى رسولان تواند ‌و‌ ‌بر‌ کسانى ‌که‌ امین وحیت هستند (درود فرست) (و حمال الغیب الى رسلک، ‌و‌ الموتمنین على وحیک).

― (و ‌بر‌ قبائلى ‌از‌ فرشتگان ‌که‌ آنان ‌را‌ ویژه ‌ى‌ خود ساخته ‌اى‌ ‌و‌ ‌از‌ خوردنى ‌و‌ نوشیدنى بواسطة‌ تقدیس ‌و‌ تسبیح خود ‌بى‌ نیاز کرده‌‌اى‌ (نیز درود فرست) (و قبائل الملائکه الذین اختصصتهم لنفسک، ‌و‌ اغنیتهم عن الطعام ‌و‌ الشراب بتقدیسک).

― همانها که: (در درون طبقات آسمانها جایشان داده‌اى) (و اسکنتهم بطون اطباق سماواتک).

― و نیز ‌از‌ خداوند ‌مى‌خواهد که: درودش ‌را‌ (بر فرشتگانى ‌که‌ ‌در‌ اطراف ‌و‌ جوانب آسمانها آمادة‌ فرمان ایستادند (که هرگاه فرمان رستاخیز صادر شود براى انجام) وعدة‌ الهى ‌به‌ سرعت دست ‌به‌ کار شوند درود فرستد) (و الذین على ارجائها اذا نزل الامر بتمام وعدک).

― از این پس، ‌از‌ خداوند ‌مى‌خواهد ‌که‌ رحمت ‌و‌ لطفش ‌را‌ ‌بر‌ گروههائى ‌از‌ فرشتگان ‌که‌ ماموریت ‌یک‌ سلسله کارهاى عمرانى ‌و‌ آبادى ‌را‌ ‌به‌ عهده دارند فروفرستد ‌مى‌‌گوید: ‌و‌ درودت ‌را‌ (بر فرشتگانى بفرست ‌که‌ خزانه‌دار بارانند ‌و‌ ‌بر‌ آنها ‌که‌ ابرها ‌را‌ ‌به‌ حرکت ‌مى‌آورند و ‌بر‌ فرشته‌اى‌ ‌که‌ ‌در‌ اثر زجرش صداى طنین رعد شنیده ‌مى‌شود ‌و‌ ‌در‌ اثر شناى ابرهاى مخصوص صداى صاعقه ‌و‌ درخشش برق ‌به‌ چشم ‌مى‌خورد) (و خزان المطر ‌و‌ زواجر السحاب، ‌و‌ الذى بصوت زجره یسمع زجل الرعود، ‌و‌ اذا سبحت ‌به‌ حفیفه السحاب التمعت صواعق البروق).

― همچنین ‌از‌ خداوند ‌‌مى‌خواهد (که ‌بر‌ فرشتگان بدرقه کننده برف ‌و‌ تگرگ ‌و‌ آنها ‌که‌ همراه دانه هاى باران فرود ‌مى‌آید ‌و‌ ‌بر‌ آنان ‌که‌ مسئولیت خزائن بادها ‌را‌ ‌به‌ عهده دارند (درود فرستد) (و مشیعى الثلج ‌و‌ البرد ‌و‌ الهابطین مع قطر المطر اذا نزل، ‌و‌ القوام على خزائن الریاح).

― ‌و‌ نیز ‌از‌ خدا ‌‌مى‌خواهد که: (بر فرشتگانى ‌که‌ موکل کوهها هستند ‌که‌ همواره پابرجا مانند (درود فرستد) (و الموکلین بالجبال فلا تزول).

― و سرانجام ‌از‌ خداوند ‌‌مى‌خواهد ‌که‌ درود خود ‌را‌ (بر فرشتگانى (بفرستد) ‌که‌ وزن آبها ‌و‌ کیل ‌و‌ پیمانة‌ بارانهاى ‌پر‌ پشت ‌و‌ رگبارهاى متراکم ‌را‌ ‌به‌ آنان شناسانده است (و الذین عرفتهم مثاقیل المیاه، ‌و‌ کیل ‌ما‌ تحویه لواعج الامطار ‌و‌ عوالجها).

― در چهارمین فراز امام علیه السلام ‌از‌ خداوند ‌‌مى‌خواهد ‌که‌ درود خود ‌را‌ ‌بر‌ گروههاى دیگر ‌از‌ فرشتگانش فرو فرستد، گروههائى ‌که‌ ماموریتهاى خاصى ‌به‌ آنها محول شده عرض ‌مى‌کند: خداوندا: (بر فرشتگانى ‌که‌ رسولان ‌تو‌ ‌به‌ سوى زمینیانند ‌که‌ ناراحتیها ‌و‌ مشکلاتى ‌بر‌ آنان نازل کنند ‌و‌ ‌یا‌ خرسندیها ‌و‌ خوبیهائى ‌را‌ فرود آورند (درود فرست) (و رسلک ‌من‌ الملائکه الى اهل الارض بمکروه ‌ما‌ ینزل ‌من‌ البلاء ‌و‌ محبوب الرخاء).

― همچنین: (بر سفیران گرامى ‌و‌ نیکوکار خود ‌و‌ حافظان بزرگوار ‌و‌ کاتب اعمال انسانها) (و السفره الکرام البرره، ‌و‌ الحفظه الکرام الکاتبین).

