کشف اسرار صداهای مرموز در معابد باستانی

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

 
محققان در حال کشف اسرار تمدنهای باستانی هستند که خانه‌هایی معبد مانند می‌ساخته اند، خانه‌هایی که می‌توانسته با ایجاد صداهای ترسناک و عجیب و غریب و نمایشهای نوری وهم انگیز بزرگترین جنگجویان را وحشت زده کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، ظهور زمینه علمی باستان شناسی صوتی، پیوندی میان تحلیلهای پیشرفته صوتی و شیوه‌های قدیمی باستان شناسی است و نتیجه این همکاری علمی، ایجاد درک جدیدی از فرهنگهایی خواهد بود که از فنون صداسازی برای سرگرمی، اجرای مراسم مذهبی، و کنترل سیاسی استفاده می‌کرده‌اند.
"میریام کولار" از دانشگاه استنفورد بر روی فرهنگ سه هزار ساله چاوین در دشتهای مرتفع پرو مطلعه کرده است. وی به همراه همکارانش از مسیرهای پر پیچ و خم تونلهای زیر زمینی، فاضلاب و تالارهای ورودی این تمدن نقشه‌برداری کرده‌اند که در آنها پژواک صداها هیچ شباهتی به پژواک‌های واقعی ندارند، بلکه آواهایی وهم انگیز و گاه به شدت ترسناک هستند.
به گفته کولار در این معماری باستانی ساختارها با یکدیگر همخوانی نداشته و محیط صوتی در آنها نسبت به جهان طبیعت کاملا متفاوت است. نگاره‌های به جا مانده از این فرهنگ نشان می‌دهند مردم در این تمدن به شدت شیفته تجربیات حسی بوده‌اند و از این رو از آوا و نور برای ایجاد این چنین تجربیاتی استفاده می‌کرده‌اند.
پیکرنگاری‌ها نشان می‌دهند افرد در حالات روحی مختلفی خود را با ویژگی‌های حیوانی ترکیب می‌کرده‌اند و نشانه‌هایی وجود دارند که بیانگر رواج مصرف مواد گیاهی توهم‌زا در میان این فرهنگ است. در صورتی که استفاده از این گیاهان آنها را اغنا نمی‌کرده، این افراد از نور آفتاب برای اختلال در سایه‌های افرادی که در مراسم حضور داشته‌اند و یا صداسازی برای وارد شدن به حالات روحی مختلف استفاده می‌کرده‌اند.
امواج صوتی یک نوع صدف دریایی که در سال 2001 در میان این راهروها ردیابی شده است، فرکانسی از خود ایجاد می‌کرده که می‌توانسته افرادی که از گیاهان توهم‌زا استفاده کرده بودند را به شدت تحت تاثیر خود قرار دهد. از این رو دانشمندان به این نتیجه رسیدند که امواج صوتی در زندگی چاوینی‌ها نقشی بسیار حیاتی را به عهده داشته است.
منطقه "چاوین دو هانتار" در پرو تنها جایی نیست که صداها نقشی مهم را ایفا می‌کنند. مایانها نیز در استفاده از امواج صوتی در کنترل جمعیتی بزرگ تبحر داشته‌اند. "دیوید لوبمن" مهندس صدایی که به مدت 12 سال بر روی قلمرو مایانها مطالعه کرده است می‌گوید پژواک صدای پرنده در معبد "کوکولکان" که پدیده‌ای بسیار شگفت انگیز است کاملا هدفمند به وجود آمده است. به گفته وی این پژواک بسیار وهم انگیز بوده و به هیچ وجه عادی نیست.
در تحلیلهای لوبمن ساختار صوتی آواز پرنده "کوئتزال" که مایانها آن را کشف کرده اند، با پژواک صدای کف زدن در معبد "چیچن ایتزا" مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج ساختاری مشابه را میان این دو نوع امواج صوتی نمایان کردند. به گفته لوبمن راز این پژواکهای غیر عادی در ویژگی‌های آواشناختی راه پله پر شیب جلوی معبد نهفته است.
بر اساس گزارش دیسکاوری، از دیگر شگفتی‌های تمدن مایانها ساخت سیستم صوتی ویژه اجتماعات بزرگ بوده است، به شکلی که فروانروایان مایانی می‌توانسته‌اند در میدانی بزرگ صدها نفر از فرماندهان نظامی خود را بدون فریاد کشیدن فرا بخوانند.

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...