سنگ های دیسکی شکل در دروپا (فضانوردان باستانی)

نوشته شده توسط:کیوان فیض مرندی | ۰ دیدگاه

این سنگها بر اساس تحقیقات چی پو تئی (chi pu tei ) استاد باستان شناسی دانشگاه پکن و دانشجویانش در یک سفر اکتشافی برای کاوش در یک سری غار در کو های هیمالیا در منطقه دور افتاده بایان – کارا- یولا (bayan – kara- ula ) در مرز چین وتبت به دست آمده اند.

غارها احتمالا” برای ایجاد یک سیستم تونل و انبارهای زیرزمینی به صورت مصنوعی حفر شده اند. دیواره غارها مربع شکل و لعاب دار بود.مثل اینکه با یک منبع حرارت بسیار زیاد بریده شده باشند. در این غارها تعداد زیادی قبر به صورت ردیف های مرتب وجود داشت که در آنها اسکلت های کوچک تقریبا” به طول یک متر دفن شده بود. اسکلت ها دارای سرهای بزرگ غیر عادی و بدن های کوچک لاغر وشکننده ای بودند.

یکی از اعضای گروه پیشنهاد کرد که اینها باید بقایای یک گونه ناشناخته گوریل های کوهی باشند. چی پو تئی در جواب او گفت: چه کسی شنیده است که گوریل ها یکدیگر را دفن کنند. سنگ نوشته ای روی قبرها نبود ولی در عوض صدها سنگ گرد با پهنای حدود سی سانتیمتر وجود داشت که دارای سوراخی به قطر 6/8 سانتیمتر در مرکز خود بودند.

روی دیوارها تصاویر طلوع خورشید‚ ماه ‚ستارگان‚ زمین ‚کوه ها و خط هایی به کلفتی یک نخود فرنگی که زمین را به آسمان وصل می کرد کشیده شده بود.

عمر سنگها و نقاشیهای غارهاحدود 12000 سال تخمین زده شد . طبق گزارشها بر روی هر دیسک سنگی دو شیار مارپیچی ظریف از لبه دیسک تا سوراخ مرکز آن حک شده بود. سنگ های دیسکی شکل همراه با سایر چیزهای کشف شده در غارها برای بیست سال در دانشگاه پکن نگهداری شدند. در این مدت تلاشها برای کشف راز این سنگ ها ناموفق بود. هنگامی که دیسک ها از نزدیک به وسیله دکتر تسوم اوم نوای (tsum um nui ) از دانشگاه پکن در سال 1985 آزمایش شدند او متوجه شد که هر شیار در واقع شامل یک سری هیروگلیف های بسیار ریز با الگو و منشا ناشناخته است. ردیف های هیروگلیف به حدی ریز بودند که برای دیدن آنها به وضوح‚ احتیاج به ذره بین بود . بسیاری از هیروگلیف ها بر اثر فرسایش از بین رفته بودند.

هنگامی دکتر تسوم هیروگلیف را کشف رمز کرد با داستان سقوط سفینه فضایی دروپا و کشته شدن بیشتر نجات یافتگان به وسیله مردم محلی روبرو شد طبق گفته تسوم متن یکی از خطوط هیروگلیف چنین است : دروپاها با سفینه شان از ابرها پایین آمدند . مردان ما زنان و بچه ها در غارها قبل از طلوع آفتاب پنهان شدند . وقتی بالاخره آنها زبان اشاره دروپاها را متوجه شدند فهمیدند که تازه واردها منظور صلح طلبانه داشته اند. در قسمت دیگری از این کتیبه ها تاسف به وسیله یک عضو قبیله هام بیان شده است با این مضمون که به علت اینکه سفینه بیگانه ها در یک منطقه دور افتاده سقوط کرده بود و منطقه کوهستانی غیر قابل دسترس بوده و راهی برای ساختن سفینه جهت بازگشت دروپاها به سیاره خودشان وجود ندارد.

در سال 1965 پروفسور چی پو تئی و چهار نفر از همکارانش بالاخره اجازه فاش کردن تئوری خود را گرفتند. آنها تحقیقات و یافته های خود را تحت عنوان (( متن روی شیار درباره سفینه فضایی است همانطور که روی دیسک ها ثبت شده 12000 سال قبل روی زمین فرود آمده)) چاپ کردند 716 دیسک سنگی شیاردار دیگر بعدا” در همان غارها پیدا شدند و داستان حیرت انگیز یک تحقیق فضایی انجام شده توسط ساکنین یک سیاره ناشناخته را نشان دادند. متن ها ظاهرا” اشاره می کنند که بعد از سقوط سفینه در کوه های بایانا- کارا- اولا رفتار صلح طلبانه بیگانگان‚ اعضای قبیله هام در همسایگی غارها را برآشفته کرد و بیگانگان را شکار کردند و کشتند.

 

یکی از دیسک های کشف شده

تحقیقات روسها

دانشمندان روسی درخواست کردند که دیسک ها را ببینند و تعداد زیادی از آنها برای آزمایش به مسکو فرستاده شد. آنها ابتدا سطح دیسک ها را از ذراتی که به آنها چسبیده بود پاک کردند و سپس آنها را تحت آزمایشهای شیمیایی قرار دادند . در کمال تعجب دانشمندان روسی دیسک ها دارای مقادیر بالای کبالت و سایر مواد فلزی بودند . علاوه بر این هنگامی که روی یک صفحه چرخنده مخصوص که طرح دکتر ویاچسلاو سایزف بود قرار گرفتند با ریتم غیر عادی به لرزش در آمدند مانند اینکه یک بار الکتریکی از آنها عبور می کند. یا همانطور که یکی از دانشمندان پیشنهاد کرد مثل اینکه آنها یک نوع مدار الکتریکی را ایجاد کرده باشند. در برخی مواقع آنها آشکارا در معرض ولتاژهای بسیار بالا قرار می گرفتند. آنها بسیار شبیه هارد دیسک های باستانی به نظر می رسیدند . یعنی همانطوری می چرخیدند که هارد دیسک هایی که ما امروزه داریم می چرخند.

 

تایید ماجرا

از سالی که اولین دیسک کشف شد باستانشاناسان و انسانشناسان چیزهای بیشتری در مورد منطقه منزوی بایان- کارا- اولا یاد گرفتند. بیشتر اطلاعاتی که ترجمه شده اند داستان ثبت شده روی دیسک ها را تایید می کرد. افسانه های منطقه هنوز از مردان کوچک و لاغر با صورت های زرد رنگ صحبت می کنند که در سالهای خیلی دور از بالای ابرها آمدند . این مردان سرهای بزرگ بالا رفته و بدن های کوچکی داشتند و بسیار زشت و زننده بودند به طوریکه همه از آنها دوری می کردند. مردان قبیله سوار بر اسب های چابک کوتوله های زشت را شکار کردند . توصیف حمله کنندگان به طور عجیبی شبیه همان اسکلتهایی است که در غارها به وسیله پروفسور چی پو تئی کشف شدند.

 

یکی از اسکلتهای کشف شده در غار

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...