― (و ‌بر‌ فرشتة‌ مرگ ‌و‌ اعوان ‌و‌ انصارش ‌که‌ ماموریت قبض روح انسانها ‌را‌ ‌به‌ عهده دارند ‌و‌ ‌بر‌ منکر ‌و‌ نکیر (مسئولان سئوال ‌و‌ جواب مردگان) ‌و‌ ‌بر‌ آنها ‌که‌ دستور آزمایش ‌و‌ امتحان اهل قبور ‌را‌ دارند نیز درود فرست.

― (و ملک الموت ‌و‌ اعوانه، ‌و‌ منکر ‌و‌ نکیر، ‌و‌ رومان فتان القبور).

― ‌و‌ نیز ‌از‌ خداوند ‌‌مى‌خواهد درود خود ‌را‌ ‌بر‌ فرشتگانى که: (اطراف بیت المعمور، طواف ‌مى‌کنند ‌و‌ ‌بر‌ مالک ‌و‌ خازنان ‌و‌ کلیدداران بهشت فرو فرستد (و الطائفین بالبیت المعمور، ‌و‌ مالک، ‌و‌ الخزنه، ‌و‌ رضوان، ‌و‌ سدنه الجنان).

― همچنان تقاضاى درود ‌بر‌ فرشتگانى ‌مى‌کند که: (هیچگاه فرمان خدا ‌را‌ عصیان نمى‌کنند ‌و‌ آنچه فرمان ‌مى‌دهد انجام ‌مى‌ دهند) (و الذین (لا یعصون الله ‌ما‌ امرهم ‌و‌ یفعلون ‌ما‌ یومرون).

― و ‌‌مى‌خواهد ‌که‌ خداوند درود خود ‌را‌ ‌بر‌ فرشتگانى ‌که‌ ‌به‌ هنگام ورود بهشتیان ‌از‌ آنان استقبال ‌مى‌کنند ‌و‌ ‌مى‌گویند: (سلام ‌بر‌ شما ‌در‌ برابر صبر ‌و‌ استقامتى ‌که‌ کردید وارد بهشت شوید ‌چه‌ پایان نیک ‌و‌ ‌چه‌ عاقبت خوبى) (و الذین یقولون: (سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبى الدار).

― همچنین ‌از‌ خداوند قادر متعال ‌‌مى‌خواهد: (بر ‌آن‌ فرشتگان پاسبان ‌و‌ نگهبان آماده ‌به‌ خدمتى ‌که‌ هرگاه ‌به‌ آنها گفته شود جهنمیان ‌را‌ بگیرید، آنها ‌را‌ ‌به‌ ‌غل‌ ‌و‌ زنجیر بکشید ‌و‌ ‌به‌ جهنم درافکنید ‌به‌ سرعت اقدام کرده، هیچ مهلتى ‌به‌ آنها نمى‌دهند) (و الزبانیه الذین اذا قیل لهم: (خذوه فغلوه ثم الجحیم صلوه)، ابتدروه سراعا، ‌و‌ لم ینظروه).

― و سرانجام چون شمارش همة‌ آنها ‌در‌ ‌یک‌ دعا امکان پذیر نیست عرض ‌مى‌کند درود خود ‌را‌ ‌بر‌ فرشتگانى ‌که‌ نام آنها ‌را‌ یاد نکردیم ‌و‌ مکان ‌و‌ موقعیتشان ‌را‌ ‌در‌ نزد ‌تو‌ ‌و‌ اینکه ‌چه‌ کارى ‌را‌ ‌به‌ عهدة‌ آنان گذارده‌اى‌ نمى‌دانیم (درود فرست) (و ‌من‌ اوهمنا ذکره، ‌و‌ لم نعلم مکانه منک، ‌و‌ باى امر وکلته).

― (و ‌به‌ تمام ساکنان هوا ‌و‌ زمین ‌و‌ آب ‌و‌ ‌بر‌ همه ‌ى‌ آنها ‌که‌ ‌بر‌ مخلوقت گماشته ‌اى‌ درود فرست (و سکان الهواء ‌و‌ الارض ‌و‌ الماء، ‌و‌ ‌من‌ منهم على الخلق).

― درود فرست ‌بر‌ آنان ‌در‌ روزى ‌که‌ همه ‌کس‌ ‌در‌ صحراى قیامت حاضر ‌مى‌شود ‌و‌ همراه ‌هر‌ ‌کس‌ سائق ‌و‌ شهیدى است (فصل علیهم یوم یاتى (کل نفس معها سائق ‌و‌ شهید).

― (درودى ‌که‌ کرامتى ‌بر‌ کرامتشان ‌و‌ طهارت ‌و‌ پاکیزگى ‌بر‌ طهارت آنها بیفزاید) (و صل علیهم صلوه تزیدهم کرامه على کرامتهم ‌و‌ طهاره على طهارتهم).

― و ‌در‌ پایان عرض ‌مى‌کند: (بار خداوندا آنگاه ‌که‌ ‌بر‌ فرشتگان ‌و‌ رسولانت درود فرستادى ‌و‌ درود ‌ما‌ ‌را‌ نیز ‌به‌ آنان ابلاغ کردى درودى ‌بر‌ آنها بفرست بدان گونه ‌که‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ ذکر خیرشان توفیق داده‌‌اى‌ ‌که‌ ‌تو‌ جواد ‌و‌ کریمى (اللهم ‌و‌ اذا صلیت على ملائکتک ‌و‌ رسلک، ‌و‌ بلغتهم صلاتنا علیهم فصل علیهم بما فتحت لنا ‌من‌ حسن القول فیهم، انک جواد کریم).

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...