منظور از صیحه آسمانی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۱ دیدگاه

منظور از صیحه آسمانى، ظاهراً صدایى است که درآستانه ظهور حضرت مهدى علیه السلام از آسمان شنیده مى شود(36) و همه مردم، آن را مى شنوند.

در روایات، تعبیرهاى (نداء) و (فزعه) و (صوت) نیز به کار رفته که ظاهر آنها نشان مى دهد که هر یک از آنها، نشانه جداگانه اى است که پیش از ظهور واقع مى شود(37)، لکن به نظر مى رسد که اینها تعبیرهاى گوناگون از یک حادثه و یا دست کم، اشکال گوناگون یک حادثه باشند. مراد از همه آنها، همان بلند شدن صدایى در آسمان است، ولى به اعتبار این که صداى عظیم بیدارباشى است که همه را متوجه خود مى کند و نیز موجب وحشت عمومى و ایجاد دلهره و اضطراب مى گردد، به آن صیحه، فزعه، صوت و ندا، که هر یک بیانگر ویژگىِ از آن حادثه اند، اطلاق شده است.

این احتمال نیز وجود دارد که آنها سه رخداد جداى از هم باشند که در یک زمان رخ مى دهند، به این گونه که ابتدا صدایى عظیم و هولناک به گوش جهانیان مى رسد که همه را متوجه خود مى کند (صیحه) و به دنبال آن، صداى مهیب و هولناکى شنیده مى شود که دلهاى مردم را به وحشت مى اندازد (فزعه) و آن گاه از آسمان صدایى شنیده مى شود که مردم را به سوى مهدى علیه السلام فرا مى خواند (نداء).

روایاتى که در مورد این نشانه ها از طریق شیعه و سنى رسیده فراوان هستند، بلکه متواتر(38).

امام باقر علیه السلام مى فرماید:

(... ینادى مناد من السماء باسم القائم علیه السلام فیسمع من بالمشرق ومن المغرب، لایبقى راقد الاّ استیقظ ولاقائم الاّ قعدو لاقاعد الا قام على رجلیه فَزَعاً من ذلک الصوت، فرَحم الله من اعتبر بذلک الصوت فاجاب، فان الصوت الأول هو صوت جبرئیل الروح الأمین. ثم قال: یکون الصوت فى شهر رمضان فى لیلة جمعة، لیلة ثلاث وعشرین، فلاتشکوا فى ذلک، واسمعوا واطیعوا.

وفى آخر النهار صوت ابلیس ینادى اَلا ان فلاناً قتل مظلوماً لیشک الناس ویفتنهم‏(39)).

ندا کننده اى از آسمان، نام قائم را ندا مى کند. پس هر که در شرق و غرب است، آن را مى شنود. از وحشت این صدا، خوابیده ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشتگان بر دو پاى خویش مى ایستند. رحمت خدا بر کسى که از این صدا عبرت گیرد و نداى وى را اجابت کند، زیرا صداى نخست، صداى جبرئیل روح الأمین است.

آن گاه، مى فرماید: این صدا، در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود. در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید. در آخر روز، شیطان فریاد مى زند که (فلانى مظلومانه کشته شد) تا مردم را بفریبد و به شک اندازد.

یا امام صادق علیه السلام مى فرماید:

(ینادى مناد من السماء اول النهار، یسمعه کل قوم بالسنتهم، اَلا ان الحق فى علىّ وشیعته، ثم ینادى ابلیس لعنه اللّه فى آخر النّهار من الأرض، اَلا ان الحق فى عثمان و شیعته، فعند ذلک یرتاب المبطلون‏(40)).

در ابتداى روز، گوینده اى در آسمان ندا مى دهد که آگاه باشید که حق با على و شیعیان اوست. پس از آن، در پایان روز، شیطان که لعنت خدا بر او باد، از روى زمین فریاد مى کند که حق با عثمان و پیروان اوست، پس در این هنگام، باطل گرایان به شک مى افتند.

(اذا نادى مناد من السماء انّ الحق فى آل محمد صلّى الله علیه وآله وسلّم فعند ذلک یظهر المهدى على افواه الناس ویشربون حبه، ولایکون لهم ذکر غیره‏(41)).

هرگاه گوینده اى از آسمان صدا بزند که حق با اولاد محمد صلّى الله علیه وآله وسلّم است، در آن هنگام، ظهور مهدى علیه السلام به سر زبانها مى افتد، به گونه اى که غیر از او، یاد نمى کنند.

افزون بر اینها، روایات دیگرى نیز به همین مضمون‏(42) وجود دارد که از مجموع آنها چند نکته را مى توان استفاده کرد:

افزون بر این، اسناد بیشتر آنها ضعیف است، از این روى بیشترین چیزى که مى توان گفت آن است که: صیحه و یانداى آسمانى از نشانه هاى ظهور است.

اکنون باید دید که صیحه آسمانى، طبیعى خواهد بود، یا غیر طبیعى.

از ظاهر روایات، با توجه به ویژگیهایى که براى آن بیان شده، فهمیده مى شود که تحقق آن، طبیعى نخواهد بود. خداوند، براى آن که شروع این انقلاب جهانى را اعلان بکند و به همگان برساند که انقلابى بزرگ در حال شکل گیرى است و حق بودن مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف را بنمایاند و به یاران و دوستان و علاقه مندان به چنین رستاخیزى خبر بدهد، تا به یارى وى بشتابند، صیحه آسمانى را معجزه آسا به گوش همگان مى رساند. اشکال هم ندارد و با قانون معجزه هم هماهنگ است.

  • Michal

    Michal

    • ۱۳۹۶/۰۶/۱۶ - ۲۲:۲۷:۲۱

    Thanks a bunch for sharing this with all folks you actually recognize what you're talking approximately!
    Bookmarked. Please additionally visit my web site =).
    We could have a hyperlink change arrangement among
    us