اشموغ

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اشموغ یا اهلوغ در آئین زرتشت، دیو بدعت گذار است و از دیوانی به شمار می رود که در پایان جهان سوشیانت با او به ستیز بر می خیزد و او را در سوراخی زندانی می کند.[۱]   پانویس ↑ اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: محمدحسین باجلان فرخی، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر، صفحه: ۱۶۱   منبع جان راسل هینز، اس...

اشکهانی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اشکهانی یا اشگهانیه در پهلوی این واژه به معنی تنبلی و دیو تنبلی به کار رفته‌است. در اندرز دستوران به بهدینان هست که مردمان را هر روز سه دروغ پیش آید که یکی از آن سه اشگهانیه است و باید با رفتن به آتشکده و نیایش آتش به دفع آن کوشید. در شعر فارسی این واژه به مفهوم تنبل و به صورت اژگهن بارها به کار...

اشتاد

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اشتاد یا ایزدبانو اشتاد، در اساطیر ایران نام یک ایزدبانو است که ایزد پایدار روز بیست و هشتم هر ماه نامیده می‌شد.روز بیست و ششم هر ماه، آغاز گاهنبار سوم است. اصل واژهٔ اشتاد در اصل ارشتاد یا ارشتات بوده که در طی گذر زمان به اشتاد تبدیل شده‌است. ارشتات به معنای راستی و درستی است و در یسنا ۱۶، فقره...

اسروشتی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اَسروشتی واژه‌ای است که در مقابل سروش آمده‌است، اسروشتی به معنی نافرمانبرداری، ناشنوایی یا خودسری است.[۱]   پانویس ↑ دانشنامهٔ مزدیسنا،، ص ۱۰۷   منابع اوشیدری، جهانگیر. دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه نامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۱ ، ISBN 964-305...

استوئیدات

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
  استوئیدات یا استوپهات یا استوویذوتو دیو مرگ است که با دیو وایو یا وای‌بد می‌آید. در پرگرد ۵ وندیداد صراحتاً از دیو مرگ یاد شده که در سر پل چینوت می‌کوشد روان را به دوزخ بکشاند.[۱]   پانویس ↑ دانشنامهٔ مزدیسنا،، ص ۱۰۶   منابع اوشیدری، جهانگیر. دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه نامهٔ توضیحی آیین زرتشت. ته...

استویداد

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
استویداد یا اَستو ِهات نام یکی از دیوان مرگ در اساطیر ایران در عصر باستان می باشد. مرگ برای انسان دهشتناک‌ترین فرجام و در اوستا نیز دیوان مرگ، بسیار ترسناکند. نام استویداد به معنی شکننده و پراکنده کنندهٔ استخوان هاست. استویداد را کمندی باشد که بدان قربانی خود را به دام می اندازد و با دست زدن بدو...

اسپینجگر

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اسپینجگر یکی از دیوها در اساطیر ایران در عصر باستان می‌باشد که به هنگام آذرخش و در نبرد اپوش (اپوش دیو) با تیشتر برمی خیزد.[۱]   پانویس ↑ اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: محمدحسین باجلان، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر، صفحه: ۱۶۱   منبع جان راسل هینز، اساطیر ایران، ترجمه: محمدحسین باجلان فرخی...

اسپنجروش

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اِسپِنجَغر یا اسپِنجَروش یا اسپخروش دیو برپایه اسطوره‌های مزدیسنا دیوی است که در ابرها خانه دارد و دشمن آتش وازشت است و می‌کوشد تا جلو بارش ابرها را بگیرد. او در کنار اپوش دیو دشمن ایزدان باران‌سازند.   واژه‌شناسی این نام در پارسی میانه spinjağr یا spinjaruš و در اوستایی -spənjağrya و -spina uru...

اسپزگ‌دیو

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اسپَزگ یا سپزگ برپایه اسطوره‌های مزدیسنا دیوی است که میانه مردم را به هم می‌زند.   واژه‌شناسی این نام در پارسی میانه spazg و در اوستایی -spazga آمده‌است و معنای سخن‌چین می‌دهد.   منبع مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه. ISBN 964-329...

اسبانیر

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اسبانیر یا اسپانیر، نام شهری است که در افسانه‌های هزار و یک شب بدان اشاره شده و از آن به عنوان خانهٔ فقیر تاج، یاد شده‌است. اعتقاد بر این است که در عالم واقعیت و زندگی واقعی، اسباتیر را بتوان بر اسبانبار، منطبق دانست. اسبانبار یکی از هفت شهرستان پارسی نشینی بود که در کنار هم شهر تیسفون، پایتخت د...

اژدهای چهارسر

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اژدهای چهارسر از موجودات اسطوره ای کیش مانوی است.در متون قبطی که توسط مانویان مصر نگاشته شده است آنرا هیولای تن نامیده اند.در تصویری که از این موجود اسطوره ای داده شده اورا بصورت انسانی با چهارده سر توصیف کرده اند که هفت سر در رأس بدن و هفت سر در بخش های دیگر تن داشته است.   منبع اسطوره آفرینش د...

اژدها

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
اژدها یکی از موجودات افسانه‌ای در فرهنگ‌های جهان است. اژدها در اساطیر جهان جایگاه ویژه‌ای دارد.   واژه‌شناسی در فارسی ریشه واژه اژدها و (ضحاک) یکی است و صورت‌هایی دیگر چون «اژدر»، «اژدرها» و «اژدهات» دارد، به معنی «ماری است افسانه‌ای و بزرگ، با دهان فراخ و گشاد.» اژدها یا اژدر که در زبان اوستایی...

آریامن

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
آریامن یا اَریامن(به ودایی: اریامن و به اوستایی: ائیریامن)، در اساطیر ایرانی و آئین مزدیسنا، ایزد صلح و دوستی و درمان دهندهٔ دردهای مردمان است. از وی که با عنوان رامش دهندهٔ آریایی ها نیز خوانده می‌شود، در ریگ ویده به صورت بغ مُقسم[=تقسیم کنندهٔ] شادی و شادمانی و بخت یاد شده‌است. این ایزد همچنین...

آرش کمانگیر

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۱ دیدگاه
تندیس آرش کمانگیر در سعدآباد   تندیس آرش کمانگیر در سعدآباد   آرَشِ کَمانگیر نام یکی از اسطوره‌های کهن ایرانی و همچنین نام شخصیت اصلی این اسطوره‌است. اسطوره آرش کمانگیر از داستان‌هایی است که در اوستا آمده و در شاهنامه از آرش در سه جا با افتخار نام برده شده ولی داستان آرش در شاهنامه نیامده‌است.*[...

آتش بزرگ (دین مانوی)

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه
آتش بزرگ یا آتش سوزی بزرگ از حوادث مربوط به فرجام‌شناسی مانوی است که در اسطوره پایان جهان در دین مانوی ذکر آن رفته است.بنابر روایات مانوی در پایان جهان که جنگ اصلی میان نور و ظلمت است پدیده آتش بزرگ یا آتشسوزی بزرگ رخ می دهد.در این حریق وسیع و گسترده جهان آمیخته از نور و ظلمت بطور کلی در آتش می ...